 fot. Paweł Suwarski (2009) |
Aleksander Sznapik
- ur. 10 lutego 1951 w Warszawie
- mistrz międzynarodowy (1977)
- trener szachowy
Szachy klasyczne |
Reprezentant Polski w turniejach drużynowych
- Olimpiady szachowe (9 razy)
- Skopje 1972 (XII m.) – IV szach. (3½/9)
- Buenos Aires 1978 (VIII m.) – III szach. (4½/8)
- Valletta 1980 (VII m.) – I szach. (6/12)
- Lucerna 1982 (VII m.) – I szach. (6½/12)
- Saloniki 1984 (XXI m.) – II szach. (6½/12)
- Dubaj 1986 (XVI m.) – II szach. (4½/10)
- Saloniki 1988 (XXI m.) – I szach. (5½/12)
- Nowy Sad 1990 (XVIII m.) – IV szach. (4/9)
- Manila 1992 (XXXII m.) – IV szach. (5/10)
- Drużynowe Mistrzostwa Europy (2 razy, 3 razy w eliminacjach)
- Bath 1973 – IX szach. (2½/5)
- Haifa 1989 – I szach. (2½/9)
- 1977 (eliminacje) – VIII szach. (3/4)
- 1980 (eliminacje) – IV szach. (1/2)
- 1983 (eliminacje) – II szach. (2½/4)
- Drużynowe Mistrzostwa Świata studentów (2 razy)
- Caracas 1976 – I szach. (5/9)
- Meksyk 1977 – I szach. (8/12)
- Drużynowe Mistrzostwa krajów nordyckich (3 razy, 3 medale)
- Oslo 1983 – I szach. (5/7),
złoty medal wspólnie z drużyną - Pohja 1985 – I szach. (2/7),
brązowy medal wspólnie z drużyną - Słupsk 1987 – I szach. (2½/4),
srebrny medal wspólnie z drużyną
- Oslo 1983 – I szach. (5/7),
Reprezentant Polski w turniejach eliminacyjnych Mistrzostw Świata
- Turnieje strefowe (6 razy)
- Warszawa 1979 – IV m. w grupie A (w finale zajął VIII m. i nie awansował)
- Baile Herculane 1982 – dz. IV-VII m. (w dogrywce [Budapeszt 1982] zajął III m. i nie awansował)
- Praga 1985 – XII m.
- Warszawa 1987 – VII m. w grupie B
- Stara Zagora 1990 – XI m. w grupie B
- Budapeszt 1993 – XII m. w grupie B
Reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych
- Ystad 1967 – mecz juniorów Szwecja–Polska (V szach., 1/2)
- Warszawa 1973 – mecz Polska–Szwecja (VI szach., 1/2)
- Łódź 1974 – mecz Polska–Szwajcaria (IV szach., 1½/2)
- Zakopane 1980 – mecz Polska–NRD (I szach., 2/4)
- Słupsk 1982 – mecz Polska–NRD (I szach., ½/2)
- Słupsk 1986 – mecz Polska–Szwecja (II szach., ½/2)
Indywidualne Mistrzostwa Polski (20 finałów w latach 1970–1992, 12 medali) – zobacz szczegółowe zestawienie
- 4 złote
- Bydgoszcz 1976 – I m. (10/13) [system szwajcarski]
- Łódź 1980 – I m. (10½/16)
- Poznań 1984 – I m. (10/15)
- Cetniewo 1991 – I m. (9½/13)
- 4 srebrne
- Wrocław 1972 – II m. (11/17)
- Zielona Góra 1974 – II m. (12½/17)
- Kraków 1978 – I-II m. (11/17), dogrywka: Warszawa 1978 – II m. (2/4)
- Warszawa 1981 – I-II m. (10/15), dogrywka: Warszawa 1981 – II m. (2/5)
- 4 brązowe
- Piotrków Trybunalski 1977 – III m. (9/13) [system szwajcarski] [dz. II-III m.]
- Lublin 1988 – I-IV m. (10/15), dogrywka: Słupsk 1988 – III m. (2½/6)
- Słupsk 1989 – III m. (8½/15) [dz. III-IV m.]
- Częstochowa 1992 – III m. (8½/14)
- pozostałe finały
- Piotrków Trybunalski 1970 – XI m. (7/15) [dz. X-XI m.]
- Poznań 1971 – IX m. (9½/17) [dz. VII-IX m.]
- Gdynia 1973 – XV m. (7/17)
- Poznań 1975 – XIII m. (8/13) [system szwajcarski] [dz. XI-XVIII m.]
- Piotrków Trybunalski 1983 – VII m. (8½/15) [dz. VII-VIII m.]
- Bytom 1986 – niesklasyfikowany (2/6) [wycofał się po 6. rundzie]
- Wrocław 1987 – V m. (10½/18)
- Warszawa 1990 – VI m. (8/15)
Drużynowe Mistrzostwa Polski (14 medali, w barwach klubu Maraton Warszawa)
- 10 złotych (Poznań 1968, Poznań 1970, Bydgoszcz 1973, Poznań 1974, Augustów 1975, Ciechocinek 1976, Katowice 1977, Lublin 1979, Lubniewice 1981, Kule 1983)
- 2 srebrne (Wrocław 1969, Międzygórze 1972)
- 2 brązowe (Szeligi 1978, Ustroń-Jaszowiec 1980)
Indywidualne Mistrzostwa Świata juniorów (1 raz)
- XXV m. (Sztokholm 1969 – U20)
Indywidualne Mistrzostwa Polski juniorów (4 finały w latach 1966–1970, 1 medal)
- brązowy (Katowice 1970 – U20)
- dwukrotnie IV m. (Wisła 1967 – U20, Nowa Huta 1968 – U20)
Wybrane sukcesy w innych turniejach
- 1969 – I m. w Lipsku, dz. I m. w Poznaniu (półfinał MP, grupa B – awans)
- 1970 – I m. w Piotrkowie Trybunalskim (półfinał MP, grupa A – awans)
- 1971 – I m. w Warszawie, dz. I m. w Nowym Sączu (półfinał MP, grupa B – awans)
- 1974 – dz. I m. w Wijk aan Zee (turniej rezerwowy)
- 1977 – II m. w Starym Smokovcu, IV m. w Zabrzu
- 1978 – III m. w Helsinkach
- 1979 – I m. w Warszawie (Puchar Ministra Komunikacji)
- 1980 – dz. II m. w Sztokholmie (Rilton Cup 1979/80), dz. II m. w Warszawie
- 1981 – dz. III m. w Sztokholmie (Rilton Cup 1980/81), III m. w Lublanie
- 1983 – dz. III m. w Sztokholmie (Rilton Cup 1982/83)
- 1984 – dz. I m. w Kopenhadze (Politiken Cup), dz. I m. w Atenach (Acropolis), III m. w Belgradzie
- 1987 – dz. II m. w Biel (norma arcymistrzowska)
- 1988 – III m. w Tbilisi, II m. w Salamance
- 1989 – dz. I m. w Kopenhadze (Politiken Cup)
- 1992 – dz. II m. w Atenach
Szachy błyskawiczne |
Indywidualne Mistrzostwa Polski w szachach błyskawicznych (2 medale)
- 2 złote (Piotrków Trybunalski 1976, Kalisz 1978)
- dwukrotnie VI m. (Łódź 1973, Kalisz 1980)
- VII m. (Bydgoszcz 1971)
- VIII m. (Racibórz 1995)
- IX m. (Lubliniec 1972)
- XII m. (Częstochowa 1977)
- XIII m. (Kalisz 1979)
Drużynowe Mistrzostwa Polski w szachach błyskawicznych (6 medali)
- 4 złote (Bydgoszcz 1971, Kalisz 1979, Bydgoszcz 1981, Warszawa 1983)
- srebrny (Częstochowa 1977)
- brązowy (Kalisz 1978)
Ranking FIDE |
Najwyższe rankingi w karierze (aktualizacja 2024-07)
- szachy klasyczne – 2485 (1990-01)
- szachy szybkie – 2410 (2016-12)
- szachy błyskawiczne – 2390 (2021-07)
Inne informacje |
- W 1977 odznaczony został Brązowym Krzyżem Zasługi za wybitne osiągnięcia sportowe.
Szachowe relacje rodzinne |
- brat: Krzysztof Sznapik (szachista)
Strony internetowe |