źródło: archiwum mm Andrzeja Filipowicza (1999) |
Aleksander Wojtkiewicz
- ur. 15 stycznia 1963 w Rydze
- zm. 14 lipca 2006 w Baltimore
- arcymistrz (1990)
- do 1988 obywatel Związku Radzieckiego
- od 2002 reprezentant Stanów Zjednoczonych
Osiągnięcia szachowe w Polsce – szachy klasyczne |
Reprezentant Polski w turniejach drużynowych
- Olimpiady szachowe (2 razy)
- Nowy Sad 1990 (XVIII m.) – I szach. (8½/14)
- Manila 1992 (XXXII m.) – I szach. (7½/14)
- Drużynowe Mistrzostwa Europy (2 razy, 2 medale)
- Haifa 1989 – II szach. (7/9), złoty medal za wynik indywidualny, srebrny medal za wynik rankingowy
- Debreczyn 1992 – I szach. (3½/8)
- Drużynowe Mistrzostwa krajów nordyckich (1 raz, 1 medal)
- Aabybro 1989 – I szach. (5/7), brązowy medal wspólnie z drużyną
Reprezentant Polski w turniejach eliminacyjnych Mistrzostw Świata
- Turnieje strefowe (4 razy)
- Stara Zagora 1990 – dz. II-IV m. w grupie B (w dogrywce zajął II m. i nie awansował)
- Budapeszt 1993 – dz. II-V m. w grupie A (w dogrywce zajął III m. i nie awansował)
- Odorheiu Secuiesc 1995 – IX m.
- Krynica 1998 – XXI m.
Indywidualne Mistrzostwa Polski (4 finały w latach 1989–1996, 4 medale)
- 2 złote
- Słupsk 1989 – I m. (9½/15)
- Warszawa 1995 – I m. (11½/16)
- srebrny
- Częstochowa 1992 – II m. (10/14)
- brązowy
- Brzeg Dolny 1996 – III m. (9/15) [dz. II-IV m.]
Drużynowe Mistrzostwa Polski (7 medali)
- 4 srebrne (Rewal 1992, Lubniewice 1993, Krynica 1997, Suwałki 1999)
- 3 brązowe (Krynica 1988, Lubniewice 1995, Zakopane 2000)
Klubowy Puchar Europy (1 medal)
- srebrny (Kazań 1997)
Indywidualny Superpuchar Polski (3 zwycięstwa w meczach)
- Warszawa 1991, Warszawa 1993, Głogów 1995
Wybrane sukcesy w innych turniejach
- 1988 – I m. w Warszawie (XIV Turniej Ministra Transportu, Żeglugi i Łączności), dz. I m. w Nałęczowie (PKWN), dz. II m. w Gołdapi (półfinał MP – awans), dz. III m. w Łańcucie
- 1990 – dz. III m. w Debreczynie, dz. II m. w Werfen
- 1991 – dz. I m. w Manili, dz. II m. w Kalkucie
- 1992 – II m. w Atenach (Acropolis)
- 1993 – II m. w Wijk aan Zee (Sonnevanck)
- 1994 – dz. II m. w Asti
- 1995 – dz. I m. w Katowicach (Bingo Cup), dz. I m. w Piekarach Śląskich, dz. III m. w Altensteigu
- 1996 – dz. II m. w Montrealu, dz. I m. w Würzburgu
- 1997 – dz. I m. w Metz, dz. II m. w Novej Goricy
- 1998 – dz. I m. w Cannes, dz. II m. w Bad Zwesten
- 1999 – I m. w Mashantucket, dz. I m. w Duisburgu, dz. I m. w Nassau
- 2001 – dz. I m. w San Francisco
- w latach 1999–2004 sześciokrotnie z rzędu zwyciężył w turniejach Grand Prix organizowanych przed szachową federację USA
Osiągnięcia szachowe w Polsce – szachy szybkie |
Indywidualne Mistrzostwa Polski w szachach szybkich (2 medale)
- srebrny (Nowy Tomyśl 1992)
- brązowy (Łuków 1995)
- XII m. (Płock 1997)
Wybrane sukcesy w innych turniejach
- 1995 – I m. w Płocku (Tumska Wieża, szachy szybkie)
- 2000 – II m. w Kopavogurze (Chess@iceland, grupa B, szachy szybkie)
Osiągnięcia szachowe w Polsce – szachy błyskawiczne |
Indywidualne Mistrzostwa Polski w szachach błyskawicznych (1 medal)
- złoty (Racibórz 1995)
- VIII m. (Legnica 1992)
Drużynowe Mistrzostwa Polski w szachach błyskawicznych (1 medal)
- złoty (Racibórz 1995)
Osiągnięcia w barwach Stanów Zjednoczonych |
Reprezentant Stanów Zjednoczonych w Mistrzostwach Świata systemem pucharowym (1 raz)
- Trypolis 2004 – II runda
Ranking FIDE |
Najwyższy ranking w karierze
- szachy klasyczne – 2595 (1998-07)
- najwyższe miejsce TOP 100 – 68-75 (1993-01 – 2580)
Inne informacje |
- Jako junior był uczniem ex-mistrza świata Michaiła Tala, z którym współpracował podczas turnieju międzystrefowego w Rydze (1979).
- W 1979 był mistrzem juniorów Łotwy, 1980 zdobył wicemistrzostwo Łotwy wśród seniorów, a w 1981 – mistrzostwo, wyprzedzając J.Pietkiewicza i E.Kengisa.
- W 1999 był współpracownikiem Aleksandra Chalifmana podczas wygranych przez niego Mistrzostw Świata systemem pucharowym w Las Vegas.
- Cierpiał na różnorodne dolegliwości zdrowotne. Dosyć szybko osiwiał, miał też spore problemy z żołądkiem. Bezpośrednią przyczyną jego śmierci była choroba wrzodowa.
Strony internetowe |