Edward Arłamowski

Edward Arłamowski

źródło: archiwum
mm Andrzeja Filipowicza

 

Edward Arłamowski

Zobacz: wybrane partie Edwarda Arłamowskiego

 Wspomnienie

24 kwietnia 1979 r. ubył z grona miłośników królewskiej gry jej wielce oddany, zawsze czynny twórczo, kolega Edward Arłamowski (ur. 26.8.1909 r.). Już podczas studiów na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego objawił się Jego wielki talent szachowy. W 1931 r. zdobył mistrzostwo Krakowskiego Klubu Szachistów, sukces ten powtórzył w 1938 r. W turnieju eliminacyjnym do Mistrzostw Polski w Częstochowie, 1936 r. zajął IV miejsce.

W 1945 r. uzyskał na Uniwersytecie Jagiellońskim tytuł doktora praw na podstawie dysertacji omawiającej zagadnienia prawnicze i szachowe pt. „Czy istnieje ochrona prawna gry szachowej na podstawie polskiej ustawy o prawie autorskim z dnia 29 marca 1926 r.” Czynną pracę adwokacką prowadził do stycznia 1975 r., pełniąc m.in. obowiązki kierownika Zespołu Adwokackiego w Bochni.

Po wojnie uczestniczy w turniejach o mistrzostwo Polski: Kraków 1948, Poznań 1949, Bielsko-Biała 1950, Łódź 1951 i 1054 r. oraz w turniejach międzynarodowych: Katowice 1949, Szczawno Zdrój 1950, Sopot 1951, Międzyzdroje 1952 r. Reprezentuje barwy polskie w trójmeczu Polska – Czechosłowacja – Węgry, meczu ZSRR – Polska, Łódź 1955 r., zostaje zwycięzcą turnieju polsko-węgierskiego, Katowice 1949 r.

W okresie międzywojennym dr Arłamowski zajmował się także problemistyką. Skomponował 190, zadań, uzyskując 23 wyróżnień i nagród w konkursach międzynarodowych.

W tym czasie prowadził działy szachowe w „Polsce zachodniej” i „Dzienniku Bydgoskim”. Był w Komitecie Redakcyjnym „Szachisty Polskiego” w latach 1946-47. W 1957 r. wydał wspólnie z W. Litmanowiczem i A. Szymańskim książkę pt. „Reflektorem po szachownicach świata”, a w 1968 r. w Krakowie ukazało się Jego opracowanie „Księga jubileuszowa Krakowskiego klubu Szachistów”.

Przez ostatnie lata życia pracował nad książką „Historia szachów w Polsce”. W jej zakończeniu przeszkodziła mu ciężka choroba i śmierć.
Pozostawił po sobie największy w Polsce księgozbiór szachowy, liczący około 3000 tomów, przekazany Bibliotece Jagiellońskiej w Krakowie jako zalążek Biblioteki szachowej.

Dr Edward Arłamowski, członek honorowy Krakowskiego Klubu Szachistów, w 1948 r. prezes Krakowskiego OZSzach i członek Zarządu PZSzach, sędzia międzynarodowy ICCF, wyróżniony za zasługi dla polskiego sportu szachowego licznymi medalami, odznakami i dyplomami, w tym medalem 50-lecia Polskiego Związku Szachowego.

Cześć Jego Pamięci!

Źródło: „Szachy” 8/1979

 Szachy klasyczne

Reprezentant Polski w turniejach drużynowych

  • Drużynowe Mistrzostwa Europy (1 raz w eliminacjach)
    • 1957 (eliminacje) – (0/2)

Reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych

  • Warszawa 1949 – mecz Polska–Węgry (IX szach., ½/2)
  • Praga 1955 – trójmecz Czechosłowacja–Polska–Węgry (III szach., 1/4)
  • Warszawa 1956 – trójmecz Polska–Czechosłowacja–Węgry (w zespole Polska „B”, IV szach., 1½/5)

Indywidualne Mistrzostwa Polski (5 finałów w latach 1948–1954, 3 medale)

Drużynowe Mistrzostwa Polski (8 medali)

Wybrane sukcesy w innych turniejach

  • 1931 – I m. w Mistrzostwach Krakowskiego Klubu Szachistów
  • 1935 – I m. w Mistrzostwach Śląska
  • 1936 – dz. IV m. w Częstochowie (półfinał MP)
  • 1938 – I m. w Mistrzostwach Krakowskiego Klubu Szachistów
  • 1949 – dz. I m. w Katowicach (turniej międzynarodowy)
  • 1951 – II m. w Katowicach (półfinał MP, grupa B – awans)
  • 1954 – III m. w Krynicy (półfinał MP, grupa C – awans)
 Ranking Chessmetrics

Najwyższe rankingi w karierze

  • szachy klasyczne – 2516 (1955-02)
 Inne informacje
  • Z zawodu był adwokatem, w 1945 uzyskał na Uniwersytecie Jagiellońskim tytuł doktora praw.
  • Dwukrotnie reprezentował Polskę w eliminacjach Olimpiad ICCF (I – 1947-1949 oraz VI – 1965-1968). Był również sędzią międzynarodowym ICCF.
  • W 1948 został Prezesem Krakowskiego OZSzach i członkiem Zarządu PZSzach.
  • W latach 1946–1947 był członkiem komitetu redakcyjnego wydawanego w Krakowie „Szachisty Polskiego”. W 1957 wydał wspólnie z W.Litmanowiczem i A.Szymańskim książkę „Reflektorem po szachownicach świata”. W 1968 w Krakowie ukazało się jego opracowanie „Księga jubileuszowa Krakowskiego Klubu Szachistów”. Przez ostatnie lata swojego życia pracował nad książką „Historia szachów w Polsce”, pracy tej jednak nie zdążył ukończyć.
  • Był posiadaczem jednego z największych w Polsce księgozbiorów o tematyce szachowej, który liczył ok. 3 tysiące tomów. Zbiór ten, zgodnie z wolą wyrażoną w testamencie, został po jego śmierci przekazany Bibliotece Jagiellońskiej.
  • Za zasługi dla polskiego sportu szachowego był wyróżniony licznymi medalami, odznakami i dyplomami, w tym medalem 50-lecia Polskiego Związku Szachowego.
  • W latach 30-tych XX wieku zajmował się kompozycją szachową. Łącznie skomponował 190 zadań, z których 23 uzyskały nagrody i wyróżnienia w konkursach międzynarodowych. W okresie tym zajmował się również działalnością dziennikarską, propagował szachy na łamach „Polski Zachodniej” i „Dziennika Bydgoskiego”.
Edward Arłamowski

Edward Arłamowski
Magyar Sakkvilag (1932), I nagroda
Mat w 2 posunięciach

Bardzo dobry wstęp 1.Wf8! oddaje czarnemu królowi wolne pole e6. Grozi 2. W:f6X. Główne warianty: 1…Se4 przesłania Gh1 uwalniając białego skoczka. Jednocześnie włącza Gg1 dlatego skoczek odchodzi tak, aby tego gońca przesłonić 2.Se3X. Analogicznie 1… Wf3 2.Sc3X. 1… G:d5X 2.H:d5X.

 Strony internetowe
Aktualizacja: 20/06/2023  
Tagi: , , , , , , ,