Edward Arłamowski

 

Edward Arłamowski

• ur. 26 sierpnia 1909 w Bochni
• zm. 24 kwietnia 1979
• mistrz krajowy (1949)
• sędzia klasy międzynarodowej w grze korespondencyjnej (International Arbiter 1973)
• problemista szachowy
• działacz szachowy

Zobacz: wybrane partie Edwarda Arłamowskiego

Osiągnięcia szachowe:

Reprezentant Polski w turniejach drużynowych

• Drużynowe Mistrzostwa Europy (1 raz w eliminacjach)
  • 1957 (eliminacje) – (0/2)

---

Reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych

• Warszawa 1949 – mecz Polska–Węgry (IX szach., ½/2)
• Praga 1955 – trójmecz Czechosłowacja–Polska–Węgry (III szach., 1/4)
• Warszawa 1956 – trójmecz Polska–Czechosłowacja–Węgry (w zespole Polska „B”, IV szach., 1½/5)

---

Indywidualne Mistrzostwa Polski (5 finałów w latach 1948–1954, 3 medale)

• srebrny
  • Łódź 1951 – II m. (10/15) [dz. II-III m.]
• 2 brązowe
  • Poznań 1949 – III m. (10/16)
  • Łódź 1954 – III m. (10½/17)
• pozostałe finały
  • Kraków 1948 – X m. (11/20) [dz. X-XI m.]
  • Bielsko 1950 – V m. (8½/15)

---

Drużynowe Mistrzostwa Polski (8 medali)

• 4 złote (Wrocław 1948, Warszawa 1954, liga dojazdowa 1957, Wrocław 1962)
• 2 srebrne (liga dojazdowa 1958, Wrocław 1960)
• 2 brązowe (Łódź 1947, liga dojazdowa 1951)

---

Wybrane sukcesy w innych turniejach

• 1931 – I m. w Mistrzostwach Krakowskiego Klubu Szachistów
• 1935 – I m. w Mistrzostwach Śląska
• 1936 – dz. IV m. w Częstochowie (półfinał MP)
• 1938 – I m. w Mistrzostwach Krakowskiego Klubu Szachistów
• 1949 – dz. I m. w Katowicach (turniej międzynarodowy)
• 1951 – II m. w Katowicach (półfinał MP, grupa B – awans)
• 1954 – III m. w Krynicy (półfinał MP, grupa C – awans)

---

Ranking Chessmetrics

• najwyższy ranking w karierze – 2516 (luty 1955)

---

Inne informacje

• Z zawodu był adwokatem, w 1945 uzyskał na Uniwersytecie Jagiellońskim tytuł doktora praw.
• Dwukrotnie reprezentował Polskę w eliminacjach Olimpiad ICCF (I – 1947-1949 oraz VI – 1965-1968). Był również sędzią międzynarodowym ICCF.
• W 1948 został Prezesem Krakowskiego OZSzach i członkiem Zarządu PZSzach.
• W latach 1946–1947 był członkiem komitetu redakcyjnego wydawanego w Krakowie „Szachisty Polskiego”. W 1957 wydał wspólnie z W.Litmanowiczem i A.Szymańskim książkę „Reflektorem po szachownicach świata”. W 1968 w Krakowie ukazało się jego opracowanie „Księga jubileuszowa Krakowskiego Klubu Szachistów”. Przez ostatnie lata swojego życia pracował nad książką „Historia szachów w Polsce”, pracy tej jednak nie zdążył ukończyć.
• Był posiadaczem jednego z największych w Polsce księgozbiorów o tematyce szachowej, który liczył ok. 3 tysiące tomów. Zbiór ten, zgodnie z wolą wyrażoną w testamencie, został po jego śmierci przekazany Bibliotece Jagiellońskiej.
• Za zasługi dla polskiego sportu szachowego był wyróżniony licznymi medalami, odznakami i dyplomami, w tym medalem 50-lecia Polskiego Związku Szachowego.
• W latach 30-tych XX wieku zajmował się kompozycją szachową. Łącznie skomponował 190 zadań, z których 23 uzyskały nagrody i wyróżnienia w konkursach międzynarodowych. W okresie tym zajmował się również działalnością dziennikarską, propagował szachy na łamach „Polski Zachodniej” i „Dziennika Bydgoskiego”.

Bardzo dobry wstęp 1.Wf8! oddaje czarnemu królowi wolne pole e6. Grozi 2. W:f6X. Główne warianty: 1…Se4 przesłania Gh1 uwalniając białego skoczka. Jednocześnie włącza Gg1 dlatego skoczek odchodzi tak, aby tego gońca przesłonić 2.Se3X. Analogicznie 1… Wf3 2.Sc3X. 1… G:d5X 2.H:d5X.

---

Strony internetowe:

• Karta na stronie OlimpBase
• Wybrane partie szachowe
• Chess Problem Database Server: Edward Arlamowski
• Felietony Szachowej Vistuli – Mecenas dr Edward Arłamowski: część 1 | część 2