Franciszek Konarkowski


źródło: archiwum
mm Andrzeja Filipowicza

 

Franciszek Konarkowski

 Wspomnienie

Szachami zajmował się już w latach 30-tych ubiegłego wieku, m.in. w roku 1937 zakładając w Toruniu Pomorski Okręgowy Związek Szachowy (wraz z Klemensem Kullą i Mikołajem Tomaszewiczem). W kilka dni po wyzwoleniu Grudziądza (w marcu 1945) reaktywował działalność Związku, którego następnie został przewodniczącym. W okresie pełnienia tej funkcji duży nacisk kładł na szkolenie młodzieży. Wychował kilkuset szachistów, z których największe sukcesy odniosła jego córka Henryka, dwukrotna mistrzyni Polski, olimpijka oraz uczestniczka turniejów pretendentek. Przez cały okres swojej szachowej działalności zorganizował wiele międzynarodowych i krajowych turniejów. Od 1959 pracował w strukturach Polskiego Związku Szachowego, przez 18 lat pełniąc funkcję przewodniczącego Komisji Rewizyjnej. W 1970 za swoje zasługi otrzymał tytuł Honorowego Członka PZSzach oraz odznaczony został Złotą Odznaką Honorową PZSzach (nr legitymacji 35). Duże osiągnięcia odniósł również jako sędzia szachowy, sędziując wiele imprez o zasięgu międzynarodowym. W 1973, jako jedenasty Polak w historii, otrzymał tytuł sędziego międzynarodowego FIDE. Do ostatnich dni, pomimo choroby, zajmował się szachami. Jeszcze w dniu swojej śmierci przekazał do rozpowszechnienia wśród klubów województwa napisany w szpitalu biuletyn.

Tekst mojego autorstwa opublikowany
w Wikipedii 9 czerwca 2007