fot. Danuta Przewoźnik (2014)
Jan Przewoźnik
- ur. 16 września 1957 w Katowicach
- mistrz międzynarodowy (1985)
- kandydat na mistrza krajowego w grze korespondencyjnej
- trener szachowy (1989)
- autor książek szachowych
- http://www.janprzewoznik.pl/
Zobacz: wybrane partie Jana Przewoźnika
Osiągnięcia szachowe:
Reprezentant Polski w turniejach drużynowych
- Olimpiady szachowe (1 raz)
- La Valletta 1980 – VI szach. (1½/4)
- Drużynowe Młodzieżowe Mistrzostwa Świata U26 (1 raz)
- Graz 1981 – II szach. (5½/10)
- Drużynowe Mistrzostwa krajów nordyckich (1 raz, 1 medal)
- Pohja 1985 – IV szach. (5/7), brązowy medal wspólnie z drużyną
Indywidualne Mistrzostwa Polski (7 finałów w latach 1976–1992, 1 medal) – zobacz szczegółowe zestawienie
- złoty
- Tarnów 1979 – I m. (9½/13) [system szwajcarski]
- pozostałe finały
- Bydgoszcz 1976 – XXVII m. (7/13) [system szwajcarski]
- Łódź 1980 – IV m. (9/16)
- Warszawa 1981 – VII m. (8/15)
- Wrocław 1987 – VIII m. (10/18)
- Warszawa 1990 – VIII m. (7½/15)
- Częstochowa 1992 – XI m. (6½/14)
Drużynowe Mistrzostwa Polski (10 medali)
- 6 złotych (Mikołajki 1991, Lubniewice 1993, Lubniewice 1994, Lubniewice 1995, Krynica 1997, Lubniewice 1998)
- 2 srebrne (Augustów 1975, Gdynia 1982)
- 2 brązowe (Ciechocinek 1976, Suwałki 1999)
Indywidualne Mistrzostwa Polski seniorów 55+ (1 medal)
- brązowy (Ustroń 2019)
Indywidualne Mistrzostwa Polski w szachach szybkich
- XVIII m. (Katowice 1989)
Indywidualne Mistrzostwa Polski w szachach błyskawicznych
- X m. (Poznań 1991)
- XII m. (Gdynia 1990)
- XV m. (Kalisz 1985)
Drużynowe Mistrzostwa Polski w szachach błyskawicznych (4 medale)
- złoty (Kalisz 1993)
- 2 srebrne (Kalisz 1985, Legnica 1992)
- brązowy (Racibórz 1995)
Indywidualne Mistrzostwa Polski juniorów (4 finały w latach 1974–1977, najlepsze wyniki)
- IV m. (Bolesławiec 1977 – U20)
- IX m. (Rzeszów 1975 – U20)
Indywidualne Mistrzostwa Polski niepełnosprawnych w szachach szybkich (2 medale)
- 2 złote (Gorzów Wielkopolski 2018, Bydgoszcz 2019)
Indywidualne Mistrzostwa Polski niepełnosprawnych w szachach błyskawicznych (2 medale)
- złoty (Gorzów Wielkopolski 2018)
- srebrny (Bydgoszcz 2019)
Drużynowe Mistrzostwa Polski juniorów (3 medale)
- 3 złote (Poznań 1974, Uniejów 1975, Uniejów 1976)
Drużynowe Mistrzostwa Polski w szachach korespondencyjnych (1 medal)
- srebrny
- 5. finał (1980–1982)
Wybrane sukcesy w grze korespondencyjnej
- 1982-1987 – reprezentant Polski na IX Olimpiadzie ICCF (IV m., III szach., 4/8)
- 1988-1994 – reprezentant Polski na III Drużynowych Mistrzostwach Europy (VI m., I szach., 4/8)
Wybrane sukcesy w innych turniejach
- 1977 – I m. w Mistrzostwach Śląska
- 1983 – dz. II m. w Rzeszowie
- 1984 – I m. w Warszawie (Turniej Kadry Nadziei Olimpijskich)
- 1985 – dz. I m. w Warszawie (Puchar Wyzwolenia Warszawy), I m. w Gdyni (Turniej Kadry Nadziei Olimpijskich), IV m. w Nałęczowie (PKWN)
- 1986 – I m. w Saltsjöbaden (Rilton Cup 1985/86, szachy szybkie), dz. II m. w Katowicach (Puchar Wyzwolenia Katowic), dz. II m. w Nałęczowie (PKWN), dz. III m. w Żarkach-Letnisku (półfinał MP, grupa B)
- 1987 – dz. II m. w Nałęczowie (PKWN)
- 1988 – III m. w Nałęczowie (PKWN), dz. III m. w Łańcucie
- 1989 – dz. I m. w Lubniewicach (półfinał MP)
- 1991 – dz. I m. w Espoo, dz. II m. w Międzybrodziu Żywieckim (półfinał MP)
- 1995 – dz. II m. w Policach (Memoriał Tadeusza Gniota)
- 2001 – dz. I m. w Göteborgu
Najwyższe rankingi w karierze
- FIDE – 2433 (1 października 2001)
- ICCF – 2502 (1992)
Wybrane osiągnięcia trenerskie
- Uprawnienia trenerskie zdobył w 1989 (II klasa) oraz 2004 (I klasa).
- W latach 1979-1984 prowadził wspólnie z Jerzym Dybowskim drużynę juniorów „Startu Lublin”, zdobywając dwa medale: złoty (1982) i brązowy (1984).
- W latach 1999-2015 pełnił funkcję trenera oraz psychologa (zajęcia zawierały treningi relaksacji, wizualizacji, zagadnienia psychologii myślenia w szachach, planowania kariery, zarządzania sobą w czasie, metody pozytywnego myślenia, radzenia sobie ze stresem i kształtowania charakteru) przy Młodzieżowej Akademii Szachowej.
Inne informacje
- W marcu 2014 otrzymał stopień doktora, broniąc na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II pracę doktorską pt. Strategie myślenia w złożonych sytuacjach gry w szachy (promotor: prof. dr hab. Adam Biela).
- W latach 2019–2020 członek Komisji Etyki PZSzach.
Wybrane publikacje szachowe
- Gambit Blumenfelda (1986)
- Die Wiener Partie (1990, z Jerzym Konikowskim)
- Kasparow – Karpow. Mecz piąty (1991)
- The Blumenfeld Gambit (1991, z Malcolmem Peinem)
- Blumenfeld Gambit (1991, z Jerzym Konikowskim)
- Skacząc trochę inaczej (1991, z Damianem Końcą)
- Sprawdź swoją fantazję szachową (1992, 2003, 2011)
- Kandidatenfinale Short – Timman (1993, z Henrykiem Doboszem i Mariną Olbrich)
- Einmal etwas anderes (1994, z Damianem Końcą)
- How to Think in Chess (2002, z Markiem Soszyńskim)
- Myśl – Działaj – Zwyciężaj! Psychologia szachów w praktyce (2003, 2011)
- Test predyspozycji szachowych (2005)
- Stare i nowe anegdoty szachowe (2013, we współautorstwie z Ryszardem Bernardem, Jackiem Bielczykiem, Zygmuntem Ryllem, Waldemarem Świciem, Ryszardem Więckowskim, Ferdynandem Głodzikiem, Sławomirem Tobysem)
- Śląskie ciekawostki szachowe (2017, ze Zbigniewem Hurnikiem i Karolem Pinkasem)
- Śląskie ciekawostki szachowe (2018, wyd. II poprawione i rozszerzone, ze Zbigniewem Hurnikiem i Karolem Pinkasem)
- Współczesne traktowanie blokady (2019, autorskie uzupełnienie własnego tłumaczenia książki Arona Nimzowitscha Blokada)
- Szachy w ujęciu historycznym i psychologicznym (2020, wspólnie z Jackiem Gajewskim)
Szachowe relacje rodzinne
- żona: Danuta Przewoźnik (szachistka)