Jolanta Szota


źródło: archiwum
mm Andrzeja Filipowicza (1968)

 

Jolanta Szota

  • ur. 30 lipca 1940 w Porębie
  • zm. 20 września 1991
  • mistrzyni FIDE (1987)
  • od 1973 reprezentantka Szwecji (Jolanta Dahlin)

Zobacz: wybrane partie Jolanty Szoty

 Wspomnienie

W Szwecji zmarła niespodziewanie czołowa polska szachistka lat sześćdziesiątych Jolanta Szota. W 1959 r. przybyła z Szopienic do Warszawy na studia i jednocześnie wstąpiła do warszawskiej „Polonii”. Kilka miesięcy później przyszła wraz z grupą szachistów, ze likwidowanej sekcji szachowej klubu kolejowego, do „Legionu”, gdzie odniosła swoje największe sukcesy. Szybko awansowała do grona najlepszych polskich szachistek. W latach 1962–1971 ośmiokrotnie grała w finale kobiecych mistrzostw Polski, dwukrotnie zdobywając tytuły wicemistrzyni (1967, 1971) i trzykrotnie czwarte miejsca (1966, 1968, 1969). Wspólnie z mm Mirosławą Litmanowicz, broniła barw „Legionu” na kobiecej szachownicy, walnie przyczyniając się do pięciokrotnego zdobycia drużynowego mistrzostwa Polski przez zespól „Legionu” w latach 1961, 1963, 1964, 1967 i 1969.

W 1972 roku, po zamążpójściu wyjechała na stale do Szwecji, gdzie zamieszkała w Göteborgu. Władając biegle kilkoma językami, była zatrudniona przy kontaktach handlowych z blokiem wschodnim. Naturalnie włączyła się też w nurt życia szachowego, wstępując do klubu SK Kamaterna. Zdobyła mistrzostwo Szwecji kobiet w 1973 r. i reprezentowała barwy tego kraju na czterech olimpiadach (1974, 1976, 1978, 1984), przy czym w Haifie (1976) grała na I szachownicy. W 1975 roku wystąpiła w turnieju strefowym w Karlovych Varach, gdzie tylko pól punktu zabrakło jej do awansu do turnieju międzystrefowego. W barwach Szwecji rozegrała 53 partie (+19 =19 –15).

Niezwykle sympatyczna, życzliwa dla otoczenia, stale uśmiechnięta, nie zrywała kontaktów z rodzimym krajem, często odwiedzając Polskę. Pozostanie na zawsze w naszej pamięci.

Źródło: „Szachista” 1/1992

 Osiągnięcia szachowe w Polsce – szachy klasyczne

Reprezentantka Polski w meczach międzypaństwowych

  • Ploeszti 1969 – mecz kobiet Rumunia–Polska (IV szach., 1/2)
  • Poznań 1970 – mecz kobiet Polska–Rumunia (III szach., 1/2)

Indywidualne Mistrzostwa Polski kobiet (8 finałów w latach 1962–1971, 2 medale)


Drużynowe Mistrzostwa Polski (10 medali)


Drużynowe Mistrzostwa Polski kobiet (1 medal)


Wybrane sukcesy w innych turniejach

  • 1961 – I m. w mistrzostwach Warszawy kobiet
  • 1964 – II m. w mistrzostwach Warszawy kobiet
  • 1966 – dz. I m. w Beverwijk (turniej B kobiet), dz. IV m. w Piotrkowie Trybunalskim (MTS)
  • 1970 – I m. w Wijk aan Zee (turniej B kobiet), I m. w Łodzi (półfinał MP – awans)
  • 1971 – V m. w Piotrkowie Trybunalskim (MTS), dz. V m. w Braszowie (turniej międzynarodowy)
 Osiągnięcia w barwach Szwecji

Reprezentantka Szwecji w turniejach drużynowych

  • Olimpiady szachowe (4 razy)
    • Medellin 1974 (XV m.) – II szach. (6½/10)
    • Haifa 1976 (XIX m.) – I szach. (5/9)
    • Buenos Aires 1978 (IX m.) – II szach. (3½/9)
    • Saloniki 1984 (XV m.) – III szach. (3/9)
  • Drużynowe Mistrzostwa krajów nordyckich (1 raz, 1 medal)
    • Glücksburg 1977 (I m.) – V szach. (4½/5), złoty medal wspólnie z drużyną

Reprezentantka Szwecji w turniejach eliminacyjnych Mistrzostw Świata

  • Turnieje strefowe (2 razy)

Indywidualne Mistrzostwa Szwecji kobiet (1 medal)

  • złoty (Bollnäs 1973)

Otwarte Indywidualne Mistrzostwa Szwecji kobiet (1 medal)

  • złoty (Göteborg 1977)

Wybrane sukcesy w innych turniejach

  • 1975 – IV m. w Netanji (turniej międzynarodowy)
  • 1976 – II m. w Sztokholmie (turniej międzynarodowy)
 Ranking FIDE

Najwyższy ranking w karierze

  • szachy klasyczne – 2170 (1987-01)
 Strony internetowe