źródło: Wikipedia
Józef Żabiński
- ur. 1860
- zm. 27 grudnia 1928
- prezes Polskiego Związku Szachowego (1926–1928)
- szachista, kompozytor i działacz szachowy
W szachy zaczął grać w bardzo młodym (jak na swoje czasy) wieku, będąc w gimnazjum. Szybko osiągnął wysoki poziom, stając się w latach osiemdziesiątych XIX wieku czołowym szachistą w Warszawie. Zwyciężył w II Turnieju Warszawskim w 1884, zdobywając tytuł mistrza miasta. W 1890 stworzył swoje pierwsze studia szachowe, stając się pionierem w tej dziedzinie. Pod koniec XIX wieku zainicjował pierwsze w kraju konkursy kompozycji szachowej. W tym okresie zajmował się również pracą dziennikarską, prowadząc szachowe kolumny w Tygodniku Ilustrowanym oraz Kurierze Warszawskim, na łamach którego opublikował przetłumaczoną przez siebie z języka czeskiego książkę Zarys teorii zadań szachowych. Publikacja ta została później, w roku 1913, włączona po Podręcznika do nauki gry w szachy.
Był inicjatorem korespondencyjnego meczu pomiędzy drużynami Warszawy i Moskwy, który odbył się w latach 1879-1882. Również z jego inicjatywy, w 1899, powstało Warszawskie Towarzystwo Zwolenników Gry Szachowej, którego był prezesem do 1901. Po odzyskaniu niepodległości, w 1926, doprowadził wraz z działaczami warszawskimi, łódzkimi i śląskimi do I Zjazdu Szachistów Polskich w Warszawie, w wyniku którego powstał Polski Związek Szachowy oraz odbyły się pierwsze Mistrzostwa Polski w szachach. Ukoronowaniem jego dotychczasowych dokonań było objęcie stanowiska prezesa nowo powstałego związku, które piastował do końca życia.
Zmarł nagle 27 grudnia 1928.
Tekst mojego autorstwa opublikowany
w Wikipedii 10 sierpnia 2006