źródło: archiwum
mm Andrzeja Filipowicza
Marian Wróbel
- ur. 1 stycznia 1907 we Lwowie
- zm. 25 kwietnia 1960 w Warszawie
- mistrz międzynarodowy w kompozycji szachowej (2015)
- arcymistrz krajowy w kompozycji szachowej (2013)
- sędzia klasy międzynarodowej w kompozycji szachowej (International Judge 1956)
- problemista szachowy
- działacz, publicysta i autor książek szachowych
Osiągnięcia |
Marian Wróbel urodził się w 1907. Z Szachami zapoznał się w 1912, a już w dziesięć lat potem przeżywa emocje twórcy: tygodnik „Sport” drukuje pierwsze jego zadanie.
Wybitny talent pr0blemowy i rzetelna praca sprawiają, że nasz mistrz bardzo szybko osiąga szczytowe wyniki . Opublikowana w 1928 (a więc w sześc lat zaledwie po autorskim debiucie) w miesięczniku „Die Schwalbe” ‚lista kompozytorów mających najwięcej sukces6w na konkursach – wymienia Wróbla na czwartym miejscu na świecie !
Wróbel przejmuje przywództwo polskich problemistów z rąk Przepiórki, który wycofuje się z czynnego udziału w kompozycji. Staje się „żelaznym” prezesem Warszawskiego Koła Problemistów. Czyniąca postępy choroba zmusza go do zrezygnowania z pracy zawodowej (jako magister filologii polskiej, Wróbel był początkowo nauczycielem, a potem pracownikiem administracji szkolnej) – ale właśnie skutkiem tego nasz mistrz oddaje się szachom całkowicie, a w kompozycji dochodzi do szczytu formy i powodzenia.
Listy najwybitniejszych problemistów, mających największe sukcesy, w latach 1947–1951 wymieniają jego nazwisko na czołowych miejscach: w 1947 – jest pierwszy, w 1948 – trzeci, w 1949 – pierwszy, w 1950 – trzeci, w 1951 – drugi. W dwudziestopięciolecie pracy kompozytorskiej otrzymuje Złoty Krzyż zasługi, a za powtórne zdobycie pierwszego miejsca – nagrodę GKKF. Opublikował ogółem około 1000 zadań, uzyskując ponad 400 wyróżnień, w tym 80 pierwszych nagród na najpoważniejszych konkursach krajowych i zagranicznych.
Ale to tylko jedna strona jego szachowej działalności. Nic, co szachowego, nie było mu obce. Wróbel był zasłużonym działaczem szachowym (w 1957 otrzymał godność Honorowego Członka PZSzach), redagował wiele działów szachowych (m.in. od 1947 prowadził dział w miesięczniku „Szachy”), był autorem szeregu fachowych artykułów i szkiców teoretycznych, napisał dwie książki z zakresu problemistyki („Tajemnice dwuchodówki” w 1950 i „Sto lat polskiej kompozycji szachowej” w 1956) – książki, które dla nowych kadr miłośników sztuki problemowej stały się nieocenionymi źródłami wiadomości o stylach, tematyce i konstrukcji problemów. Był wreszcie cenionym i często zapraszanym do rozstrzygnięć sędzią problemowym, któremu FIDE nadała tytuł sędziego międzynarodowego (zarówno w dziedzinie kompozycji, jak i gry „praktycznej”).
Tak wyglądała „zawodowa” rzec można sylwetka zmarłego. W życiu „cywilnym” był człowiekiem zgoła wyjątkowym. Mimo trapiących go dolegliwości – zawsze pełen humoru, pogodny, znoszący cierpienia i przeciwności ze stoickim spokojem; łagodny, dobroduszny, oddany przyjaciołom, uczynny, pełen delikatności uczuć – jednał sobie łatwo serca. Pozostawił po sobie tak bogaty dorobek artystyczny, że śmiało powiedzieć można: non omnis mortuus est. Nie zapomnimy Mariana Wróbla.
Marian Wróbel
Berner Tagwacht (1948), I nagroda
Mat w 3 posunięciach
Zapewne najlepszą trzychodówką Wróbla jest odznaczona I nagrodą na konkursie Berner Tagwacht trzychodówka typu „biały gra”. Zadania tego typu, ze względu na trudności realizacyjne (zwłaszcza przy rygorach wzrokowych matów) należą w ogóle do rzadkości. Przed wstępem na każdy ruch czarnego gońca nastąpi oczywiście 2…Gc4+ z matem w następnym posunięciu. Po wstępie 1.We8!! na 1…Gb6 2. Wb8!, 1…Gc5 2.We5! i 1…Gd4 1.We4! (1…Gb8 2.We4).
Zwraca uwagę niezwykle szczęśliwe uzyskana motywacja wstępu: nie rozwiązuje żaden inny ruch wieży!
Tadeusz Czarnecki
Źródło: „Szachy” 5/1960
Tytuł mistrza w kompozycji szachowej otrzymał w 1954, natomiast pośmiertnie: tytuły arcymistrza krajowego w kompozycji szachowej (2013) oraz mistrza międzynarodowego w kompozycji szachowej (2015). Komisja Kompozycji Szachowej Polskiego Związku Szachowego ogłosiła rok 2007 „rokiem mistrza Mariana Wróbla”.
Strony internetowe |