Mistrzostwa Polski Kobiet w Szachach 1978

30. Indywidualne Mistrzostwa Polski Kobiet w Szachach

Elbląg, 12 – 23 lutego 1978

Tabela postępowa

1 runda

2 runda

3 runda

4 runda

5 runda

6 runda

7 runda

8 runda

9 runda

10 runda

11 runda

Po krótkim przemówieniu sędzia główny turnieju dał gongiem sygnał do rozpoczęcia 11-dniowych zmagań o tytuł mistrzyni Polski na bieżący rok. Kandydatek do tytułu było wymienianych co najmniej kilka, ale najwięcej szans dawano zeszłorocznym zwyciężczyniom. Oczekiwano też z zainteresowaniem postawy utalentowanych juniorek, których wyniki miały być miernikiem rozwoju szachów kobiecych w naszym kraju. Na starcie nie zabrakło ani jednej zawodniczki liczącej się w walce o czołowe lokaty. Spośród 43 uczestniczek turnieju: utytułowanych było 27, w tym: 3 mistrzynie międzynarodowe, 9 mistrzyń krajowych i 15 kandydatek (pod tym względem były to mistrzostwa rekordowe).

Najlepiej wystartowały K. Radzikowska i E. Sosnowska, uzyskując po 4½ p. Z 5 gier. Szczególnie zaimponowała wszystkim E. Sosnowska wygrywając w trzeciej i piątej rundzie z G. Szmacińską i H. Ereńską-Radzewską. Zwycięska passa tych zawodniczek powstrzymana została w szóstej rundzie, w której obydwie liderki przegrały z późniejszymi zwyciężczyniami turnieju. W ósmej rundzie na czoło wysunęła się M. Wiese z 6½ p. i był to jedyny przypadek samodzielnego prowadzenia na przestrzeni wszystkich 11 rund. Finisz był niezwykle wyrównany i emocjonujący. Prowadzące po 9 rundach H. Ereńska-Radzewska i A. Jurczyńska stoczyły dramatyczny pojedynek, dogrywany dwukrotnie i zakończony ostatecznie wynikiem remisowym. M. Wiese natomiast wygrała z E. Kowalską-Lipską i dogoniła czołową dwójkę. Zaledwie o pół punktu mniej zgromadziły energicznie finiszujące B. Pytel i I. Jezierska. Wszystkie te zawodniczki stanęły w ostatniej rundzie do walki z praktycznymi szansami zdobycia tytułu mistrzyni Polski. W ostatniej rundzie dość szybko pada wynik remisowy w partii M. Wiese – I. Jezierska. Natomiast H. Ereńska-Radzewska i A. Jurczyńska, zmęczone rywalizacją o prymat w poprzedniej rundzie, odkładają partie w pozycjach na granicy przegranej. Ostatecznie A. Jurczyńska wywalcza upragniony remis z B. Pytel i zrównuje się punktami z M. Wiese. Partia K. Radzikowska – H. Ereńska-Radzewska toczy się jeszcze w czasie ceremonii zamknięcia mistrzostw i kończy się zwycięstwem K. Radzikowskiej. Tak więc 11-dniowe rozgrywki nie przyniosły ostatecznego rozstrzygnięcia, gdyż dwie zawodniczki, które podzieliły pierwsze miejsce, zgodnie z regulaminem rozegrają złożony z 4 partii mecz barażowy o tytuł mistrzyni Polski. W meczu tym A. Jurczyńska, dzięki lepszej wartościowości uzyskanej w turnieju elbląskim, posiadać będzie remis for.

Przez cały czas trwania turnieju zawodniczki wykazywały wielką bojowość i nieustępliwość w grze, co przy dobrym poziomie i sportowej postawie ogółu zawodniczek stworzyło atmosferę mobilizującą do rywalizacji. W czołówce krótkich remisów nie było wcale.

A: Jurczyńska i M. Wiese zaprezentowały najrówniejszą, wysoką formę i w niej należy upatrywać źródła ich ostatecznego sukcesu. Zawiodły oczekiwania H. Ereńska-Radzewska i G. Szmacińska, które obok dobrych pojedynków rozegrały kilka słabszych partii. H. Ereńska-Radzewska grała wyjątkowo ciężko, a G. Szmacińska mniej nieustępliwie niż zwykle. Dobrze zaprezentowały się K. Radzikowska i B. Pytel, którym zabrakło nieco szczęścia w uzyskaniu lepszego wyniku. Jak się ogólnie spodziewano, juniorki ostro atakowały czołowe pozycje w turnieju, szczególnie powiodło się M. Wiese oraz I. Jezierskiej, które odniosły życiowe sukcesy. Niemało zamieszania w czołówce dobrą grą sprawiły A. Brustman i H. Maziarka, która była najbliższa pokonania A. Jurczyńskiej – jedynej zawodniczki w turnieju bez przegranej. Nieźle zaprezentowały się aktualne mistrzynie Polski juniorek starszych i młodszych I. Dworaczek i A. Rygielska. Natomiast B. Sikora zagrała poniżej swych możliwości, a I. Świecik nie powiodło się w turnieju zupełnie. Z pozostałych zawodniczek wyróżniła się E. Sosnowska, która utraciła szanse na miejsce w ścisłej czołówce przegrywając kolejno 3 partie w 6, 7 i 8 rundzie. Miejsce w czołówce krajowej potwierdziły Z. Ciechocińska i H. Jagodzińska. Poniżej możliwości zagrała I. Kasprzyk.

Mistrzostwa Polski organizowali działacze nowo powołanego okręgu, a mimo to (a może właśnie dlatego) z przyjętych zadań wywiązali się „na piątkę”. Kierownik turnieju E. Zapolski i jego zespół zasłużyli na słowa uznania. Na bieżąco wydawany był biuletyn turnieju zawierający wszystkie partie i dowcipne refleksje. Autorami biuletynu byli B. Siwoń i D. Kruszyńska. Zespół sędziowski z B. Daniszkowiczem na czele wywiązał się wzorowo z powierzonych obowiązków, wydając decyzje wyważone i sprawiedliwe.

Mistrzostwa rozgrywane były w dużej i pięknie udekorowanej sali Spółdzielczego Domu Kultury „Pegaz”. W uroczystym zakończeniu turnieju uczestniczyli sekretarz generalny PZSzach Jan Eberle, wiceprezydent miasta Ryszard Skotnicki oraz przedstawiciele władz wojewódzkich i miejskich. 10 zawodniczek otrzymało pamiątkowe puchary ufundowane przez władze administracyjne i sportowe miasta i województwa. Przy dźwiękach Mazurka Dąbrowskiego poczet sztandarowy złożony z zawodniczek elbląskich J. Niepokorowicz i I. Kardasiewicz w asyście sekretarza OZSzach B. Siwonia opuścił z masztu flagę narodową, zamykając wyjątkowo udane mistrzostwa Polski.

Dogrywka

Elbląg, 29 marca – 1 kwietnia 1978

Przebieg meczu

Prognozy potwierdziły się już po pierwszej partii. Grająca białymi Jurczyńska zastosowała stosunkowo rzadki wariant Wieresowa i zupełnie zaskoczyła tym przeciwniczkę. W drugiej partii Wiese nie wykorzystała atutu białego koloru. Trzecia partia – po zmiennym przebiegu – zakończyła się zwycięstwem Jurczyńskiej, która w ten sposób zdobyła już piąty tytuł mistrzyni Polski. Ostatnia partia grana była już „poza konkursem”.

Zwycięstwo Jurczyńskiej było jak najbardziej zasłużone. Była do tego pojedynku dobrze przygotowana, a jej gra mogła się w sumie podobać. Największa nadzieja polskich szachów kobiecych – 16-letnia Małgosia Wiese czyni z roku na rok coraz większe postępy. Szkoda tylko, że swój naturalny talent pokazała dopiero w ostatniej partii. Mecz odbywał się w Spółdzielczym Domu Kultury „Pegaz” i był bardzo dobrze zorganizowany. Duże brawa należą się prezesowi OZSzach R. Święcickiemu oraz kierownikowi imprezy E. Zapolskiemu. Bez zastrzeżeń wywiązał się ze swych obowiązków zespół sędziowski w składzie: B. Siwoń (sędzia główny) i L. Huttner (asystent). Uroczyste zakończenie odbyło się przy udziale przedstawicieli władz administracyjnych i sportowych miasta oraz sekretarza generalnego PZSzach J. Eberlego. Obie zawodniczki otrzymały piękne puchary (po dwa!) ufundowane przez organizatorów.