24. Międzynarodowe Mistrzostwa Polski w Rozwiązywaniu Zadań Szachowych |
|
Sokołów Podlaski, 1 – 2 maja 2000 |
1999 | 2000 | 2001 |
| Pkt | Czas | ||||||
| 1 | mm | Piotr Murdzia | 2585 | 79 | 292 | ||
| 2 | Valery Semenenko | UKR | 2227 | 63,5 | 351 | ||
| 3 | Aleksandr Semenenko | UKR | 2245 | 59,5 | 328 | ||
| 4 | mf | Valery Kopyl | UKR | 2384 | 54 | 340 | |
| 5 | Zbigniew Szczep | 2176 | 52,5 | 356 | |||
| 6 | Mark Basisty | UKR | 51 | 357 | |||
| 7 | mf | Marek Kolčák | SVK | 2440 | 50 | 356 | |
| 8 | Sergey Borodavkin | UKR | 2326 | 49 | 358 | ||
| 9 | Vasil Dyachuk | UKR | 48 | 344 | |||
| 10 | Bogusz Piliczewski | 2424 | 47 | 356 | |||
| 11 | Agnieszka Rybak | 1972 | kob | 39,5 | 359 | ||
| 12 | Ľubomir Širáň | SVK | 2298 | 39 | 352 | ||
| 13 | Marek Kosiorek | 35 | 335 | ||||
| 14 | Michał Wysocki | 35 | 354 | ||||
| 15 | Rafał Siwik | 31 | 358 | ||||
| 15 | Ryszard Królikowski | 2081 | 30 | 351 | |||
| 17 | Edwin Wieczorek | 26,5 | 357 | ||||
| 18 | Janusz Skrzek | 2063 | 25 | 293 | |||
| 19 | Nikolay Griva | UKR | 25 | 322 | |||
| 20 | Tadeusz Lehmann | 25 | 341 | ||||
| 21 | Andrzej Jasik | 25 | 347 | ||||
| 22 | Stefan Parzuch | 1950 | sen | 20,5 | 356 | ||
| 23 | Oliver Ralik | SVK | 1882 | 19,5 | 355 | ||
| 24 | Józef Rybak | sen | 15 | 301 | |||
| 25 | Valeriya Kopyl | UKR | kob | 7 | 337 | ||
| 26 | Barbara Kurtyka | kob | 5 | 360 | |||
| 27 | Tadeusz Woźniak | 2 | 333 |
Finał – „Szachista” 7/2000, str. 221
Zawody, pod honorowym patronatem prezydenta Warszawy Pawła Piskorskiego, zostały zorganizowane podobnie jak w roku ubiegłym przez Podlaskie Towarzystwo Szachowe. Animator Mistrzostw — Włodzimierz Rybak dobrze przygotował mistrzostwa i zapewnił im równie piękną oprawę, jak w 1999 r.
Dopisali również uczestnicy, obok Słowaków przyjechała liczna grupa Ukraińców, natomiast nie zjawili się Czesi, mimo wcześniejszych zapowiedzi.
Turniej rozegrano w hali sportowej Szkoły Podstawowej nr 1 im. Janusza Kusocińskiego w Sokołowie, przy nieco zmienionej formule. Pierwszego dnia rozegrano rundy I–III, drugiego IV–VI, natomiast trzeci dzień przeznaczono na „Solving Show” i zakończenie zawodów, co było doskonałym pomysłem.
Podobnie jak w ubiegłym roku, wszystkie medale pojechały do Gdańska. Zwyciężył „tradycyjnie” już Piotr Murdzia. Na uwagę zasługuje czwarte wśród polskiej ekipy miejsce Agnieszki Rybak, co potwierdza moje słowa napisane po mistrzostwach w Nadolu. Agnieszka była wówczas jedyną kobietą w turnieju i tytuł zdobyła automatycznie, ale jej wynik wskazywał, iż „nie była malowaną mistrzynią”, co zostało dobitnie potwierdzone w tym roku.