 fot. Tomasz Tokarski jr (2008) |
Ryszard Bernard
- ur. 21 sierpnia 1944 w Warszawie
- mistrz FIDE (1980)
- sędzia szachowy klasy państwowej (1980)
- trener szachowy (1980)
- autor książek szachowych
Zobacz: wybrane partie Ryszarda Bernarda
Szachy klasyczne |
Indywidualne Mistrzostwa Polski (7 finałów w latach 1968–1983)
- Łódź 1968 – XV m. (5/15)
- Poznań 1971 – XIII m. (8/17)
- Poznań 1975 – IV m. (9/13) [system szwajcarski]
- Bydgoszcz 1976 – VII m. (8/13) [system szwajcarski]
- Piotrków Tryb. 1977 – XV m. (7½/13) [system szwajcarski]
- Tarnów 1979 – VII m. (8/13) [system szwajcarski]
- Piotrków Tryb. 1983 – XI m. (6½/15)
Drużynowe Mistrzostwa Polski (3 medale)
złoty (Jachranka 1987)
2 brązowe (Międzybrodzie Żywieckie 1985, Łeba 1989)
Indywidualne Mistrzostwa Polski juniorów (3 finały w latach 1961–1964)
- dwukrotnie V m. (Olsztyn 1961 – U20, Koszalin 1962 – U20)
- VI m. (Ełk 1964 – U20)
Drużynowe Mistrzostwa Europy kolejarzy (4 medale)
- złoty (Borås 1980)
- 3 brązowe (Ryga 1968, Warna 1972, York 1976)
Indywidualne Mistrzostwa Polski kolejarzy (7 medali)
- 3 złote (Nowy Sącz 1967, Opole 1968, Olsztyn 1973)
srebrny (Lublin 1971)- 3 brązowe (Poznań 1969, Piotrków Trybunalski 1970, Szklarska Poręba 1976)
Indywidualne Mistrzostwa Wielkopolski (5 medali)
- 2 złote (1972, 1973)
- 2 srebrne (1969, 1970)
- brązowy (1968)
Wybrane sukcesy w innych turniejach
- Dwukrotny mistrz okręgu poznańskiego (1982, 1983)
- 1967 – dz. I m. w Olsztynie (półfinał MP, grupa B)
- 1970 – dz. II m. we Wrocławiu (półfinał MP, grupa C)
- 1971 – II m. w Lublinie (PKWN, open)
- 1972 – dz. I m. w Lublinie (PKWN, open)
- 1973 – dz. IV m. w Lublinie (PKWN)
- 1974 – I m. w Lublinie (PKWN, turniej B)
- 1979 – I m. w Prabutach
- 1981 – II m. w Elblągu (Memoriał mjr Henryka Sucharskiego), dz. III m. w Rostocku
- 1982 – dz. I m. w Chełmie (półfinał MP)
- 1984 – dz. II m. w Białymstoku
- 1994 – dz. II m. w Krynicy (Krynica Open)
- 1995 – V m. w Benasque (Open)
- 1997 – dz. IV m. w Polanicy-Zdroju (Memoriał Akiby Rubinsteina, open)
Szachy szybkie |
Indywidualne Mistrzostwa Polski w szachach szybkich
- XI m. (Nowy Tomyśl 1992)
Szachy błyskawiczne |
Indywidualne Mistrzostwa Polski w szachach błyskawicznych
- dwukrotnie VI m. (Kalisz 1984, Poznań 1991)
- VII m. (Kielce 1968)
- VIII m. (Bydgoszcz 1975)
- IX m. (Wrocław 1967)
- X m. (Kalisz 1979)
- XIII m. (Kalisz 1978)
- XVI m. (Miętne 1989)
- XVII m. (Głogów 1994)
- XVIII m. (Poznań 1970)
Drużynowe Mistrzostwa Polski w szachach błyskawicznych (4 medale)
- złoty (Kalisz 1984)
- 2 srebrne (Poznań 1970, Poznań 1991)
- brązowy (Bydgoszcz 1971)
Ranking FIDE i ICCF |
Najwyższe rankingi w karierze (stan na dzień 01.10.2022)
- szachy klasyczne – 2415 (1984-07)
- szachy korespodencyjne – 2438 (1992)
Wybrane osiągnięcia trenerskie |
- Trener szachowy II klasy – ukończone studia podyplomowe na AWF Warszawa (1980)
- W latach 1980-2014 jego podopieczni wywalczyli ponad 80 medali w mistrzostwach Polski, Europy i świata w szachach klasycznych.
- W latach 1986-2012 brał udział we wszystkich olimpiadach FIDE: w charakterze trenera reprezentacji Polski kobiet (1986-1994), trenera-kapitana międzynarodowych reprezentacji niewidomych IBCA kobiet (1996–2000) oraz mężczyzn (2002–2012).
- W latach 1988–2012 był trenerem i kapitanem reprezentacji Polski na wszystkich w tym okresie rozegranych olimpiadach IBCA.
Współpraca z Polskim Związkiem Szachowym
- 1982-1989 – Indywidualny trener arcymistrzyni Agnieszki Brustman
- 1990-1994 – Trener kadry narodowej kobiet
- 2001-2009 – Dyrektor Młodzieżowej Akademii Szachowej
- 1996-2015 – Trener Młodzieżowej Akademii Szachowej
- 2002-2008 – Redaktor prowadzący publikacji książkowej „Wybrane zagadnienia teorii i praktyki szachowej” (5 tomów)
Szkolenie indywidualne juniorów
- Trener kilkudziesięciu czołowych polskich juniorów i juniorek, m.in.: Marcin Kamiński (1988-89), Rafał Tomczak (1991-2002), Marcin Szeląg (1991-2000), Małgorzata Bednarska (1991-92), Joanna Dworakowska (1992-99), Iweta Rajlich (1993-98), Krystyna Dąbrowska (1992-95), Beata Kądziołka (1998-2000), Marta Bartel (2002-08), Marcin Sieciechowicz (2002-04), Mikołaj Tomczak (2010-14)
Praca szkoleniowa wśród niewidomych i słabowidzących szachistów:
- W latach 1986-2012 trener kadry narodowej niewidomych i słabowidzących. W tym okresie Polacy wywalczyli kilkanaście medali w rozgrywkach międzynarodowych, w tym złote medale na: mistrzostwach świata kobiet (Teresa Dębowska – 1986), mistrzostwach Europy (Tadeusz Żółtek – 1999 i Piotr Dukaczewski – 2011) i drużynowych mistrzostwach świata (reprezentacja – 2001, 2004, 2005)
Inne informacje |
- W latach 1985–2014 wyróżniony 20-krotnie przez Ministerstwo Sportu dorocznymi nagrodami resortowymi za wybitne osiągnięcia trenerskie, w tym 10-krotnie była to nagroda indywidualna I stopnia.
- Honorowy Członek Polskiego Związku Szachowego (2008).
- Za zasługi w działalności społecznej na rzecz sportu środowiska osób niewidomych i słabowidzących odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2011).
- W 2011 odznaczony srebrnym medalem „Za Zasługi dla Sportu”.
- Laureat „Hetmanów” za lata 1999 (najlepszy trener) oraz 2011 – w kategorii Całokształt Działalności.
Wybrane publikacje szachowe |
- Wybrane zagadnienia teorii i praktyki szachowej, Polski Związek Szachowy, Warszawa 2002–2008 (5 tomów), redaktor prowadzący
- Droga do mistrzostwa szachowego. Testy z taktyki, strategii i fantazji szachowej, część V, Zielona Góra 2018 (wspólnie z Jackiem Matlakiem i Markiem Matlakiem)
- Moja wspinaczka szachowa, 2022 (wspólnie z Agnieszką Brustman)
Strony internetowe |