Stanisław Gawlikowski

Stanisław Gawlikowski

źródło: archiwum
mm Andrzeja Filipowicza (1960)

 

Stanisław Gawlikowski

  • ur. 16 stycznia 1920 we Włonicach
  • zm. 9 listopada 1981 w Warszawie
  • mistrz krajowy (1948)
  • sędzia szachowy klasy państwowej (1966)
  • działacz i publicysta szachowy
  • autor książek o tematyce szachowej

Zobacz: wybrane partie Stanisława Gawlikowskiego

Osiągnięcia szachowe:

Reprezentant Polski w turniejach drużynowych

  • Drużynowe Mistrzostwa Europy (2 razy w eliminacjach)
    • 1957 (eliminacje) – (½/2)
    • 1961 (eliminacje) – (3/5)

Reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych

  • Katowice 1949 – mecz Polska–Czechosłowacja (III szach., 0/2)
  • Warszawa 1949 – mecz Polska–Węgry (II szach., 1/2)
  • Praga 1955 – trójmecz Czechosłowacja–Polska–Węgry (IV szach., 1½/4)
  • Warszawa 1956 – trójmecz Polska–Czechosłowacja–Węgry (w zespole Polska „B”, I szach., 0/5)

Indywidualne Mistrzostwa Polski (12 finałów w latach 1946–1964, 1 medal)


Drużynowe Mistrzostwa Polski (14 medali)


Indywidualne Mistrzostwa Polski w szachach błyskawicznych


Drużynowe Mistrzostwa Polski w szachach błyskawicznych (3 medale)


Indywidualne Mistrzostwa Polski dziennikarzy (m.in. 2 medale)

  • 2 złote (Nałęczów 1978, Nałęczów 1979)

Wybrane sukcesy w innych turniejach

  • 5-krotny medalista Mistrzostw Warszawy: 3-krotnie złoty (1957, 1958, 1959) i 2-krotnie brązowy (1960, 1966)
  • 1950 – dz. I m. w Bydgoszczy (półfinał MP, grupa A – awans)
  • 1954 – dz. I m. w Szczecinie (półfinał MP, grupa D – awans)
  • 1955 – dz. II m. w Polanicy-Zdroju (półfinał MP, grupa D – awans)
  • 1961 – dz. II m. w Lublinie (półfinał MP, grupa C – awans)
  • 1963 – I m. w Koszalinie (półfinał MP, grupa A – awans)
  • 1965 – dz. III m. w Lublinie (PKWN)
  • 1968 – dz. II m. w Stargardzie Szczecińskim (półfinał MP, grupa A)

Ranking Chessmetrics

  • najwyższy ranking w karierze – 2443 (maj 1948)

Inne informacje

  • W 1946 należał do grupy działaczy, która reaktywowała Polski Związek Szachowy. W późniejszych latach pełnił funkcje m.in. kapitana sportowego oraz członka zarządu. W 1982 otrzymał tytuł Honorowego Członka PZSzach.
  • W 1947 był jednym z założycieli miesięcznika „Szachy”, przez wiele lat redagując dział partii. Jednocześnie prowadził szachowe audycje w Polskim Radiu oraz popularyzował królewską grę w wielu pismach, m.in. w „Panoramie”, „Sportowcu”, „Życiu Warszawy”, „Świecie Młodych” i „Rzeczpospolitej”. Był autorem wielu książek i podręczników szachowych.
  • W latach 1982–2013 odbywał się w Warszawie Memoriał Stanisława Gawlikowskiego w szachach szybkich.

Wybrane publikacje szachowe

  • Teoria debiutów (Kraków, 1947)
  • Końcowa gra szachowa (Warszawa, 1954 i 1957)
  • Olimpiady szachowe (Warszawa, 1972 i 1978)
  • Pojedynki szachowych gigantów (Warszawa, 1973)
  • Wszystko o szachach  (Warszawa, 1976)
  • Walka o tron szachowy (Warszawa, 1976)
  • 100 zwycięstw polskich szachistów (Warszawa 1997)

Strony internetowe: