Tadeusz Bieluczyk


źródło: archiwum
mm Andrzeja Filipowicza

 

Tadeusz Bieluczyk

  • ur. 12 stycznia 1936
  • zm. 29 listopada 2005
  • kandydat na mistrza krajowego (1979)
  • działacz i trener szachowy
  • Prezydent IPCA (Międzynarodowe Stowarzyszenie Szachistów Niepełnosprawnych Narządu Ruchu)
 Wspomnienie

29 listopada 2005 roku, w wieku 69 lat, zmarł Tadeusz Bieluczyk, działacz szachowy, trener i wychowawca dzieci i młodzieży, Prezydent IPCA (Międzynarodowe Stowarzyszenie Szachistów Niepełnosprawnych Narządu Ruchu).

Wraz ze swoim starszym o trzy lata bratem Bogdanem, przez dziesiątki lat uczestniczył w wielu turniejach na terenie Polski i na arenie międzynarodowej. Reprezentował kluby białostockie: „Ognisko“, „Jagiellonię“ i „Start“. Miał kategorię kandydata na mistrza.

Tadeusz Bieluczyk już w młodych latach stał się miłośnikiem królewskiej gry, chociaż arkana sztuki szachowej opanował dopiero w 1950 roku, w wieku 14 lat. Szybko znalazł się czołówce juniorów woj. białostockiego, tocząc zacięte pojedynki z wybijającymi się w tamtym środowisku juniorami: Zbyszkiem Cylwikiem i Jurkiem Kostro.

W lipcu 1956 Tadeusz Bieluczyk wystąpił w silnie obsadzonym półfinale mistrzostw Polski juniorów w Olsztynie i zajął I miejsce z wynikiem 14 (z 18), wyprzedzając m.in. Z.Cylwika (13½), J.Łachuta, K.Karweckiego, E.Plintę i Z.Węglowskiego (po 12½). Miesiąc później w finale Mistrzostw Polski juniorów, rozegranym w sierpniu 1956 w Zakopanem, uplasował się na VI miejscu z dorobkiem 7½ (z 13) za K.Karweckim (10½), Z.Cylwikiem (10), St.Dymusem (9½), E.Plintą (9) i E.Kłaputem (8½), a więc za tymi zawodnikami, których pokonał w Olsztynie.

Kilka lat później Tadeusz Bieluczyk spróbował swoich sił w półfinale Mistrzostw Polski w Lublinie w 1960, ale uplasował się na dalszym miejscu, chociaż pokonał Horsta Podolskiego i stoczył zaciętą walkę z czołowymi polskimi zawodnikami, późniejszymi uczestnikami wielu finałów MP.

Grał też wielokrotnie w tradycyjnych, popularnych festiwalach o „Puchar Podlasia“ rozgrywanych w Augustowie. W 1966 triumfował na I szachownicy z wynikiem 8 (z 10). Występował wtedy wraz z Cylwikiem, Radziszewskim i Bogdanem Bieluczykiem w „Jagiellonii“ Białystok, która zajęła VIII miejsce, w 1967 uplasowała się na IV, a w 1969 – na II miejscu. W latach 70-tych Jagiellonia walczyła w II lidze. Przez wiele lat, z wielką pasją Tadeusz Bieluczyk uczestniczył w turniejach korespondencyjnych, walnie przyczyniając się do zdobycia przez Białystok pięciokrotnie tytułu Drużynowego Mistrza Polski. Trzykrotnie zdobywał też tytuły mistrza województwa białostockiego.

Zajmował się także szkoleniem juniorów Jagiellonii Białystok. Od końca lat 70-tych nieprzerwanie uczestniczył w turniejach krajowych i międzynarodowych, szachistów niepełnosprawnych narządów ruchu. Zdobył Mistrzostwo Polski inwalidów w 1993 i był jednym z najwybitniejszych szachistów niepełnosprawnych na świecie. Wygrał międzynarodowy turniej w Pradze Czeskiej w 1986 oraz dwukrotnie turnieje w Hrabynie (w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych). Spełnieniem Jego marzeń był udział w XXXVI Olimpiadzie Szachowej w Calvii na Majorce w 2004, w barwach międzynarodowej drużyny IPCA. Pełnił funkcję grającego kapitana drużyny IPCA. Rozegrał trzy partie (1½), pokonując po bardzo interesującej walce Filipińczyka Emmanuela Senadora (ranking FIDE 2432).

Tadeusz Bieluczyk

Calvia 2004, Tadeusz i Bogdan Bieluczykowie
źródło: archiwum mm Andrzeja Filipowicza

Tadeusz Bieluczyk przez wiele lat był działaczem Okręgowego Związku Szachowego w Białymstoku oraz współzałożycielem Międzynarodowego Stowarzyszenia Szachistów Niepełnosprawnych IPCA, członka FIDE. W 2002 na Kongresie IPCA został jednogłośnie wybrany Prezydentem tej organizacji.

Dzięki Jego zaangażowaniu, w Polsce trzykrotnie rozgrywano największe imprezy IPCA, szachistów niepełnosprawnych narządu ruchu. Najpierw w Wiśle w 2001 odbyły się IV Mistrzostwa Europy, potem w Białowieży w 2003 przeprowadzono wspaniałą pod względem organizacyjnym IV Światową Olimpiadę IPCA, wreszcie w maju 2005 zorganizował ponownie w Wiśle V Mistrzostwa Europy IPCA, połączone z Mistrzostwami Polski. Przebywając na olimpiadzie w Bledzie w 2002 rozmawiał z prezydentem FIDE Kirsanem Iljumżinowem, zapraszając go do Komitetu Honorowego Olimpiady w Białowieży. Dzięki staraniom Tadeusza Bieluczyka w Komitecie Honorowym znaleźli się także: Marszałek Sejmu RP Marek Borowski, Minister Spraw Zagranicznych Włodzimierz Cimoszewicz, Wojewoda Podlaski Marek Strzaliński i Marszałek Województwa Podlaskiego Janusz Krzyżewski, co podkreślało rangę imprezy.

Tadeusz Bieluczyk, mimo poważnej choroby i cierpień, cieszył się każdą chwilą życia. W kontaktach towarzyskich wyróżniał się życzliwością i wyrozumiałością. Miał liczne grono przyjaciół i znajomych, którzy 2 grudnia 2005 roku, ze smutkiem żegnali Go na Cmentarzu Miejskim w Białymstoku. Hołd oddali mu też wychowankowie, zarówno ci sprzed lat, jak również obecni uczniowie.

Skromne wspomnienie nie jest w stanie podsumować wszechstronnej pracy Tadeusza Bieluczyka dla dobra umiłowanej dyscypliny. Szachy były treścią Jego życia i w jakimś stopniu pozwalały na chwile zapomnienia o dolegliwościach i trudnościach codziennego bytu, które z kolei zdawały się nie przeszkadzać w Jego bezgranicznym zaangażowaniu w rozwój i propagowanie królewskiej gry.

Niech spoczywa w pokoju, będzie nam Go bardzo brakowało.

Leszek Zega i Andrzej Filipowicz
Źródło: „Magazyn Szachista” 1/2006

 Szachy klasyczne

Reprezentant Polski w turniejach drużynowych

  • Olimpiady szachowe – w zespole IPCA (1 raz)

Indywidualne Mistrzostwa Polski juniorów (1 finał)


Indywidualne Mistrzostwa Polski inwalidów (m.in. 3 medale)

  • złoty (1993)
  • srebrny (Łagów 1989)
  • brązowy (Krynica Morska 1984)
 Szachy korespondencyjne

Drużynowe Mistrzostwa Polski w szachach korespondencyjnych (8 medali)

 Ranking FIDE i ICCF

Najwyższe rankingi w karierze

  • szachy klasyczne – 2098 (2005-07)
  • szachy korespondencyjne – 2333 (1993)
 Szachowe relacje rodzinne
  • brat: Bogdan Bieluczyk (szachista, mistrz międzynarodowy, działacz i trener szachowy)
 Strony internetowe