Tadeusz Czarnecki

Tadeusz Czarnecki

źródło: Wikipedia

 

Tadeusz Czarnecki

Debiutował w 1933. Opublikował około 300 zadań (w albumach Międzynarodowej Federacji Szachowej wyróżniono 6 zadań). W 1956 Międzynarodowa Federacja Szachowa nadała mu tytuł sędziego międzynarodowego kompozycji szachowej. Mistrz krajowy kompozycji szachowej od 1955. Mistrz Polski w dziale trzychodówek (I i II mistrzostwa). Uczestnik 1. finału Indywidualnych Mistrzostw Polski w szachach korespondencyjnych (1948–1950; XIX m.).

W grudniu 1945 (wraz ze Stanisławem Gawlikowskim i Zbigniewem Millerem) aktywnie działał w Komitecie Reaktywowania Polskiego Związku Szachowego. Dzięki tej inicjatywie PZSzach został reaktywowany w 1946.

W 1947 na wniosek Tadeusza Czarneckiego w poczet członków Polskiego Związku Szachowego przyjęto Polski Związek Problemistów. W 1947 dzięki pracy Tadeusza Czarneckiego, Stanisława Gawlikowskiego i Stanisława Wojnarowicza ukazał się „Kodeks szachowy”.

W latach 1947–1950 był wydawcą i redaktorem miesięcznika „Szachy”. Był również autorem wielu podręczników szachowych i prac popularyzatorskich.

Wybrane publikacje szachowe:

  • Nauka gry w szachy, Warszawa 1950
  • Szach i mat, Warszawa 1953
  • Pułapki szachowe, Warszawa 1956
  • Tajemnice Caissy, Warszawa1959
  • Przy szachownicy, Warszawa 1969
  • ABC Szachisty, Warszawa 1966
  • Zaczynamy partię szachów, Warszawa 1972
  • Szachowe klejnoty, Warszawa 1980 (wydane pośmiertnie)

Michał Tworuszka
Tekst opublikowany w Wikipedii 8 stycznia 2010


Strony internetowe:

Ta strona korzysta z plików cookies (ciasteczka). Pozostając na niej, wyrażasz zgodę na korzystanie z cookies. Więcej informacji

The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.

Close