źródło: archiwum mm Andrzeja Filipowicza |
Tadeusz Madziar
- ur. 6 sierpnia 1929
- zm. 17 grudnia 2013
- sędzia szachowy klasy państwowej (1978)
- działacz szachowy
- II kategoria szachowa
Wspomnienie |
Tadeusz Madziar, przez dziesiątki lat, prawie codziennie, poświęcał wiele godzin pracy na rzecz warszawskiej „Polonii”, Stołecznego Związku Szachowego i Polskiego Związku Szachowego. W działalności zawodowej przez wiele lat pracował w Zakładach Radiowych im. Kasprzaka jako samodzielny konstruktor.
Do warszawskiej „Polonii” wstąpił w 1975 roku. Grywał niekiedy partie w rozgrywkach okręgowej ligi warszawskiej, ale przede wszystkim był sędzią i działaczem, organizując życie klubowe, wraz z Tadeuszem Justyną. Przez kilkadziesiąt lat, jako arbiter szachowy klasy państwowej, regularnie sędziował w Warszawie – zarówno rozgrywki ligowe, jak też turnieje krajowe i międzynarodowe. Wspólnie z Leonem Radzikowskim (główny arbiter) oraz Tadeuszem Justyną sędziował turniej strefowy Mistrzostw Świata, rozegrany w Warszawie w 1979 roku. Był też sędzią rundowym finału Mistrzostw Polski Mężczyzn (Warszawa 1981) oraz sędzią głównym, obok Tadeusza Justyny, I ligi Drużynowych Mistrzostw Polski (Jachranka 1987). Sędziował też przez kilka lat turnieje oldbojów o Mistrzostwo Warszawy, które gromadziły wielu uczestników.
W latach 1977–1984 był wiceprzewodniczącym Komisji Klasyfikacji i Ewidencji PZSzach, a potem wiele lat jej członkiem. Kilka razy w tygodniu, bardzo regularnie, pojawiał się w biurze PZSzach i niezwykle sumiennie prowadził kartoteki członków PZSzach, odnotowując zarówno zdobyte kategorie, jak i zmiany przynależności klubowej. Dzięki jego pracy mógł powstać obecny Centralny Rejestr Członków PZSzach.
Wieloletnia praca Tadeusza Madziara dostała doceniona. W 1977 r. otrzymał Złotą Odznakę Honorową PZSzach (nr legitymacji 766). Uchwałą Rady Państwa został w 1978 r. odznaczony „Srebrnym Krzyżem Zasługi”, natomiast w 1979 r. GKKFiT wyróżnił Go srebrną odznaką „Zasłużony działacz kultury fizycznej”.
Autor opracowania: Jerzy Janiszewski
Źródło: Magazyn Szachista 2/2014
Strony internetowe |