| Turniej strefowy mężczyzn (eliminacja Mistrzostw Świata) | |
Dublin (IRL), 12 maja – 1 czerwca 1957 |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | |||||
| 1 | am | Luděk Pachman | CSR | ● | ½ | 1 | ½ | ½ | 1 | 1 | 1 | ½ | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | ½ | 1 | 1 | 1 | 14½ |
| 2 | mm | Pál Benkő | HUN | ½ | ● | 0 | ½ | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | ½ | 1 | ½ | 1 | 0 | 1 | 1 | 13 |
| 3 | am | Svetozar Gligorić | YUG | 0 | 1 | ● | ½ | 1 | ½ | 1 | 1 | 1 | 1 | 0 | ½ | ½ | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 13 |
| 4 | mm | Lothar Schmid | FRG | ½ | ½ | ½ | ● | ½ | ½ | 1 | 1 | ½ | ½ | 1 | 1 | 1 | 1 | ½ | 1 | ½ | 1 | 12½ |
| 5 | mm | Conel Hugh O’Donel Alexander | ENG | ½ | 0 | 0 | ½ | ● | ½ | 1 | ½ | 1 | ½ | ½ | 1 | 1 | ½ | ½ | 1 | 1 | 1 | 11 |
| 6 | Alberto Mario Giustolisi | ITA | 0 | 0 | ½ | ½ | ½ | ● | ½ | ½ | 1 | ½ | ½ | ½ | 1 | 0 | 0 | 1 | 1 | 1 | 9 | |
| 7 | Jaime Lladó Lumbera | ESP | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | ½ | ● | 1 | 1 | 1 | 1 | 0 | ½ | 1 | 1 | ½ | ½ | 1 | 9 | |
| 8 | mm | Theo van Scheltinga | NED | 0 | 0 | 0 | 0 | ½ | ½ | 0 | ● | ½ | ½ | ½ | 1 | 1 | 1 | 1 | ½ | 1 | 1 | 9 |
| 9 | Edgar Walther | SUI | ½ | 0 | 0 | ½ | 0 | 0 | 0 | ½ | ● | 1 | 1 | 1 | ½ | ½ | 1 | 1 | 1 | 0 | 8½ | |
| 10 | Arthur Dunkelblum | BEL | 0 | 0 | 0 | ½ | ½ | ½ | 0 | ½ | 0 | ● | ½ | 1 | ½ | 1 | ½ | 1 | ½ | 1 | 8 | |
| 11 | Åke Stenborg | SWE | 0 | 0 | 1 | 0 | ½ | ½ | 0 | ½ | 0 | ½ | ● | 1 | ½ | ½ | ½ | ½ | 1 | 1 | 8 | |
| 12 | mm | Kazimierz Plater | 0 | ½ | ½ | 0 | 0 | ½ | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | ● | ½ | ½ | 1 | 1 | 1 | 1 | 7½ | |
| 13 | mm | William Fairhurst | SCO | 0 | 0 | ½ | 0 | 0 | 0 | ½ | 0 | ½ | ½ | ½ | ½ | ● | 0 | 1 | 1 | 1 | 1 | 7 |
| 14 | Joaquim Durão | POR | 0 | ½ | 0 | 0 | ½ | 1 | 0 | 0 | ½ | 0 | ½ | ½ | 1 | ● | ½ | 1 | ½ | 0 | 6½ | |
| 15 | Kurt Dreyer | RSA | ½ | 0 | 0 | ½ | ½ | 1 | 0 | 0 | 0 | ½ | ½ | 0 | 0 | ½ | ● | ½ | ½ | 1 | 6 | |
| 16 | Henry Catozzi | FRA | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | ½ | ½ | 0 | 0 | ½ | 0 | 0 | 0 | ½ | ● | 1 | 1 | 5 | |
| 17 | Alphonse Conrady | LUX | 0 | 0 | 0 | ½ | 0 | 0 | ½ | 0 | 0 | ½ | 0 | 0 | 0 | ½ | ½ | 0 | ● | 1 | 3½ | |
| 18 | Donal O’Sullivan | IRL | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | ● | 2 | |
| ½ | ||||||||||||||||||||||
Sędzia główny:
Wybrane fragmenty relacji Jerzego Dudy („Szachy” 8/1957)
| W dniach 12.V–1.VI.57 r. rozegrany został w Dublinie turniej strefowy o mistrzostwo świata w szachach strefy zachodnio-europejskiej. Pierwszych jedenaście rund zostało rozegranych w 2 salach hotelu Four Courts, w którym byli zakwaterowani zawodnicy. Ostatnie sześć rund rozegrano w salach University College. Sale turniejowe nie były zbyt dobrze przygotowane do gry, gdyż partii nie demonstrowano na tablicach (z wyjątkiem jednej) i publiczność mogła obserwować rozgrywki tylko bezpośrednio z odległości około 2 metrów, przy czym zapewniono publiczności dostęp tylko z jednej strony, co powodowało stłoczenie widzów przy rozgrywaniu ciekawszych partii. Organizacja turnieju, mimo dużego wkładu pracy ze strony kierownictwa, miała drobne usterki, zwłaszcza jeśli chodzi o biuletyn. Pomijając już fakt, że biuletyn wydawano jedynie przy zastosowaniu notacji angielskiej, ukazywał się on z dużym opóźnieniem, a po 5 rundzie w ogóle się nie ukazał i nie otrzymaliśmy przed odjazdem dalszych egzemplarzy. Zawodnicy byli zakwaterowani w pierwszorzędnym hotelu i mieli na miejscu wyżywienie, warunki mieszkaniowe były bardzo dobre.
Już po kilku rundach dało się zaobserwować, że poziom uczestników turnieju nie jest równy; w tabeli turniejowej zarysowały się zdecydowane grupy. Grupę czołową tworzyli: znajdujący się w doskonałej formie arc. Pachman, Benkő, Gligorić, Schmid i Alexander. Pachman po zwycięstwie nad Gligoriciem stał się zdecydowanym faworytem, co znalazło potwierdzenie w przebiegu turnieju. Sto procent po ośmiu rundach jest wynikiem rzadko spotykanym w międzynarodowych turniejach. Mając już prawie zapewnione I miejsce, zremisował on w ostatniej fazie turnieju kilka partii, osiągając doskonały wynik 14,5 pkt, nie ponosząc ani jednej porażki, wygrywając 12 partii i remisując 5. Za plecami Pachmana rozgorzała walka o 2–3 miejsce, do którego konkurowali: Benkő, Gligoric, Schmid i Alexander. Po siódmej rundzie poważne szanse na zakwalifikowanie się miał Włoch Giustolisi, jednak 2 kolejne porażki odsunęły go od grupy czołowej. Ostatecznie miejsca drugie i trzecie podzielili: Benkő, dzięki doskonałemu startowi i Gligorić, dzięki świetnemu finiszowi. Omawiając grę naszego reprezentanta, możemy zaryzykować twierdzenie, że grał on nierówno. Po niezbyt szczęśliwym początku, gdy uzyskał 1,5 pkt z pięciu partii, nastąpiła piękna seria 4 partii, w której osiągnął on 3,5 pkt. Dalsze 4 partie przyniosły Platerowi jedną porażkę (z Pachmanem) oraz 3 remisy, z których jeden bardzo cenny – z Gligoriciem. Niestety końcówka była słaba. W ostatnich czterech spotkaniach uzyskał tylko jedno zwycięstwo, przegrywając trzy razy. Porażka w ostatniej rundzie była spowodowana ostrą grą reprezentanta, który pragnąc za wszelką cenę uzyskać 50 procentowy wynik ogólny, grał z Dunkelblumem na wygraną. Partie z O’Sullivanem, Catozzim i Conradym wygrał bez większego wysiłku. Partię z Llado wygrał po dogrywce w wyniku pięknej kombinacji w grze środkowej. Wartościowe remisy z Benkő i Gligoriciem zostały osiągnięte zupełnie zasłużenie. W partiach z Pachmanem, Alexandrem i Schmidem zdecydowała przewaga techniczna przeciwników, porażki ze Stenborgiem (słabo rozegrany debiut) i van Scheltingą (grube przeoczenie) poniesione były w okresie nagłego załamania się formy w ostatniej fazie turnieju. Przy specjalnie sprzyjających okolicznościach mógłby m. Plater uzyskać jeszcze jeden punkt, gdyby nie zaproponował zbyt wcześnie remisu Włochowi Giustolisi i gdyby zrealizował przewagę piona uzyskanego w debiucie w partii z Durao. Większość partii rozstrzygnął Plater przy szachownicy. Odłożonych było tylko sześć partii, z których jedną (ze Schmidem) po krótkiej analizie poddał bez dogrywania, a w pozostałych pięciu uzyskał 2 wygrane i 3 remisy. Moim zdaniem m. Plater zajął miejsce nie odpowiadające jego aktualnym umiejętnościom, gdyż o ile przewaga pierwszych pięciu zawodników w tabeli nie budzi żadnej wątpliwości, o tyle zajęcie szóstego miejsca leżało w granicach jego możliwości. Organizatorzy wykazali dużo serca i życzliwości dla zagranicznych gości i dokładali wszelkich starań, by turniej przeprowadzić jak najlepiej. |