| Turniej strefowy mężczyzn (eliminacja Mistrzostw Świata) | |
Forssa – Helsinki (FIN), 25 lipca – 14 sierpnia 1972 |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | ||||||
| 1 | mm | Iwan Radułow | BUL | 2485 | ● | ½ | ½ | 1 | ½ | 1 | ½ | 0 | 1 | ½ | ½ | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 11 |
| 2 | am | Florin Gheorghiu | ROM | 2540 | ½ | ● | ½ | ½ | ½ | 1 | ½ | 0 | ½ | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | ½ | 10½ |
| 3 | mm | Hans-Joachim Hecht | FRG | 2470 | ½ | ½ | ● | ½ | ½ | 1 | ½ | 1 | ½ | 1 | 1 | ½ | ½ | ½ | 1 | ½ | 10 |
| 4 | am | Aleksandar Matanović | YUG | 2520 | 0 | ½ | ½ | ● | ½ | 1 | ½ | 1 | 1 | 1 | ½ | ½ | ½ | 0 | ½ | 1 | 9 |
| 5 | mm | Zoltán Ribli | HUN | 2440 | ½ | ½ | ½ | ½ | ● | 0 | ½ | 1 | ½ | 0 | 1 | 0 | 1 | 1 | 1 | 1 | 9 |
| 6 | mm | Włodzimierz Schmidt | 2450 | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | ● | ½ | ½ | ½ | ½ | 1 | 1 | 1 | ½ | 1 | 1 | 8½ | |
| 7 | Leif Øgaard | NOR | 2340 | ½ | ½ | ½ | ½ | ½ | ½ | ● | 1 | ½ | 1 | ½ | 0 | ½ | 0 | ½ | 1 | 8 | |
| 8 | mm | Jan Timman | NED | 2445 | 1 | 1 | 0 | 0 | 0 | ½ | 0 | ● | 1 | ½ | 0 | 1 | ½ | 1 | ½ | ½ | 7½ |
| 9 | am | Ulf Andersson | SWE | 2510 | 0 | ½ | ½ | 0 | ½ | ½ | ½ | 0 | ● | 1 | 1 | ½ | ½ | ½ | ½ | ½ | 7 |
| 10 | Ilkka Saren | FIN | ½ | 0 | 0 | 0 | 1 | ½ | 0 | ½ | 0 | ● | ½ | ½ | ½ | 1 | 1 | 1 | 7 | ||
| 11 | am | Milan Matulović | YUG | 2530 | ½ | 0 | 0 | ½ | 0 | 0 | ½ | 1 | 0 | ½ | ● | 1 | ½ | ½ | 1 | 1 | 7 |
| 12 | Ole Jakobsen | DEN | 2430 | 0 | 0 | ½ | ½ | 1 | 0 | 1 | 0 | ½ | ½ | 0 | ● | 0 | 1 | ½ | 1 | 6½ | |
| 13 | mm | Artur Hennings | DDR | 2475 | 0 | 0 | ½ | ½ | 0 | 0 | ½ | ½ | ½ | ½ | ½ | 1 | ● | ½ | ½ | 1 | 6½ |
| 14 | mm | Heikki Westerinen | FIN | 2435 | 0 | 0 | ½ | 1 | 0 | ½ | 1 | 0 | ½ | 0 | ½ | 0 | ½ | ● | 0 | 1 | 5½ |
| 15 | am | Karl Robatsch | AUT | 2460 | 0 | 0 | 0 | ½ | 0 | 0 | ½ | ½ | ½ | 0 | 0 | ½ | ½ | 1 | ● | ½ | 4½ |
| 16 | Jonas Thorvaldsson | ISL | 0 | ½ | ½ | 0 | 0 | 0 | 0 | ½ | ½ | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | ½ | ● | 2½ | ||
Sędzia główny: Lembit Vahesaar (URS)
Wybrane fragmenty relacji Włodzimierza Schmidta („Szachy” 10/1972)
| Dla uczczenia 50-tej rocznicy założenia Fińskiego Związku Szachowego działacze fińscy podjęli się organizacji turnieju strefowego.
Na losowanie przeprowadzone pamiątkowymi medalami stawili się przedstawiciele 14 państw w tym 5 arcymistrzów, 7 mistrzów międzynarodowych i 4 mistrzów krajowych. Okazało się, że jest to najsilniejszy turniej strefowy. Nie przyjechali Camilleri (Malta) i Jansa (CSRS) szukający szczęścia w turnieju strefowym we Włoszech. Dwa premiowane miejsca zadecydowały o dużej ilości rozstrzygniętych partii. Po V rundach ukształtowała się czołówka: 1. Schmidt 4, 2-4. Gheorghiu, Hecht i Timman po 3½. Od VI rundy rozpoczyna się piękna seria zwycięstw Radułowa. W kolejnych ośmiu partiach uzyskuje 7½ p.! W siódmej rundzie pierwszą porażkę ponoszą Gheorghiu z Timmanem i Schmidt z Radułowem. Mobilizuje to rumuńskiego arcymistrza – w kolejnych sześciu rundach uzyskuje 5½ p.! Czołówka po VII rundzie: 1-2. Schmidt, Hecht po 5, 3-4. Timman, Radułow po 4½ p. Po porażkach z Hechtem i Gheorghiu spadam na 6 miejsce. W następnych dwóch rundach „odbijam” się częściowo za porażki. Wygrywam dobre partie z Riblim i Matulovicem i przesuwam się nieco wyżej. Prowadząca grupa po XI rundzie: 1-2. Hecht, Radułow po 8, 3. Gheorghiu 7½, 4. Schmidt 7, 5. Matanović 6½, 6. Ribli 6. Praktycznie szanse na premiowane miejsca mają Hecht, Radułow i Gheorghiu, bowiem oprócz przewagi w punktach grają jeszcze z bardzo słabym Thorvaldssonem. Czołówka po XIII rundzie: 1. Radułow 10, 2. Gheorghiu 9½, 3. Hecht 9, 4. Matanović 8, 5-6. Schmidt i Ribli po 7½. W przedostatniej rundzie Radułow szybko remisuje z Sarenem i po raz drugi wypełnia normę arcymistrzowską, natomiast Hecht tylko remisuje z Thorvaldssonem. Przed ostatnią rundą: 1. Radułow 10½, 2. Gheorghiu 10, 3. Hecht 9½. W ostatniej rundzie partia Radułow – Hecht kończy się remisem, wobec czego Gheorghiu proponuje remis Thorvaldssonovi. Propozycja zostaje przyjęta i do turnieju międzystrefowego kwalifikują się Radułow i Gheorghiu. Szczegółowe wyniki przedstawia tabela turniejowa. Wszyscy zawodnicy zajęli miejsca takie jakie wynikały z ich gry. Hecht ostatnie rundy grał zbyt ostrożnie; wyraźnie zawiedli Matulović i Andersson. Solidnie grający Ogaard wypełnił normę mistrza międzynarodowego. Swój rezultat uważam za niezły i jestem zadowolony z dużej ilości rozstrzygniętych partii. Organizacja turnieju dobra. Rundy I–XI grane były w małym 16-tysięcznym miasteczku Forssa, końcowe – w Helsinkach. Sędzia główny p. Lembit Vahesaar z Tallina wywiązał się bardzo dobrze ze swych obowiązków. |