Włodzimierz Schmidt


fot. Marcin Jahr (2017)

 

Włodzimierz Schmidt

  • ur. 10 kwietnia 1943 w Poznaniu
  • zm. 1 kwietnia 2023 w Poznaniu
  • arcymistrz (1976)
  • trener szachowy klasy międzynarodowej (FIDE Senior Trainer 2004)
  • działacz i publicysta szachowy

Zobacz: wybrane partie Włodzimierza Schmidta

 Szachy klasyczne

Reprezentant Polski w turniejach drużynowych

  • Olimpiady szachowe (14 razy)
  • Drużynowe Mistrzostwa Europy (3 razy, 4 razy w eliminacjach)
    • Bath 1973 – I szach. (2/7)
    • Haifa 1989 – III szach. (5/9)
    • Debreczyn 1992 – IV szach. (½/4)
      • Aarhus 1971 (eliminacje) – I szach. (3½/6)
      • 1977 (eliminacje) – I szach. (2/4)
      • 1980 (eliminacje) – I szach. (1½/4)
      • 1983 (eliminacje) – I szach. (2/4)
  • Drużynowe Mistrzostwa Świata studentów (3 razy)
    • Mariańskie Łaźnie 1962 – II szach. (7½/13)
    • Budva 1963 – III szach. (4½/10)
    • Kraków 1964 – II szach. (8/13)
  • Drużynowe Mistrzostwa krajów nordyckich (1 raz, 1 medal)
    • Aabybro 1989 – II szach. (3½/7), brązowy medal wspólnie z drużyną

Reprezentant Polski w turniejach eliminacyjnych Mistrzostw Świata


Reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych

  • Łódź 1969 – mecz Polska–Szwecja (IV szach., 2/2)
  • Warszawa 1973 – mecz Polska–Szwecja (I szach., 1/2)
  • Zinnowitz 1973 – mecz NRD–Polska (I szach., 2/4)
  • Zakopane 1974  – mecz Polska–NRD (I szach., 2½/4)
  • Łódź  1974 – mecz Polska–Szwajcaria (I szach., 2/2)
  • Słupsk 1982 – mecz Polska–NRD (II szach., 2½/4)
  • Słupsk 1986 – mecz Polska–Szwecja (I szach., 1/2)


źródło: archiwum
mm Andrzeja Filipowicza

Indywidualne Mistrzostwa Polski (28 finałów w latach 1962–1995, 15 medali) – zobacz szczegółowe zestawienie


Drużynowe Mistrzostwa Polski (47 razy w najwyższej klasie rozgrywkowej, 17 medali) – zobacz szczegółowe zestawienie


Drużynowy Superpuchar Polski (1 medal)

  • srebrny (Warszawa 2002)

Indywidualne Mistrzostwa Świata juniorów (1 raz)

  • XXIV m. (Haga 1961 – U20)

Indywidualne Mistrzostwa Polski juniorów (4 finały w latach 1957–1960, 3 medale)


Drużynowe Mistrzostwa Europy łącznościowców (2 medale)

  • złoty (Poznań 1995)
  • srebrny (Porto 2007)

Indywidualne Mistrzostwa Wielkopolski (9 medali)

  • 9 złotych (1959, 1960, 1961, 1963, 1964, 1965, 1966, 1967, 1969)


Włodzimierz Schmidt z autorem strony (2006)

Wybrane sukcesy w innych turniejach

 Szachy szybkie

Indywidualne Mistrzostwa Polski w szachach szybkich (2 medale)


Wybrane sukcesy w innych turniejach

 Szachy błyskawiczne

Indywidualne Mistrzostwa Polski w szachach błyskawicznych (23 medale)


Drużynowe Mistrzostwa Polski w szachach błyskawicznych (22 medale)

 Ranking FIDE

Najwyższe rankingi w karierze

  • szachy klasyczne – 2505 (1978-01)
    • najwyższe miejsce TOP 100 – 82-87 (1974-05 – 2500)
  • szachy szybkie – 2370 (2012-12)
  • szachy błyskawiczne – 2370 (2012-12)
 Wybrane osiągnięcia trenerskie
  • Podyplomowe Studium Trenerskie na AWF Warszawa, 1977 – trener II klasy.
  • FIDE Senior Trener (FST) – 2004.
  • Trener reprezentacji Polski na Olimpiadach Szachowych:
    • 1992 – Manila (Filipiny),
    • 2000 – Stambuł (Turcja),
    • 2002 – Bled (Słowenia),
    • 2004 – Calviá (Wyspy Kanaryjskie – Hiszpania).
  • Trener reprezentacji Polski na Drużynowych Mistrzostwach Europy:
    • 2001 – Leon – Hiszpania,
    • 2003 – Płowdiw (Bułgaria).
  • Wielokrotny trener reprezentantów Polski na Indywidualnych Mistrzostwach Świata i Europy Juniorów.
  • Trener arcymistrzyni Hanny Ereńskiej-Radzewskiej (w latach 1970–2007).
 Publicystyka szachowa
  • Współautor książki „Die klassische wariante 7…Sc6 in der Koenigsindischen Verteidigung”, Beyer-Verlag 1994 (wspólnie z Jerzym Konikowskim).
  • Autor kilku artykułów szkoleniowych, m.in. w „Wybrane zagadnienia teorii i praktyki szachowej” (2002–2008) pod redakcją Ryszarda Bernarda. Autor artykułu w książce turniejowej „Schacknytts Jubileumsturnering, Lund 1979 – Teoria debiutów w partiach tego turnieju”. Wieloletni współpracownik jugosłowiańskiego „Informatora Szachowego”.
 Inne informacje
  • Członek Zarządu PZSzach w latach 1980–1984, 1987–1988, 1992–1996 (główny trener PZSzach), 1998–2004 (wiceprezes ds. sportowych) oraz 2009–2017 (wiceprezes ds. sportowych).
  • Honorowy Członek Polskiego Związku Szachowego (2006).
  • Przez kilka lat Przewodniczący Kolegium Trenerów PZSzach.
  • Laureat “Hetmana 2016”, w kategorii Całokształt Działalności.
  • Laureat programu FIDE dla najwybitniejszych szachowych seniorów (2020).
  • Od 2020 konsultant Komisji Etyki PZSzach (komisja zakończyła działalność 25 września 2021).
  • Otrzymane odznaczenia:
    • Złoty Krzyż Zasługi – 6 lipca 1977 (Uchwałą Rady Państwa)
    • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 11 czerwca 1986 (Uchwałą Rady Państwa)
    • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – postanowienie z 27 lutego 1997 (Prezydent RP Aleksander Kwaśniewski)
    • Zasłużony Mistrz Sportu – 3 kwietnia 1978 (GKKFiS)
    • Złota odznaka „Za Zasługi dla Sportu” –20 sierpnia 2007 (Minister Sportu i Turystyki)
 Strony internetowe