Wybrane partie Zygmunta Piocha 07/02/2020 Autor Przemysław Jahr Wybrane partie Zygmunta Piocha wyboru dokonał Przemysław Jahr, komentarze przepisał Ulrich Jahr zobacz: partie polskich szachistów Po kliknięciu na dowolne posunięcie otworzy się okienko z szachownicą (można je dowolnie przesuwać oraz zmieniać jego rozmiar). Wybrane partie Zygmunta Piocha1. Z.Pioch – R.Drozd, 19722. Z.Pioch – J.Adamski, 19733. Z.Pioch – A.Kuligowski, 19844. Z.Pioch – M.Braczko, 19725. Z.Pioch – R.Miettinen, 19746. R.Domański – Z.Pioch, 19747. Z.Pioch – K-H.Podzielny, 19838. S.Gubnicki – Z.Pioch, 19839. Z.Pioch – I.Morozow, 198710. Z.Pioch – A.Korołow, 1988 1. Z.Pioch – R.Drozd, 1972 [Site "Maków Podhalański, półfinał Mistrzostw Polski (B35)"] [Date "1972.??.??"] [Round "?"] [White "Pioch, Zygmunt"] [Black "Drozd, Ryszard"] [Result "1-0"] [Annotator "(Szachy 6/1973)"] 1. e4 g6 2. d4 Bg7 3. Nc3 c5 4. Nf3 Nc6 {W ten sposób, z przestawieniem posunięć, powstała pozycja tzw. wariantu węgierskiego w systemie drakona obrony sycylijskiej. Na początku lat sześćdziesiątych z powodzeniem grywali tak Bilek, Haag i Forintos. Później jednak przeciw tej idei (nacisk na białe centrum, bez bicia na polu d4) znaleziono szereg skutecznych recept. Może dlatego w naszej partii czarne szybko przechodzą do tradycyjnych wariantów.} 5. Be3 cxd4 6. Nxd4 Nf6 7. Bc4 a6 $2 {Lapsus debiutowy. Skądinąd wiadomo, że po posunięciach 1.e4 c5 2. Sf3 Sc6 3. d4 cd4 4. Sxd4 Sf6 5. Sc3 g6? czarne na próżno starają się uniknąć wariantu Maroczego. Przyczyna: kontynuacja analogiczna do tej, którą białe stosują w niniejszej partii.} 8. Nxc6 $1 bxc6 9. e5 Ng8 10. Qf3 $1 f5 11. Bf4 Qa5 ({ Z wtrąceniem ruchu a6 powstała pozycja w partii Suetin – Korcznoj, 1954, gdzie czarne grały} 11... Qc7 {aby po} 12. Qe2 {(z planem Gf4-g3 i f2-f4) przegrać walkę debiutową. Ruch wybrany przez Drozda też nie będzie lepszy. }) 12. O-O-O $5 ({Dobrze wyglądało też} 12. O-O) 12... Bxe5 13. Bxe5 Qxe5 14. Rhe1 Qg7 ({Próba wygrania tempa} 14... Qc5 15. Bb3 Nf6 16. Qf4 d5 { skończyłaby się również fiaskiem po} 17. Qc7 $1 {z groźbą ofiary na polu d5.}) 15. Rd3 Rb8 16. Qf4 Qh6 {To zaproszenie do wymiany hetmanów spotyka się z brutalną odmową. [#]} 17. Rxe7+ $1 Kxe7 18. Re3+ Kd8 19. Qxb8 Ne7 20. Qe5 Qf8 21. Qa5+ Ke8 22. Qc7 1-0 Musisz włączyć obsługę JavaScript, aby umożliwić wyświetlanie gry szachowej. 2. Z.Pioch – J.Adamski, 1973 [Site "Gdynia, Mistrzostwa Polski (B42)"] [Date "1973.??.??"] [Round "?"] [White "Pioch, Zygmunt"] [Black "Adamski, Jan"] [Result "1-0"] [BlackElo "2370"] [Annotator "Włodzimierz Schmidt (Szachy 5/1973)"] 1. e4 e6 2. d4 c5 3. Nf3 cxd4 4. Nxd4 a6 ({Nie daje wyrównania} 4... Nc6 5. Nxc6) 5. Bd3 Nf6 6. O-O d6 7. c4 Be7 8. Nc3 O-O 9. b3 $6 Nc6 10. Nxc6 bxc6 11. Bb2 Nd7 ({Nieźle wygląda} 11... c5 {i dalej Gb7.}) 12. Be2 Rb8 $2 {Strata tempa.} ({Silniejsze natychmiastowe} 12... a5) 13. Qd2 Nc5 14. Rad1 e5 15. Kh1 $1 a5 16. Ba3 Be6 17. f4 ({Niczego nie dawało} 17. Bxc5 dxc5 {gdyż czarne kontrolują wówczas centralne pola i mają możliwość manewru Wf8-d8-d4!}) 17... exf4 18. Qxf4 Qb6 19. Qg3 Rbd8 20. Bb2 f6 21. Ba3 Bf7 22. Bg4 Rfe8 23. Bf5 Bf8 24. Qh4 h6 25. Rf3 Re5 26. Bc1 Ne6 27. Bb2 Ng5 28. Rff1 Bxc4 $2 { Po tym posunięciu czarne tracą jakość, ale bronić się nie było łatwo.} ({Białe po} 28... Ree8 {mogły grać} 29. Qg3 {i dalej h4.}) 29. Na4 Qb4 30. bxc4 Qxa4 31. Bxe5 fxe5 32. Qg4 Be7 33. h4 Nh7 34. Be6+ Kh8 35. Rf7 Bf6 36. Rf1 h5 37. Qxh5 Qc2 {[#]} 38. R1xf6 $1 Qc1+ 39. Kh2 1-0 Musisz włączyć obsługę JavaScript, aby umożliwić wyświetlanie gry szachowej. 3. Z.Pioch – A.Kuligowski, 1984 [Site "Augustów, DMP II liga, grupa B (B96)"] [Date "1984.??.??"] [Round "?"] [White "Pioch, Zygmunt"] [Black "Kuligowski, Adam"] [WhiteElo "2285"] [BlackElo "2415"] [Result "1-0"] 1. e4 c5 2. Nf3 d6 3. d4 cxd4 4. Nxd4 Nf6 5. Nc3 a6 6. Bg5 e6 7. f4 Qc7 8. Bd3 Nbd7 9. Qf3 Be7 10. O-O-O h6 11. Qh3 Nb6 12. Rhe1 e5 13. Nf5 Bxf5 14. exf5 O-O-O 15. Bh4 Kb8 16. Bf2 Rd7 $6 (16... Nbd5 $14) 17. Qe3 $1 $16 Nc8 18. Qf3 exf4 19. Qxf4 d5 20. Qxc7+ $5 (20. Qf3 $16) 20... Kxc7 21. Bd4 Bb4 22. a3 Ba5 $6 (22... Bxc3 23. Bxc3 Nd6 $14) 23. Re2 Ne7 $2 {[#]} 24. b4 $1 Bb6 25. Bxf6 gxf6 26. Rxe7 $1 1-0 Musisz włączyć obsługę JavaScript, aby umożliwić wyświetlanie gry szachowej. 4. Z.Pioch – M.Braczko, 1972 [Site "Partia korespondencyjna, Memoriał Sergiusza Czerniakowa 1971–1972 (B84)"] [Date "1972.??.??"] [Round "?"] [White "Pioch, Zygmunt"] [Black "Braczko, Marian"] [Result "1-0"] [Annotator "Zygmunt Pioch (Komunikat Komisji Szachowej Gry Korespondencyjnej PZSzach 4/1973)"] 1. e4 c5 2. Nf3 d6 3. d4 cxd4 4. Nxd4 Nf6 5. Nc3 a6 6. Be2 ({Po tym ruchu gra przyjmuje zazwyczaj bardziej pozycyjny charakter niż po} 6. Bg5 {lub 6. Gc4.}) 6... e6 7. f4 Be7 8. Be3 Qc7 9. g4 $5 {Posunięcie to zastosował Suetin w partii z Poługajewskim, w 1971 r.} b5 10. g5 {Ze spokojnego charakteru pozycji niewiele pozostało.} Nfd7 11. a3 Nc6 12. Nxc6 Qxc6 13. Qd4 O-O 14. O-O-O Nc5 15. Rhf1 ({Grając} 15. Bf3 Bb7 16. h4 {mogła, z pewnym przestawieniem posunięć, powstać pozycja z partii wspomnianej powyżej.}) 15... Rb8 $2 ({Konieczne było} 15... Bb7 {na co chciałem grać} 16. f5 {Np.} e5 ({lub} 16... Nxe4 17. Nxe4 Qxe4 18. f6 Bd8 ({Jeśli w powyższym wariancie czarne grają} 18... Qxd4 {to} 19. Rxd4 Bd8 20. fxg7 Kxg7 21. Rxd6 $16) 19. fxg7 Re8 20. Bh5 Re7 21. Qf6 $1) 17. Qd2 Rfc8 18. Kb1) 16. f5 Rd8 17. h4 a5 18. f6 Bf8 19. h5 b4 {[#]} 20. g6 $1 Rd7 ({Teraz na} 20... bxc3 {nastąpi} 21. gxf7+ Kh8 22. fxg7+ Bxg7 23. f8=Q+ {z matem.}) ({zaś na} 20... e5 21. gxf7+ Kh8 22. Qxc5 $1) ({a na} 20... fxg6 21. hxg6 h6 22. f7+ Kh8 23. Bxh6 e5 24. Bg5 $1 {Są to oczywiście tylko bardziej efektowne warianty.}) 21. h6 $1 {Czarne poddały się. Nie ma obrony przed różnorodnymi groźbami białych. Rzadko spotykane ustawienie pionków na skrzydle królewskim.} 1-0 Musisz włączyć obsługę JavaScript, aby umożliwić wyświetlanie gry szachowej. 5. Z.Pioch – R.Miettinen, 1974 [Site "Partia korespondencyjna, eliminacje VIII Olimpiady ICCF 1972–1974 (B79)"] [Date "1974.??.??"] [Round "?"] [White "Pioch, Zygmunt"] [Black "Miettinen, Reino"] [Result "1-0"] [Annotator "Stanisław Kania (Komunikat Komisji Szachowej Gry Korespondencyjnej PZSzach 11/1974)"] 1. e4 c5 2. Nf3 Nc6 3. d4 cxd4 4. Nxd4 g6 5. Nc3 Bg7 6. Be3 Nf6 7. Bc4 O-O 8. Bb3 d6 9. f3 Bd7 10. Qd2 Qa5 11. O-O-O {Jedna z najbardziej popularnych i jednocześnie niewyjaśnionych pozycji debiutowych. Zazwyczaj zapowiada ostrą grę kombinacyjną. Białe atakują królewskie skrzydło czarnych. otwierając linie dla ciężkich figur. Czarne podejmują kontratak na skrzydle hetmańskim.} Rfc8 $1 12. h4 ({Najbardziej energiczne posunięcie. Można także grać} 12. Kb1 {np.:} Ne5 13. h4 $1 Nc4 (13... b5 14. Bh6 Bxh6 15. Qxh6 Rxc3 16. bxc3 Qxc3 17. Ne2 $11 {Matulović – Jovcić, 1970.}) 14. Bxc4 Rxc4 15. Nb3 Qc7 {albo 15… Hd8=.}) 12... Ne5 13. h5 ({Po} 13. Bh6 $2 Bxh6 14. Qxh6 Rxc3 $1 15. bxc3 {czarne mają do wyboru} Qxc3 {lub 15… Ha3+.}) 13... Nxh5 (13... Nc4 $2 14. Bxc4 Rxc4 15. hxg6 $14 fxg6 16. Nb3 Qa6 17. e5 Rxc3 ( 17... Ne8 18. Nd5 $1 $18) 18. Qxc3 Rc8 19. Nc5 $1 {Cebalo – Antunas, 1967.}) 14. Nd5 $5 ({Interesujące posunięcie, zastosowane po raz pierwszy przez Bronsteina, w partii z Parmą, Moskwa 1971. W większości nowych podręczników otwarć zalecana jest na podstawie partii Karpow – Gik, Moskwa 1968, kontynuacja} 14. Bh6 Bxh6 (14... Nd3+ 15. Kb1) 15. Qxh6 Rxc3 16. bxc3) ({ W partii Spasski – Stein, 1967 grano} 14. Kb1 Rxc3 $5) 14... Qxd2+ 15. Rxd2 Kf8 16. g4 Nf6 ({We wspomnianej wyżej partii Bronstein – Parma, czarne grały słabiej} 16... Bxg4 $2) 17. Nxf6 ({Posunięcie zalecana przez Kotowa. Można też grać} 17. Rdh2 {jak było w partii Olafsson – Hort, Reykjavik 1972.}) 17... Bxf6 18. Rxh7 Nc4 {Hort w Sahovskim Informatorze oceniał tą pozycję jako wyrównaną. Naszemu mistrzowi udało się jednak wykazać przewagę białych.} 19. Bxc4 Rxc4 {[#]} 20. g5 $1 Bg7 ({Właściwie wymuszone. Po } 20... Bxd4 $2 21. Bxd4 {czarne tracą jakość bez pozycyjnej rekompensaty.}) 21. Ne2 Rac8 $6 22. Kb1 $1 a5 $6 ({Nieskuteczny atak, ze względu na niezabezpieczoną pozycję czarnego króla. Lepsze było} 22... Kg8) 23. b3 R4c6 24. a4 e6 25. c4 d5 26. Nf4 Kg8 (26... Be5 27. exd5 $18) 27. Rxg7+ $1 {Białe kończą partię efektowną kombinacją.} Kxg7 28. Bd4+ Kf8 29. Bf6 $1 e5 30. Rh2 {Teraz czarne mogły przedłużyć grę jedynie za cenę dotkliwych strat materialnych.} 1-0 Musisz włączyć obsługę JavaScript, aby umożliwić wyświetlanie gry szachowej. 6. R.Domański – Z.Pioch, 1974 [Site "Partia korespondencyjna, finał XV Mistrzostw Polski 1972–1974 (C29)"] [Date "1974.??.??"] [Round "?"] [White "Domański, Ryszard"] [Black "Pioch, Zygmunt"] [Result "0-1"] [Annotator "Zygmunt Pioch (Szachy 5/1975)"] 1. e4 e5 2. Nc3 Nf6 3. f4 d5 4. fxe5 Nxe4 5. Nf3 Be7 6. Qe2 f5 7. d3 Nc5 8. Nb5 Ne6 9. Nbd4 Nxd4 10. Nxd4 O-O 11. g3 c5 12. Nf3 Nc6 13. Bg2 Be6 (13... d4) 14. c3 Rc8 {Skierowane przeciwko 15. d4.} 15. O-O Kh8 ({Rozważałem tutaj} 15... d4 16. c4 $5 b5 $5 17. cxb5 Nb4 {z niejasną i skomplikowaną grą.}) ({Możliwe było również} 15... b5) 16. Bd2 ({Zagrałem 15… Kh8 mając w planie} 16. d4 cxd4 17. cxd4 g5 $5) 16... b5 $6 {Debiut tej partii nie przyniósł czarnym sukcesu. Nie znalazły one recepty na koncepcję białych 6. He2, z następnym rozwinięciem gońca na pole g2. Wydaje się, że bez ruchu d5-d4 czarne nie są w stanie rozwiązać swoich problemów debiutowych.} 17. d4 cxd4 18. Qxb5 dxc3 19. Bxc3 {Jeżeli białe zdołają opanować pole d4, partia czarnych będzie bardzo trudna. Szansą czarnych jest ruch d5-d4.} Qd7 20. Rae1 $2 ({Strata drogocennego w tej pozycji tempa. Należało grać} 20. Kh1) 20... Rb8 21. Qa4 Rfd8 22. Kh1 {Dopóki król stoi na polu g1, białe nie mogą zająć pola d4 figurą. [#]} d4 $1 23. Rd1 {Przyznanie, że 20. ruch białych był błędem.} Bc5 24. Ng5 Bd5 25. e6 Bxg2+ 26. Kxg2 Qd5+ 27. Kh3 Kg8 28. Qc2 g6 29. b3 Re8 30. Rf4 {Wygląda aktywnie i silnie, ale prowadzi do straty jakości.} h6 31. Nf3 Bd6 $1 32. Nxd4 Bxf4 33. Ne2 $1 Qe4 $1 {Z powodu gróźb Sxf4 z następnym Wd7, jest to jedyny ruch.} 34. Qxe4 fxe4 {Żeby wygrać powstałą końcówkę, czarne muszą grać jeszcze precyzyjnie.} 35. Nxf4 Rbd8 36. Rd7 Rxd7 37. exd7 Rd8 38. Nd5 {Figury białych, wraz z pionkiem d7 są groźne. Cała nadzieja czarnych w pionku na polu e4.} Kf7 39. Nf6 e3 40. Kg2 Ke6 {Aby na Kf1 lub Kf3 mieć ruch Wf8!} 41. Ne4 Rf8 $1 {Króla trzeba odciąć od pionka „e” nawet za cenę pionka h6.} 42. Nc5+ Kd6 43. Nd3 ({Na } 43. b4 e2 44. a3 {z groźbą b5 i Gb4+, wystarcza} Ne5) 43... Kxd7 44. Bg7 Rf5 $1 {Tutaj wieża stoi aktywnie.} 45. Bxh6 e2 {Grozi 46… Wf1 i 47. Gd2 Wd1.} 46. Be3 ({Albo} 46. Bd2 Rd5) ({lub} 46. Ne1 g5 47. Bg7 Nb4 48. Bc3 Nxa2 49. Bd2 Rd5 50. Be3 a6 {i pionek „a” powinien wygrać.}) 46... Ne5 47. Ne1 Rf1 48. Bd2 Ke6 49. h3 Kd5 50. a4 Ke4 51. b4 Nd3 ({Białe poddały się z powodu} 51... Nd3 52. Nc2 Rf2+ 53. Kg1 e1Q) 0-1 Musisz włączyć obsługę JavaScript, aby umożliwić wyświetlanie gry szachowej. 7. Z.Pioch – K-H.Podzielny, 1983 [Site "Partia korespondencyjna, II turniej miast zasłużonych dla kultury europejskiej (B99)"] [Date "1983.??.??"] [Round "?"] [White "Pioch, Zygmunt"] [Black "Podzielny, Karl-Heinz"] [Result "1-0"] [Annotator "Zygmunt Pioch (Szachy 11/1984)"] 1. e4 c5 2. Nf3 d6 3. d4 cxd4 4. Nxd4 Nf6 5. Nc3 a6 6. Bg5 e6 7. f4 Be7 8. Qf3 Qc7 9. O-O-O Nbd7 10. g4 b5 11. Bxf6 Nxf6 12. a3 Rb8 13. f5 e5 14. Nde2 b4 15. axb4 Rxb4 16. g5 Nxe4 17. Nxe4 Bb7 18. N2c3 Bxg5+ 19. Kb1 O-O {Do tego momentu przeciwnicy nie musieli korzystać z szachownicy. Wszystko to było wielokrotnie rozgrywane i analizowane w literaturze szachowej. Rozgrywanie debiutu w partii korespondencyjnej, to ciągłe selekcjonowanie literatury szachowej i dokonywanie w niej wyboru debiutu, wariantu lub pojedynczego posunięcia. Gra odbywa się w sferze wiedzy szachowej, ale niejako poza szachownicą. W tym stadium gry nieodzowny jest dostęp do pełnej i najnowszej informacji debiutowej. Grający powinien ją zweryfikować według swego rozumienia szachów. Wybranie wariantu, a w nim ruchów, to aprobata dla teoretyków lub praktyka, który ten wariant opracował, albo stosował. To podpisanie się pod jego posunięciami, a tym samym uznanie ich za swoje, ze wszystkimi tego konsekwencjami. A z tego nieraz bywa porażka „nie ze swojej winy”. Świadomość tego często czyni trudną decyzję o wyborze ruchu.} 20. Rg1 $5 ({Wracając do partii, encyklopedia debiutów podaje dalej:} 20. Nd5 Bxd5 21. Rxd5 Rfb8 22. Rb5 (22. b3 Rxb3+) 22... axb5 {z równą grą. Uzyskać po debiucie równą grę nie jest sukcesem dla białych. Postanowiłem więc wypróbować nowinkę debiutową węgierskiego gracza korespondencyjnego S.Szilágyi. Opublikował on swoje partie i analizy z ruchem 20… Wg1!? w „Fernschach”. Czarne odpowiadały 20… f6?!, 20… Hb6?, 20… Wxb2?, 20… Gd8 lub 20… Wfb8. Żaden z tych ruchów nie przyniósł przeciwnikom sukcesu. Nic dziwnego, że mój przeciwnik, niewątpliwie znający te analizy, podjął próbę wzmocnienia gry czarnych.}) 20... Rc8 {Ruch wygląda logicznie i silnie. Pozycja jest zresztą obosieczna i każdy kolejny ruch z jednej czy drugiej strony, może być ostatnim w partii. Powstała pozycja jest wprost wymarzona do korespondencyjnego rozgrywania.} 21. Qd3 ({To wynik wielogodzinnych analiz. Inne posunięcia przegrywają, np.:} 21. Rxg5 Bxe4 $1 $19) 21... Qb6 ({Teraz grozi Hxg1 i Wxb2+. Lepsze jednak było} 21... Bxe4 22. Nxe4 Qb6 23. Qxa6 $1 {z niejasną grą.}) 22. Qxd6 $1 {Jedyne! Po 22… Hb6 wydawało się, że białe stoją źle.} Rxb2+ 23. Ka1 Be3 ({Wygląda na ruch rozstrzygający partię. Tak byłoby, gdyby białe nie miały jedynej odpowiedzi. Należy dodać, że na} 23... Rc6 {jak i na 23… Gc6} {była silna riposta} 24. Rxg5 $1 Rxd6 25. Rxd6 {z wygraną.}) {[#]} 24. Rxg7+ $3 Kxg7 25. Qxe5+ Kf8 26. Rd7 {W szachach korespondencyjnych, choć nie tylko, do zasady należy, że po poprawnie rozegranym debiucie, o wyniku partii decyduje często kilka następnych samodzielnych posunięć. Chociaż nie zawsze zasada ta się przejawia obrazowo, jak w powyższym przykładzie, to o decydującym znaczeniu stadium podebiutowego – dla wyniku partii – jestem głęboko przekonany.} 1-0 Musisz włączyć obsługę JavaScript, aby umożliwić wyświetlanie gry szachowej. 8. S.Gubnicki – Z.Pioch, 1983 [Site "Partia korespondencyjna, II turniej miast zasłużonych dla kultury europejskiej (C78)"] [Date "1983.??.??"] [Round "?"] [White "Gubnicki, Siemion"] [Black "Pioch, Zygmunt"] [Result "0-1"] [Annotator "Zygmunt Pioch (Szachy 11/1984)"] 1. e4 e5 2. Nf3 Nc6 3. Bb5 a6 4. Ba4 Nf6 5. O-O b5 6. Bb3 Bb7 {Wariant archangielski. Wybór debiutu, a w nim wariantu, należy do najtrudniejszych problemów decyzyjnych w grze korespondencyjnej, szczególnie przy grze czarnymi. Jedna z zasadniczych kontynuacji.} 7. c3 {Jedna z zasadniczych kontynuacji.} Nxe4 {Pryncypialna odpowiedź.} 8. d4 Na5 9. Bc2 exd4 10. Re1 ({ Znawca tego wariantu, radziecki teoretyk A.Macukiewicz stwierdził, że po} 10. Bxe4 Bxe4 11. Qxd4 d5 12. Nbd2 Bf5 {czarne pomyślnie rozwiązują swoje problemy debiutowe,}) ({natomiast} 10. Nxd4 c5 11. Bxe4 Bxe4 12. Re1 d5 13. Nf5 Qd7 14. Ng3 Be7 15. Nxe4 dxe4 16. Qxd7+ Kxd7 17. Rxe4 Rhe8 {prowadzi do równej końcówki.}) 10... d5 11. Nxd4 c5 12. Nf5 g6 13. Ng3 Be7 14. Bh6 { Już w 1967 r. Macukiewicz stwierdził, że w tej pozycji czarne po prostu zostają z pionkiem więcej.} f5 $6 ({Pewnie mój przeciwnik znał opinię Suetina, który w swej monografii o partii hiszpańskiej, wariant z} 14... Nc4 {ocenia go jako grę obosieczną, ale z dobrą perspektywą dla białych.}) 15. f3 {Mój przeciwnik, wówczas wicemistrz Europy, znany z kombinacyjnego stylu gry, tym razem zagrał spokojnie.} ({Ruch 14… f5 wydaje się ryzykowny, prawie samobójczy. Zachęca wprost białe do ofiary} 15. Nxf5 {Długie analizy tej pozycji utwierdziły mnie w przekonaniu, że czarne niczym nie ryzykują, np.:} gxf5 16. Qh5+ Kd7 17. Qxf5+ Kc7 18. Bf4+ Nd6 $1 19. Qf7 Nc6 $1 ) 15... Nxg3 16. hxg3 Kf7 $1 17. Nd2 ({Posunięcia ostrzejsze, jak} 17. g4 Bh4 {z następnym Hf6 lub}) (17. Qe2 Qd7 {niczego białym nie dawały.}) 17... Bg5 $1 18. Bxg5 (18. Qe2 Bxh6 19. Qe6+ Kf8 {z dalszym Gh6-g7-f6, pozwalało czarnym utrzymać przewagę materiału.}) 18... Qxg5 19. b4 cxb4 20. Nb3 $1 Nxb3 {Praktycznie wymuszone.} 21. Bxb3 Rad8 $1 {Druga wieża musi stanąć na polu e8.} 22. Qd4 {[#]} Qxg3 $3 {Najtrudniejszy ruch w całej partii. Wygrywa pionka oraz jednocześnie broni i atakuje. Wystarczy jeszcze zagrać Whe8 i nieoczekiwanie biały król znajdzie się w opałach.} 23. cxb4 ({Jeśli} 23. Qb6 {to} Qd6 $1 24. Qxb7+ Rd7 25. Bxd5+ Qxd5 26. Qxa6 bxc3 27. Rad1 Qc5+ 28. Kh1 Rxd1 $1) ({Trudne chwile dla czarnych nastąpiłyby po efektownym} 23. Bxd5+ $5 Bxd5 24. Qa7+ Kg8 25. Re7 ({Należało jeszcze sprawdzić} 25. Rad1 { i tu następuje paradoksalna obrona} Ra8 $1 {Po odejściu hetmana, np.} 26. Qe7 {czarne grają} Bxf3 27. Rd2 bxc3 28. Rf2 Bd5 $1) 25... Kf8 $1 {Jedyne.} 26. Rd1 (26. Rae1 Qd6) (26. Rg7 Re8 $1) 26... Qb8 $1 27. Qc5 Qd6 {Powyższe warianty wykazują, że pozycja czarnych jest dobra. Brzmi to niewiarygodnie, wymieńmy więc plusy czarnych: Hg3 stoi bardzo dobrze, Wd7, Gb7 i pionek d5 bronią dostępu do króla, a trzy pionki przewagi też się liczą. Szczególnie istotna, w pewnych wariantach, jest możliwość bc3. W świetle ukazanych wariantów, które nie wyczerpują przecież możliwości obu stron, gra czarnych wygląda jak akrobatyczny taniec na linie nad przepaścią. Gra korespondencyjna doskonale sprzyja rozgrywaniu takich pozycji. Analizując, przy praktycznie nieograniczonym czasie do namysłu, można dojść do prawdy szachowej, zawartej w pozycji. Jednak jest tu pewne ograniczenie, gdyż można zgłębiać pozycję tylko na miarę swoich potencjalnych umiejętności szachowych.}) 23... Rhe8 $1 24. Rxe8 Rxe8 25. Bxd5+ Bxd5 26. Qxd5+ Kf6 27. Qd4+ Kg5 28. Qd2+ Qf4 {Partia praktycznie jest już rozstrzygnięta.} 29. Rd1 Qxd2 30. Rxd2 Re3 31. Rd7 h5 32. a4 bxa4 33. Rd6 {Teraz następuje mała kombinacja z manewrem przesłony.} a5 $1 34. b5 ({Gra korespondencyjna pozwala na precyzyjne rozgrywanie końcówek:} 34. bxa5 a3 $1 35. Rd2 Re5 $19) 34... a3 $1 35. Kf2 a2 36. Rd1 Rb3 37. Ra1 Rb2+ 38. Kg3 h4+ 39. Kh2 a4 40. b6 a3 41. b7 Rxb7 42. Rxa2 Ra7 43. g3 hxg3+ 0-1 Musisz włączyć obsługę JavaScript, aby umożliwić wyświetlanie gry szachowej. 9. Z.Pioch – I.Morozow, 1987 [Site "Partia korespondencyjna, Memoriał Władimira Simagina 1985–1991 (C78)"] [Date "1987.??.??"] [Round "?"] [White "Pioch, Zygmunt"] [Black "Morozow, Igor"] [Result "1-0"] [Annotator "Zygmunt Pioch (Szachy 9/1990)"] 1. e4 e5 2. Nf3 Nc6 3. Bb5 a6 4. Ba4 Nf6 5. O-O b5 6. Bb3 Bb7 7. Re1 Bc5 8. c3 d6 9. d4 Bb6 10. Bg5 h6 11. Bh4 O-O 12. a4 exd4 ({W partii z Kosenkowem grałem } 12... Re8 13. axb5 axb5 {itd.}) 13. axb5 axb5 14. Rxa8 Bxa8 15. cxd4 Re8 16. Nc3 g5 {To wszystko grano już wiele razy. Doszedłem do wniosku, że czarne otrzymują wyrównanie. Większość pojedynków w tej pozycji kończyła się remisem po krótkiej, forsownej grze. Również teraz, gdyby nie przypadkowa rozmowa telefoniczna z kolegą, znanym graczem korespondencyjnym W.Kullingiem, nie byłoby dalszego ciągu tej partii. Podzieliłem się z nim oceną tej pozycji i zapytałem, czy może ma w swojej kartotece coś ciekawego na ten temat. Okazało się, że dysponuje zapisem niedawno granej partii korespondencyjnej Penrose – Vukcević, w której białe zastosowały nowinkę 17. Hd2!! Mnie pozostało tylko wykazać się odwagą w jej zastosowaniu. Dlaczego odwagą? Bo ofiary w grze korespondencyjnej muszą być absolutnie poprawne, a tu będzie ich więcej.} 17. Qd2 $3 Na5 18. Bc2 b4 19. Nxg5 bxc3 {[#]} 20. Qf4 $3 Bxd4 21. Nh7 Be5 22. Qxh6 Ng4 ({We wspomnianej partii gra przebiegała następująco:} 22... Re6 23. Nxf6+ Rxf6 24. Bxf6 Bxf6 25. Re3 Be5 26. Rh3 Qe7 27. Rh5 f5 28. Qg6+ Qg7 29. Qe6+ Qf7 30. Qc8+ Qf8 31. Qxc7 Bg7 32. Rxf5 Qe8 33. Rg5 $1 Qf8 34. Rxa5 cxb2 35. Ra7 {i czarne poddały się.}) 23. Qh5 Nf6 24. Qf5 Re6 25. Re3 Nc6 26. Rg3+ $1 Bxg3 27. Nxf6+ Rxf6 28. Bxf6 Bxh2+ 29. Kxh2 Ne7 30. Qh5 1-0 Musisz włączyć obsługę JavaScript, aby umożliwić wyświetlanie gry szachowej. 10. Z.Pioch – A.Korołow, 1988 [Site "Partia korespondencyjna, Memoriał Władimira Simagina 1985–1991 (C92)"] [Date "1988.??.??"] [Round "?"] [White "Pioch, Zygmunt"] [Black "Korołow, Anatolij"] [Result "1-0"] [Annotator "Zygmunt Pioch (Szachista 10/1991)"] 1. e4 e5 2. Nf3 Nc6 3. Bb5 a6 4. Ba4 Nf6 5. O-O Be7 6. Re1 b5 7. Bb3 d6 8. c3 O-O 9. h3 Re8 10. d4 Bb7 {Wariant Zajcewa.} 11. Nbd2 Bf8 12. a4 h6 13. Bc2 exd4 14. cxd4 Nb4 15. Bb1 c5 16. d5 Nd7 17. Nf1 $2 ({W czasie, gdy rozgrywałem ten debiut, kończyłem też ostatnie partie w eliminacjach X Olimpiady. Zaniedbałem śledzenia rozwoju teorii i tego, co staje się modne w poszczególnych otwarciach. Dopiero gdy wynikła ta pozycja, a była to połowa 1986 r., zacząłem dogłębnie ją badać. Doszedłem do wniosku, że jest niekorzystna dla białych. Radziecki teoretyk, mój przeciwnik „złapał” mnie na wariant – najgorsze, co może spotkać gracza korespondencyjnego. W 1987 r. świat szachowy obiegł pojedynek Sax – Short, Subotica, w którym nastąpiło} 17. Ra3 c4 18. Nd4 Ne5 19. axb5 Qb6 20. Nxc4 $3 Nxc4 21. Rg3 {z wygraną białych po bardzo interesującej grze. W końcu 1987 r. ukazała się książka Kasparowa „Dwa matcza”, w której autor negatywnie ocenia ruch 17. Sf1 pisząc, że to szablonowe posunięcie pozwala czarnym zmienić stosunek sił w centrum na swoją korzyść i szybko się zaktywizować. Cóż, wybiegłem z komentarzem prawie dwa lata do przodu, w stosunku do tego, co dzieje się w mojej partii z Korolowem…}) 17... f5 $1 18. exf5 Nf6 19. Ra3 {Arcymistrz Makaryczew, pisząc o partii Gawrikow – Razuwajew, ZSRR 1985, postawił w tym miejscu wykrzyknik. Postanowiłem odszukać tę partię, ale po jej znalezieniu, bardzo się rozczarowałem. Dalszy jej tekst to już tylko remis! Rozczarowały mnie też wszystkie partie z posunięciem 19. Wa3, które trwały dłużej. Stwierdziłem, że w mojej partii pozostał mi już jedynie wybór… sposobu przegrywania.} 19... Bxd5 20. Rae3 Qd7 21. Bd2 {Hazardowe poświęcenie pionka dla wygrania czasu.} bxa4 22. Bxb4 $6 {Tworzenie pozycji o charakterze taktycznym, wygranie pola d4 dla skoczka.} cxb4 23. Nd4 Rac8 24. Ne6 {To już sukces, choć wysoko opłacony.} Qc6 25. g4 $1 {Trzeba szybko uruchomić masę pionkową. Osłabienie przekątnej h1-a8 nie ma w tej pozycji znaczenia.} Bb3 26. Qd2 a5 {Groźnie wygląda ta pionkowa „pięść” czarnych. Trzeba będzie nieustannie jej pilnować i grać tylko na mata! Każda końcówka to klęska białych.} 27. Nd4 $6 ({Wydawałoby się, że w tej pozycji dobre było} 27. Nh2 d5 $1 28. Nf3 Bc5 29. Nfd4 {, ale czarne mają posunięcie} 29... Qb6 $17) ({Jednak zamiast ruchu w partii najlepsze chyba było} 27. Rg3) 27... Qc5 28. Ne6 Qb6 {A więc czarne odrzucają ewentualny remis przez powtórzenie pozycji. } 29. Rg3 Qb7 $2 {To ruch zapobiegający 30. g5, na co nastąpiłoby 30… hg5 31. Hxg5 Hf7! i inicjatywa białych wygasa. Białe na szczęście mogą atakować inaczej.} 30. h4 Bxe6 {Dla tej pozycji ustaliłem dwie prawdy. Jedna, że bez d6-d5 czarne nie uzyskają kontrgry. Druga, że białe nie mogą ruszać pionka na polu f2, gdyż powinien on osłaniać króla. Wymiana stojącego poza grą gońca na polu b3 na skoczka e6 – ozdobę pozycji białych – ma podstawowy minus. Teraz z wielką siłą zagra „hiszpański” goniec białych, a potem na polu e6 pokaże swoją atakującą siłę.} 31. fxe6 d5 $1 32. Qf4 $1 Ne4 33. Qf5 $1 Bd6 {[#]} 34. Rd3 $3 {Nie przytaczam zakulisowych wariantów. Jest ich zbyt wiele. Swoje ostatnie trzy posunięcia uważam za jedyne. Pozycja czarnych jest już zła, a kolejne posunięcie jeszcze ją pogarsza.} Rc5 $2 ({Grę można było jeszcze kontynuować po} 34... Rcd8 $1 {i tu białe musiałyby dokonać wyboru pomiędzy} 35. Ne3 $1 ({oraz} 35. Rxd5 $5 Qxd5 36. Qxd5 Bh2+ 37. Kxh2 Rxd5 38. Bxe4 Rd6 39. f4 $16) 35... Rf8 36. e7 Qxe7 $1) 35. Rxd5 Rxd5 36. Qxe4 Be5 $2 {Czarne wybrały najkrótszą drogę do przegranej. Można było grać 36… Hb5, 36… Wb5 lub 36… Kf8, ale we wszystkich wariantach białe wygrywały.} 37. Qh7+ ({Czarne poddały się. Po} 37. Qh7+ Kf8 {nastąpiłoby} 38. Rxe5) 1-0 Musisz włączyć obsługę JavaScript, aby umożliwić wyświetlanie gry szachowej. Aktualizacja: 15/03/2020 Tagi: Partie ◀ Wybrane partie Łukasza Licznerskiego Wybrane partie Adama Cichockiego ▶