 źródło: Wikipedia |
Henryk Salwe
- ur. 12 grudnia 1862 w Warszawie
- zm. 5 listopada 1920 w Łodzi
- szachista
Szachowa biografia |
Grę w szachy poznał w wieku 20 lat, jednak pierwsze znaczące sukcesy osiągnął mając 40 lat. Uzyskane na początku XX wieku wyniki przyniosły mu europejską sławę oraz miano jednego z najlepszych polskich szachistów ówczesnego okresu.
Brał czynny udział w powstaniu Łódzkiego Towarzystwa Zwolenników Gry Szachowej, dzięki czemu w 1903 wystąpił w Kijowie w III Wrzechrosyjskim Turnieju Szachowym, zajmując IV miejsce. W 1905 zwyciężył (wraz z Oldřichem Durasem) w Barmen, natomiast na przełomie tego i następnego roku triumfował w Sankt Petersburgu w IV Wrzechrosyjskim Turnieju Szachowym, zdobywając tym samym tytuł mistrza Rosji. W kolejnych mistrzostwach imperium rosyjskiego (Łódź 1907) podzielił III miejsce (za Akibą Rubinsteinem i Siemionem Ałapinem, wraz z Jewgienijem Znosko-Borowskim). W 1908 osiągnął największy sukces na arenie międzynarodowej, zajmując II miejsce (za Frankiem Marshallem) w Düsseldorfie. W następnych latach sukcesy osiągał już tylko w klubowych turniejach rozgrywanych w Łodzi, zwyciężając w latach 1912, 1914 i 1916 oraz zajmując II miejsca w 1915 i 1917.
Rozegrał wiele meczów z czołowymi zawodnikami świata, m.in. z Akibą Rubinsteinem, Michaiłem Czigorinem, Jacques Miesesem, Oldřichem Durasem i Jefimem Bogolubowem. W latach 1913-1914 był współredaktorem szachowego dwutygodnika wydawanego w języku jidysz pt. „Erszte jidisze szach-cejtung”.
Tekst mojego autorstwa opublikowany w Wikipedii 11 listopada 2007
Ranking Chessmetrics |
Najwyższy ranking w karierze
- szachy klasyczne – 2644 (1910-01)
- najwyższe miejsce TOP 100 – 13 (1910-01)
Strony internetowe |