 źródło: archiwum mm Andrzeja Filipowicza |
Jacek Żemantowski
- ur. 18 lutego 1939 w Stalowej Woli
- zm. 4 czerwca 2002 w Warszawie
- prezes Polskiego Związku Szachowego (1988–2000)
- dziennikarz i działacz sportowy
Wspomnienie |
Po zakończeniu II wojny światowej przebywał na Śląsku (uczył się w szkole w Chorzowie), późniejsze lata dzieciństwa i młodości spędził w Radomiu. Od najmłodszych lat uprawiał wiele dyscyplin sportowych, największe sukcesy odnosząc w szermierce i szachach. Pierwszy medal (srebrny) zdobył w 1954, zajmując wraz z drużyną DWP Warszawa II miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Polski w szachach. Kolejne sukcesy odniósł w barwach sekcji szermierki AZS AWF Warszawa: był m.in. mistrzem Warszawy w szpadzie (1961), brązowym medalistą Letniej Uniwersjady w Budapeszcie (1965) oraz siedmiokrotnym medalistą Drużynowych Mistrzostw Polski we florecie i szpadzie.
Jako dziennikarz zadebiutował w 1958. W 1961 ukończył Wydział Dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim, natomiast w 1966 został prezenterem redakcji sportowej TVP, z którą współpracował (z przerwami) do 1984. Był dwukrotnym laureatem prestiżowych nagród „Złotego Ekranu” (1968, 1976) oraz „Złotego Pióra” (1964, 1974). Jako dziennikarz współpracował z wieloma sportowymi – i nie tylko – redakcjami, m.in. „Expressu Wieczornego”, „Sztandaru Młodych”, „Razem”, „Lekkoatletyki” oraz „Sportowca”, którego redaktorem naczelnym był przez ponad 10 lat. Był scenarzystą i współrealizatorem (m.in. z Tomaszem Hopferem) trzech dokumentalnych filmów o tematyce sportowej.
W latach 1988–2000 (przez trzy kadencje bez przerwy) pełnił funkcję prezesa Polskiego Związku Szachowego. Był twórcą i dyrektorem „Akademii szachowej” oraz pomysłodawcą cyklicznych turniejów „Wakacje z szachami” oraz „Królewski Gambit Radomia” (nazwany później jego imieniem). W latach 1998–2000 był prezydentem Strefy Wschodnioeuropejskiej FIDE. W 1995 otrzymał tytuł Honorowego Członka PZSzach.
Zmarł nagle w wieku 63 lat.
Strony internetowe |