12. Mistrzostwa Polski w Rozwiązywaniu Zadań Szachowych |
|
Spała, 7 – 8 marca 1987 |
1986 | 1987 | 1988 |
Pkt | Czas | |||||
1 | Piotr Ruszczyński | Warszawa | 17 | |||
2 | mm | Jan Rusinek | Warszawa | 14,5 | ||
3 | Zbigniew Szczep | Gdynia | jun | 13 | ||
4 | Marcin Banaszek | Gdynia | 12,5 | 312 | ||
5 | m | Kazimierz Strzała | Kalisz | 12,5 | 323 | |
6 | Marek Halski | Warszawa | 12 | 319 | ||
7 | Henryk Czempiel | Piekary Śląskie | 12 | 330 | ||
8 | Tomasz Kohnke | Gdańsk | jun | 11 | ||
9 | m | Ryszard Kapica | Częstochowa | 10,5 | ||
10 | Tomasz Jurek | Pewel Mała | jun | 10 | ||
11 | Zbigniew Gieroń | Goczałkowice | 5 | |||
12 | Zbigniew Drobot | Wyszków | 5 | |||
13 | Józef Stanek | Piotrków Trybunalski | 3 | |||
14 | Zygmunt Jaksa | Boruszowice | 1,5 | |||
15 | Aleksander Waniurski | Tomaszów Lubelski | 0,5 |
Finał – „Szachy” 5/1987, str. 126
Finał mistrzostw odbył się w Spale w dniach 7–8 marca 1987 r. Wzięło w nim udział 8 uczestników wyłonionych z półfinału (kliku nie przyjechało) i 7 dopuszczonych przez Komisję Kompozycji na mocy regulaminu. Trzeba był rozwiązać 3 dwuchodówki (w czasie 20 minut), 3 trzychodówki (60 min.), 3 studia (100 min.), 3 maty pomocnicze (50 min.), 3 wielochodówki (80 min.) i 3 samomaty (50 min.). Za pełne rozwiązanie otrzymywało się 1 pkt., za niepełne 0,5 pkt.
Zwyciężył najlepszym wynikiem w historii mistrzostw 17 pkt. z 18 Piotr Ruszczyński, jeden z czołowych naszych kompozytorów, który potrafi łączyć sukcesy w kompozycji szachowej z poważną pracą naukową (jest doktorem hab. elektroniki pracownikiem naukowym Politechniki Warszawskiej) przed Janem Rusinkiem 14,5 pkt. (obaj z Warszawy). Walka o brązowy medal była bardzo wyrównana i do ostatniej chwili szanse na niego miało aż 8 zawodników, których ostateczna kolejność podana jest w tabeli.
Wysokie miejsca kompozytorów dowodzą, że wiedza o kompozycji szachowej jest przy rozwiązywaniu bardzo pomocna. W jaki sposób można tę wiedzę wykorzystać opowiada artykuł napisany przez nowego mistrza Polski.