[Site "Senigallia, Drużynowe Mistrzostwa Włoch (D45)"]
[Date "2009.??.??"]
[Round "3"]
[White "Olszewski, Michał"]
[Black "Caruana, Fabiano"]
[Result "1-0"]
[ECO "D45"]
[WhiteElo "2538"]
[BlackElo "2649"]
[Annotator "Grzegorz Gajewski (pełny komentarz – Mat 4/2009)"]
1. d4 d5 2. c4 c6 3. Nf3 Nf6 4. Nc3 e6 5. e3 Nbd7 6. Qc2 Bd6 7. b3 O-O 8. Be2
b6 9. O-O Bb7 10. Bb2 Re8 11. Rad1 Qc7 12. g3 {Białe przygotowują się do
przestawienia gońca na g2. Choć nie jest to nowa idea, to w tej konkretnej
pozycji jeszcze tak nie grano.} a6 ({Czarne przygotowują się do c6-c5 i
dlatego trzeba pokryć pole b5. Słabsze było} 12... e5 13. dxe5 Nxe5 14. cxd5
cxd5 15. Rc1 $1 {z przewagą.}) 13. Rfe1 c5 14. cxd5 exd5 15. Bf1 c4 $6 {
Po kilku spokojnych posunięciach Włoch stara się uczynić grę bardziej
konkretną. Prowokuje Michała do zabicia na c4, a jednocześnie myśli o tym,
żeby zagrać b6-b5, co wytworzy mu wspaniale perspektywy na skrzydle
hetmańskim. Odpowiedź białych ostudzi nieco jego zapędy.} 16. a4 $1 {
Warto zapamiętać to posunięcie! W podobnych strukturach kluczem do oceny
pozycji bardzo często jest właśnie ten niuans: czy czarnym uda się dojść
do b6-b5, czy też nie. A jeżeli tak, to za jaką cenę? Ruchem zagranym w
partii Michał Olszewski tę cenę bardzo podnosi.} Bb4 17. Nd2 Bxc3 $5 {
Caruana podejmuje bardzo odpowiedzialną decyzję i w zupełności oddaje
czarne pola, aby osiągnąć zamierzony cel. Cena, jak widać, jest więc
bardzo wysoka.} ({Interesujące było} 17... Qc6 $5 18. Bg2 b5 {, choć po} 19.
bxc4 bxc4 20. e4 {Włocha i tak czekałaby walka o wyrównanie.}) 18. Qxc3 b5
19. Ba3 ({Białe decydują się na spokojną, pozycyjną grę. Gdyby chciały
zagrać bardziej konkretnie to pewnie zdecydowałyby się na} 19. e4 dxe4 20.
bxc4 bxc4 21. Nxc4) 19... Rac8 20. Rc1 Ne4 21. Nxe4 Rxe4 22. Bh3 {Wielu
zawodników zapewne bez namysłu poszłaby gońcem na g2, atakując czarną
wieżę. Gdyby jednak zastanowić się chwilę dłużej, to wieża i tak
będzie się musiała cofnąć z powrotem na e8, a biały goniec stoi znacznie
aktywniej na polu h3.} Bc6 23. a5 $5 {Zatrzymajmy się na chwilę nad tą
pozycją. Jakie są zamiary Olszewskiego, a jakie Caruany? Swoim ostatnim
posunięciem białe niemal zupełnie zablokowały skrzydło hetmańskie. Polak
ograniczył w ten sposób możliwości przeciwnika, lecz tym samym także i
swoje. Teraz jego uwaga skupi się na centrum i na skrzydle królewskim, gdzie
będzie próbował uzyskać przewagę wykorzystując do tego swoje piony. Musi
to jednak czynić niezwykle ostrożnie, gdyż – jak wiadomo – każdy ruch
pionem powoduje pewne osłabienie. Czarne zaś zmuszone będą do nieustannej
profilaktyki i dostosowywania swoich posunięć do planów przeciwnika. Jest
to niezwykle skomplikowana pozycja, gdyż wymaga bardzo dużej ostrożności w
działaniach zarówno jednej, jak i drugiej strony. Tym większy podziw budzi
sposób, w jaki Michał ją rozgrywa.} ({Na koniec wypada dodać, że zamiast
23. a5 białe, licząc na siłę pary gońców, mogły otworzyć pozycję,
grając np.} 23. Bf5 Ree8 24. e4 {, co także zasługiwało na uwagę.}) 23...
Bb7 24. Re2 $1 Ree8 $1 25. f3 Rcd8 $1 {Seria bardzo silnych, profilaktycznych
ruchów Caruany, a przecież takie granie raczej nie jest domeną młodych.}
26. Rce1 Nf6 {Kolejna figura bierze pod kontrolę pole e4.} 27. Bc5 Nd7 28. Bb4
Nf6 29. Bf5 $1 {Białe przerzucają gońca na silniejszą pozycję.} Bc6 30.
Bc2 Qb7 {Czarne w samą porę zaangażowały kolejną figurę do obrony
kluczowego pola e4. W tym momencie Michał Olszewski pomyślał zapewne: „pora
na plan B”.} 31. g4 $1 {Teraz cała walka zaczyna się nowo.} Qc8 32. h3 (32.
Rg2 {byłoby bardziej dynamiczne.}) 32... h5 {Ryzykowne posunięcie. Trudno
się jednak dziwić Caruanie, który praktycznie całą partię zmuszony jest
rozgrywać na własnej połowie.} 33. Bc5 g6 $6 ({Silniejsze było} 33... Nh7
$1) 34. Rg2 hxg4 35. hxg4 Nh7 36. Kf2 Ng5 37. Rh1 Qe6 $4 ({Okazuje się, że
również takie posunięcie może się okazać przegrywającym błędem.
Konieczne było} 37... Kg7 {z planem zajęcia linii „h” przez czarne wieże.}) {[#]}
38. e4 $1 {Rozgrywając całą panię z niesamowitym spokojem, flegmatycznie
wręcz, białe zdawały się usypiać czujność przeciwnika. W decydującym
momencie uderzają jednak z piorunującą siłą! Naturalnie pion jest
nietykalny z uwagi na 39. d5!} f6 39. bxc4 bxc4 40. Qe3 Rb8 ({Po} 40... dxe4 {
nastąpiłoby} 41. f4 $1 Nf3 42. f5 Qf7 43. Rh6 g5 44. Rg3 Nh4 45. Rh3 {
i wobec groźby Wxh4 czarne są zupełnie bezradne.}) 41. e5 Nf7 42. Rgh2 Rb7
43. Rh6 Ng5 44. Qxg5 $1 {Ładne dla oka zakończenie tej naprawdę znakomitej
– w wykonaniu Michała Olszewskiego – partii.} 1-0
Musisz włączyć obsługę JavaScript, aby umożliwić wyświetlanie gry szachowej.
