Mistrzostwa Świata Kobiet w Szachach |
|
Moskwa (URS), 19 grudnia 1949 – 19 stycznia 1950 |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |||||
| 1 | Ludmiła Rudenko | URS | ● | 1 | ½ | 1 | ½ | ½ | ½ | 1 | 1 | 1 | 1 | 0 | 1 | 1 | ½ | 1 | 11½ | |
| 2 | Olga Rubcowa | URS | 0 | ● | 1 | 1 | ½ | ½ | ½ | 0 | ½ | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | ½ | 10½ | |
| 3 | Jelizawieta Bykowa | URS | ½ | 0 | ● | ½ | 1 | 1 | 1 | 0 | 0 | 0 | 1 | 1 | ½ | 1 | 1 | 1 | 10 | |
| 4 | Walentina Biełowa | URS | 0 | 0 | ½ | ● | 1 | 1 | 1 | 1 | 0 | 1 | ½ | 1 | 1 | 1 | ½ | 1 | 10 | |
| 5 | Edith Keller | DDR | ½ | ½ | 0 | 0 | ● | 1 | 0 | 1 | 1 | ½ | 1 | 1 | 0 | 1 | 1 | 1 | 9½ | |
| 6 | Eileen Tranmer | ENG | ½ | ½ | 0 | 0 | 0 | ● | 1 | 1 | 1 | ½ | ½ | 1 | 1 | 1 | ½ | 1 | 9½ | |
| 7 | Chantal Chaudé de Silans | FRA | ½ | ½ | 0 | 0 | 1 | 0 | ● | 1 | 0 | ½ | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 9½ | |
| 8 | Fenny Heemskerk | NED | 0 | 1 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | ● | 1 | ½ | ½ | 1 | 1 | ½ | 1 | ½ | 8 | |
| 9 | Clarice Benini | ITA | 0 | ½ | 1 | 1 | 0 | 0 | 1 | 0 | ● | 0 | 0 | 0 | ½ | 1 | 1 | 1 | 7 | |
| 10 | Józsa Lángos | HUN | 0 | 0 | 1 | 0 | ½ | ½ | ½ | ½ | 1 | ● | ½ | 0 | 0 | 0 | 1 | ½ | 6 | |
| 11 | María Teresa Mora Iturralde | CUB | 0 | 0 | 0 | ½ | 0 | ½ | 0 | ½ | 1 | ½ | ● | 1 | 0 | 1 | 0 | 0 | 6 | |
| 12 | Gisela Gresser | USA | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | 1 | 0 | ● | 1 | 0 | 0 | 1 | 5 | |
| 13 | Nina Hrušková-Bělská | CSR | 0 | 0 | ½ | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | ½ | 1 | 1 | 0 | ● | ½ | 1 | ½ | 5 | |
| 14 | Mona Karff | USA | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | ½ | 0 | 1 | 0 | 1 | ½ | ● | 1 | 1 | 5 | |
| 15 | Ingrid Larsen | DEN | ½ | 0 | 0 | ½ | 0 | ½ | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | 1 | 0 | 0 | ● | 1 | 4½ | |
| 16 | Róża Herman | 0 | ½ | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | ½ | 0 | ½ | 1 | 0 | ½ | 0 | 0 | ● | 3 |
Sędzia główny: Wiera Czudowa (URS)
Wybrane fragmenty relacji opublikowanej w „Szachach” nr 3/1950, str. 32-33 (autor relacji nieznany)
| Rozegrane w styczniu br. w Moskwie kobiece mistrzostwa świata przyniosły pełny sukces szachistkom radzieckim. W turnieju wzięły udział cztery przedstawicielki ZSRR – i wszystkie znalazły się na czele tabeli, zajmując cztery pierwsze miejsca. Tytuł mistrzyni świata zdobyła Ludmiła Rudenko.
A oto wrażenia uczestniczki mistrzostw, dr R. Hermanowej: „Otwarcie turnieju odbyło się 19 grudnia we wspaniałej sali koncertowej Domu Czerwonej Armii, udekorowanej kwiatami i flagami 12 państw, reprezentowanych w tym turnieju. Otwarcia dokonał minister Kultury Fizycznej i Sportu – Postnikow, poczem nastąpiły przemówienia, m. in. arcymistrzów Botwinnika i Ragozina. Sala była szczelnie wypełniona. Wśród publiczności widziałyśmy znakomitych szachistów radzieckich, dziennikarzy, przedstawicieli ambasad. Każdą z uczestniczek przedstawiono kolejno publiczności, poczem nastąpiło losowanie. Grano na estradzie przy stolikach, oznaczonych chorągiewkami o barwach narodowych. Każde posunięcie było demonstrowane na wielkich tablicach pokazowych. Wszystkie nasze partie drukowane były w specjalnym biuletynie, niektóre partie były komentowane przez wybitnych mistrzów. Reporterzy rozmaitych pism zbierali wciąż wywiady. Najmilszym dla mnie był wywiad z arcymistrzem Lewenfiszem, pochodzącym z Lublina. Arcymistrz mówi doskonale po polsku, z dużą serdecznością wspominał Polskę i z radością wysłuchiwał mych relacji o odbudowującej się Warszawie. Po pierwszych 5 rundach najwięcej punktów miała amerykanka Gresser, po 10 – prowadziła Francuzka de Silans, pozwalając się wreszcie wyprzedzić wszystkim mistrzyniom radzieckim. I tak niemal niespostrzeżenie minęło tych 15 rund, zakończonych wspaniałym zwycięstwem wszystkich czterech szachistek radzieckich. Wspólną cechą ich gry było doskonałe przygotowanie teoretyczne, opanowanie i pewność siebie. Grę mistrzyni świata, Rudenko, charakteryzuje duży talent i umiejętność atakowania. Do ostatniej rundy rywalką jej była Rubcowa, po raz pierwszy podobno zwyciężona przez Rudenko w ich spotkaniach wzajemnych. Zakończenie turnieju nastąpiło 19 stycznia. Przemawiał wiceprezydent FIDE Berman, który podkreślił wspaniałą organizację turnieju i serdeczne przyjęcie, jakiego doznałyśmy w Moskwie. Mówiąc o historii turniejów kobiecych, oddał hołd pamięci Wery Menschik, zmarłej tragicznie w Londynie w 1944 r., poczem gorąco powitał nową mistrzynię świata – Rudenko. 22 stycznia odbył się wspaniały bankiet w sali Grand Hotelu, z udziałem władz, przedstawicieli państw reprezentowanych w turnieju, znakomitych szachistów radzieckich i ich żon”. |