Turniej strefowy kobiet (eliminacja Mistrzostw Świata) | |
Vrnjačka Banja (YUG), 20 kwietnia – 12 maja 1970 |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | |||||
1 | mm | Mária Ivánka | HUN | ● | 1 | ½ | 1 | 0 | 0 | 1 | 1 | ½ | 1 | 1 | 1 | ½ | 1 | 9½ |
2 | mm | Gertrude Baumstark | ROM | 0 | ● | ½ | 1 | 0 | 1 | 1 | 0 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 9½ |
3 | mm | Elisabeta Polihroniade | ROM | ½ | ½ | ● | ½ | ½ | 1 | 1 | 1 | 1 | ½ | 0 | 1 | 1 | 1 | 9½ |
4 | mm | Katarina Jovanović | YUG | 0 | 0 | ½ | ● | ½ | 1 | 0 | 1 | ½ | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 8½ |
5 | mm | Ružica Jovanović | YUG | 1 | 1 | ½ | ½ | ● | 0 | 1 | 1 | ½ | 0 | 0 | 1 | 1 | 1 | 8½ |
6 | mm | Henrijeta Konarkowska-Sokolov | YUG | 1 | 0 | 0 | 0 | 1 | ● | ½ | 1 | ½ | 0 | 1 | 1 | 1 | 1 | 8 |
7 | Ewelina Trojanska | BUL | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | ½ | ● | ½ | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 8 | |
8 | mm | Fenny Heemskerk | NED | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | ½ | ● | ½ | 1 | ½ | 1 | ½ | 1 | 6 |
9 | mm | Mirosława Litmanowicz | ½ | 0 | 0 | ½ | ½ | ½ | 0 | ½ | ● | 0 | 1 | ½ | 1 | 1 | 6 | |
10 | Ursula Wasnetsky | FRG | 0 | 0 | ½ | 0 | 1 | 1 | 0 | 0 | 1 | ● | 0 | ½ | 1 | 1 | 6 | |
11 | Ingrid Tuk | NED | 0 | 0 | 1 | 0 | 1 | 0 | 0 | ½ | 0 | 1 | ● | 0 | ½ | 1 | 5 | |
12 | Dinah Dobson | ENG | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | ½ | ½ | 1 | ● | ½ | 1 | 3½ | |
13 | Alfreda Hausner | AUT | ½ | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | ½ | 0 | 0 | ½ | ½ | ● | ½ | 2½ | |
14 | Catherine Byrne | IRL | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | ½ | ● | ½ |
awans do turnieju międzystrefowego: miejsca 1-3
Sędzia główny: M. Petronić (YUG)
Wybrane fragmenty relacji Mirosławy Litmanowicz („Szachy” 7/1970)
Turniej eliminacyjny europejskiej strefy zachodniej był bardzo dobrze zorganizowany przez Serbską Federację Szachową oraz miejscowe Biuro Propagandy. Dyrektorem turnieju był znany działacz jugosłowiański M. Peljin, sędzią głównym – M. Petronić, a jego zastępcą – Milunka Lazarević. Grałyśmy w pięknej sali domu zdrojowego. Zapewniono nam idealne warunki bytu.
Spośród uprawnionych do gry 24 zawodniczek w dniu losowania zgłosiło się tylko 15 reprezentantek z 10 krajów. Tylko 3 z nich będą grały w turnieju międzystrefowym. Po rozegraniu 3 partii z turnieju wycofała się Niemka Elfriede Rinder, z powodu choroby. W końcowej klasyfikacji turnieju zawodniczki podzieliły się na dwie grupy. Pierwsza grupa (miejsca od 1 do 7) to zawodniczki, które przyjechały w towarzystwie sekundantów. Druga grupa (miejsca od 8 do 14) – to zawodniczki bez sekundantów. Szkoda, że Polski Związek Szachowy bierze w tym przypadku przykład z krajów zachodnich. A dobry sekundant „wart” jest co najmniej 2 punkty. Puchar zwycięstwa przypadł Ivance – 20-letniej utalentowanej szachistce węgierskiej. Sukces w pełni zasłużony. E. Polihroniade przyjęła w tym turnieju następującą taktykę: szybkie remisy z konkurentkami (jeśli zechcą, lecz nie wszystkie chciały) oraz wyczekiwanie na niedokładności pozostałych przeciwniczek. G. Baumstark broniła się dzielnie i dobrze wykorzystywała błędy popełniane przez przeciwniczki. Siostry Jovanović zgodnie podzieliły 4-5 miejsce. H. Konarkowska grała w tym turnieju bardzo dobrze, lecz – niestety – pechowo. Jeśli wziąć pod uwagę tylko dwie podstawione wieże w wygranych dla niej pozycjach (z Baumstark i K. Jovanović), jakże inny byłby wynik turnieju. Wydaje mi się, że teraz nadeszła kolej na kilka słów usprawiedliwienia z mej strony. Przegranie nieco lepszej dla mnie partii z Baumstark w 10 rundzie oraz „podstawienie” lepszej partii z Wasnetzky odebrało mi zdobyte na starcie szanse i spowodowało całkowite załamanie. Nie bez znaczenia jest też długa przerwa w grze. Niestety od czasu olimpiady w Lublinie nie uczestniczyłam w żadnym silnym turnieju. Na bankiecie kończącym imprezę rozbrzmiewały ożywione rozmowy w 11 różnych językach, rozmowy, którym orkiestra gitarzystów nie była w stanie przeszkodzić. |