Turniej eliminacyjny Mistrzostw Świata mężczyzn Groningen 1997

Zaryzykował wieloletni organizator ME do lat 20, Johan Zwanepol i zaprosił uczestników do gościnnego Groningen. Zjechało się tam 97 zawodników i turniej o MŚ, w nowej formule doszedł do skutku. Nowy prezydent FIDE Kirsan Iljumżinow zrealizował swoje zapowiedzi i doprowadził do organizacji MŚ systemem pucharowym z funduszem nagród 5 mln. $ USA. Otwierając turniej podkreślił, że nowe czasy wymagają, aby w szachy grano szybciej i lepiej, a nagrody dzielono sprawiedliwiej. Ponad 110 lat temu rozpoczęto oficjalne rozgrywki o tytuł mistrza świata. W 1946 r. w Groningen rozpoczął się eliminacyjny turniej do mistrzostw świata, nad którymi kontrolę przejęła FIDE. Teraz ponownie w Groningen, 51 lat później, jesteśmy świadkami nowej ery – całkowicie nowego systemu rozgrywek o MŚ.

Iljumżinow zaproponował czołowej setce szachistów rozegranie MŚ w okresie miesiąca, zamiast kontynuować kilkuletni cykl eliminacji i wielomiesięczne mecze o tytuł. Myślą przewodnią było przyciągnięcie mediów do szachów, sprawiedliwszy niż dotychczas podział premii i stworzenie szans na wejście naszej dyscypliny do rodziny sportów olimpijskich, a argumentem nie do odparcia – niezwykle wysokie nagrody.

Głównym sponsorem niemałych kosztów organizacyjnych MŚ był koncern Gasunie, a na czele Komitetu Organizacyjnego stal jego szef A. Warner. Dyrektorem całego festiwalu (grano również turniej pretendentek oraz turnieje otwarte z udziałem blisko 800 zawodników) był Johan Zwanepol z Sichting Schaak Groningen. Obowiązki sędziego głównego pełnił Holender Geurt Gijssen.

W Groningen wspaniale zaprezentował się nasz reprezentant am. Michał Krasenkow, który awansował do pierwszej ósemki świata. Jego ostatnie sukcesy (I-II m. w openie w Nowym Jorku ’97, doskonałe wyniki na I szachownicy na olimpiadzie w Erewanie ’96 i w DME w Puli ’97, seria zwycięstw w Bundeslidze i zdobycie Klubowego Pucharu Europy) były dobrym prognostykiem przed występem w MŚ. Do wysokich umiejętności, głębokiej wiedzy i pracowitości Michała, doszła większa doza pewności siebie i wiara we własne możliwości.

W pierwszych trzech rundach Krasenkow, z niesłychaną łatwością, wygrał pierwsze partie z trójką renomowanych przeciwników, a w rewanżach „żelazną ręką” zapewniał sobie remisowy rezultat.

Wspaniały rezultat Krasenkowa i w kolejnej rundzie – mecz o „czwórkę”. Tu na przeszkodzie stanął świetnie dysponowany w Groningen Nigel Short. W pierwszej pozycyjnej partii Short przez długi czas władał inicjatywą, a gdy wydawało się, że Krasenkow ma szanse ustać, sprowokował go do wymiany hetmanów, zastawiając chytrą pułapkę. W drugiej – Michał próbował zaostrzyć grę i spotkała go kontra, a mecza zakończył się przegraną 0 – 2.