Wybrane partie Jana Marcinkiewicza

Wybrane partie Jana Marcinkiewicza

wyboru dokonał Przemysław Jahr, komentarze przepisał Ulrich Jahr

zobacz: partie polskich szachistów

Po kliknięciu na dowolne posunięcie otworzy się okienko z szachownicą (można je dowolnie przesuwać oraz zmieniać jego rozmiar).

1. Z.Szymczak – J.Marcinkiewicz, 1974

[Site "Augustów, open (E62)"] [Date "1974.??.??"] [Round "?"] [White "Szymczak, Zbigniew"] [Black "Marcinkiewicz, Jan"] [Result "0-1"] [Annotator "Jan Marcinkiewicz (Szachy 1/1975)"] 1. Nf3 Nf6 2. c4 g6 3. g3 Bg7 4. Bg2 O-O 5. O-O d6 6. d4 Nc6 ({Z przestawieniem posunięć powstała pozycja z wariantu jugosłowiańskiego w obronie królewsko-indyjskiej. Oprócz posunięcia w partii czarne mogły grać} 6... Nbd7) 7. Nc3 ({Po} 7. d5 Na5 8. Nfd2 {czarne miały wybór między} c5 { prowadzącym do jednego z głównych wariantów w systemie jugosłowiańskim, a 8… c6 ze skomplikowaną grą.}) 7... Bf5 {Inne teoretyczne posunięcia 7… Gg4, 7… e5 czy 7… a6 nie wydają się silniejsze od posunięcia w partii.} 8. b3 ({W praktyce turniejowej spotyka się również kontynuacje 8. Sh4, 8.h3 oraz 8.d5, ale żadna z nich nie zapewnia białym przewagi. Na uwagę zasługuje:} 8. Ne1 Qd7 9. d5 Na5 10. e4 Bh3 11. Qe2 {, jak grał Korcznoi z Westerinenem w Leningradzie 1967,} ({lub} 11. Qd3 {Portisch – Tal, Moskwa 1967.})) 8... e5 $5 ({W partii Krogius – Gufeld, Tbilisi 1966, nastąpiło} 8... Ne4 9. Bb2 Nxc3 10. Bxc3 Be4 11. Qd2 e5 12. d5 Ne7 13. Ne1 Bxg2 14. Nxg2 Qd7 15. e4 f5 16. exf5 gxf5 17. f4 Ng6 {z równą grą.}) 9. d5 Ne7 10. Ne1 {Białe mają zamiar ruchem 11.e4 ustabilizować na pewien czas sytuację w centrum, ale czarne usilnie dążą do zakłócenia równowagi.} e4 $5 ({W trakcie trwania partii trudno było ocenić wartość tego ryzykownie wyglądającego posunięcia. Mogło ono być dobre albo słabe, w zależności od tego, czy białym uda się atak na czarnego intruza wkraczającego do ich obozu i czy zyski pozycyjne zapewni opanowanie pola d4. Mniej zobowiązującą kontynuacją było} 10... Qd7 11. e4 Bh3) 11. Nc2 Qd7 12. Bb2 Bh3 13. Ne3 $2 ({Jak się później okaże, nie należało spieszyć się z tym posunięciem, ponieważ najlepsze dla skoczka jest pole d4. Wprawdzie ten ruch nie daje obecnie przewagi po} 13. Nd4 Bxg2 14. Kxg2 Nf5) ({ale na uwagę zasługiwało} 13. f3 {z likwidacją czarnego pionka.}) 13... Bxg2 14. Kxg2 Nh5 15. f4 {Nieodzowne posunięcie, z uwagi na groźbę 15… f5 i 16… f4.} exf3+ ({Słabe byłoby} 15... f5 {ze względu na} 16. Nc2 g5 17. e3 $1) 16. exf3 Rae8 17. Qd3 a6 18. a4 f5 $1 {Czarne decydują się na osłabienie pola e6, gdzie ulokuje się wkrótce biały skoczek, uważając iż groźby stworzone białemu królowi będą wystarczającą rekompensata za słabości pozycji.} 19. Nc2 ({Na} 19. f4 {czarne miały zamiar grać} g5 $1 20. fxg5 Ng6) 19... f4 20. g4 Nf6 21. Nd4 ({Niczego nie daje białym} 21. g5 Nh5 22. Nd4 Nf5 $1) 21... h5 $1 {Początek błyskotliwej kariery skrajnego pionka.} 22. Ne6 ({Przegrywa natychmiast} 22. h3 $2 hxg4 23. hxg4 Nxg4 24. fxg4 Qxg4+ 25. Kh2 Kf7) ({ natomiast} 22. g5 Nh7 23. Ne6 Nf5 $1 {daje czarnym grę bogatą w taktyczne możliwości.}) {[#]} 22... hxg4 $1 23. Nxg7 {Doskonałą pozycję uzyskiwały białe także po zabiciu wieży na polu f8, która i tak wkrótce zginie.} Kxg7 24. Ne4 Nf5 $1 {Niespodzianka. Pole e3 jest ważniejsze niż jakość.} ({ Taką pozycję planowały białe, licząc zapewne na} 24... Qf5 $2 {lub 24… Sg8?}) 25. Nxf6 Rxf6 26. Bxf6+ ({Nie ratuje już} 26. Qc3 {z powodu} Re5) 26... Kxf6 27. Kh1 g3 $1 {Rozpoczyna decydujący szturm.} 28. Rfe1 Qh7 29. Qd2 Ne3 30. Qd4+ ({Oczekiwanie na egzekucję białe urozmaicają ruchami hetmana, jeśli bowiem} 30. Ra2 {to wygrywa} Qh5) 30... Kg5 31. Qd2 g2+ 32. Kg1 Rh8 33. Kf2 Qxh2 34. Rg1 Re8 $1 0-1 Musisz włączyć obsługę JavaScript, aby umożliwić wyświetlanie gry szachowej.

2. J.Marcinkiewicz – H.Krynicki, 1975–1976

[Site "Memoriał S.Czerniakowa w grze korespondencyjnej, 1975–1976 (B96)"] [Date "1976.??.??"] [Round "?"] [White "Marcinkiewicz, Jan"] [Black "Krynicki, Henryk"] [Result "1-0"] [Annotator "Jan Marcinkiewicz (Szachy 6/1976)"] 1. e4 c5 2. Nf3 d6 3. d4 cxd4 4. Nxd4 Nf6 5. Nc3 a6 6. Bg5 e6 7. f4 b5 8. e5 dxe5 9. fxe5 Qc7 10. Nf3 ({Częściej grywa się} 10. exf6 Qe5+ 11. Be2 Qxg5 12. O-O Ra7 13. Qd3 Rd7 14. Ne4 Qe5 15. Nf3 Qxb2 16. Qe3) ({lub} 10. Qe2 Nfd7 11. O-O-O Bb7 12. Qg4 Qxe5 13. Bd3 $1 {chociaż i ruch w partii również nie jest pozbawiony zalet.}) 10... Nfd7 ({Teoria debiutów, jako najlepsze posunięcie, poleca} 10... b4 {z następującą kontynuacją:} 11. Nb5 axb5 12. exf6 Nd7 13. Bxb5 Ra5 14. Qe2 gxf6 15. Bxf6 Rg8 {ze skomplikowaną grą.}) 11. Qd2 Bb4 ({Uważa się, że} 11... Nxe5 12. O-O-O {daje białym silną inicjatywę.}) 12. O-O-O O-O $2 ({Należało grać} 12... Bb7 {lub 12… Sc6.}) {[#]} 13. Bf6 $1 Nxf6 ({Przyjęcie ofiary figury przez} 13... gxf6 {dawało białym silny atak.}) 14. exf6 Re8 ({Więcej trudności ze znalezieniem wygrywającej kontynuacji miałyby białe po} 14... gxf6) 15. Qg5 g6 16. h4 $1 Nd7 ({Nie ratowało również} 16... Qc5 {z powodu} 17. Qh6 ({lub} 17. Ne5 $5) 17... Qf8 18. Qf4) 17. h5 Bxc3 {Zagrane z nadzieją na 18. bc3? Hc5.} 18. Rxd7 $1 ({i wobec propozycji} 18. Rxd7 Bxd7 19. bxc3 Qxc3 20. hxg6 {czarne poddały się.}) 1-0 Musisz włączyć obsługę JavaScript, aby umożliwić wyświetlanie gry szachowej.

3. J.Marcinkiewicz – A.Kłusek, 1975–1976

[Site "Półfinał III Memoriału S.Czerniakowa w grze korespondencyjnej, 1975–1976 (B98)"] [Date "1976.??.??"] [Round "?"] [White "Marcinkiewicz, Jan"] [Black "Kłusek, Aleksander"] [Result "1-0"] [ECO "B98"] [Annotator "Jan Marcinkiewicz (Szachy 6/1989)"] 1. e4 c5 2. Nf3 d6 3. d4 cxd4 4. Nxd4 Nf6 5. Nc3 a6 6. Bg5 e6 7. f4 Be7 8. Qf3 h6 9. Bh4 g5 10. fxg5 Nfd7 11. Qh5 Ne5 12. Bg3 Bxg5 13. h4 Be3 $2 {Jeżeli w partii korespondencyjnej zdarzy się ruch, którego brak w opracowaniach teoretycznych, należy szukać odpowiedzi na dwa pytania: po pierwsze – dlaczego do tej pory tak nie grano? (jakie są jego wady), oraz po drugie – jaki jest jego cel? (zalety). W tej partii były następujące odpowiedzi: 1/ grane dotychczas 13… Gf6 (lepiej spełnia funkcję obronną pola e5); 2/ posunięcie w partii (utrudnia białym wykonanie roszady, Ge3 zajmuje pozycję bardziej atakującą niż na polu f6, kontroluje bowiem przekątne c1-h6 i g1-a7). Odwieczny dylemat: bronić się mniej ryzykując przegraną i mając mniej szans na wygraną, czy atakować, zwiększając tym samym szanse na zwycięstwo lub porażkę – czarne rozstrzygnęły na korzyść ataku. Oczywiście w tym stadium partii trudno było ocenić, które posunięcie jest lepsze – 13… Gf6 czy 13… Ge3. Znak zapytania przy tym ruchu czarnych jest konsekwencją znalezienia później, przez białe, nieoczekiwanego uderzenia taktycznego.} 14. Rd1 {Posunięcie wykonane bardziej na podstawie ogólnych przesłanek, niż konkretnych wariantów (lepiej bronić skoczka niż tracić czas na jego odejście, wieża zajmuje aktywną pozycję na linii „d”, pośrednio zagrażając czarnemu hetmanowi).} ({ruch 13… Ge3 czyni to w sposób pośredni} 14. Bxe5 dxe5 15. Qxe5 $4 Bxd4) 14... Qc7 {Posunięcie, które można było przewidzieć – hetman ucieka spod „rentgena”, broniąc pośrednio pola e5. Dopiero teraz białe zaczęły dokładnie analizować pozycję. Ustawienie hetmana na polu c7, pionka na d6 oraz skoczka na polu e5 „podpowiedziało” im poświęcenie jednego skoczka na polu b5, by drugim skoczkiem dostać się na pole d6 z groźbami matowymi, po zlikwidowaniu skoczka na polu e5. Realizację pomysłu utrudniało tylko odejście zaatakowanego hetmana z szachem. [#]} 15. Ndb5 $1 {Bez kontynuacji, znalezionej pięć posunięć dalej, ruch w partii byłby po prostu słaby.} axb5 16. Nxb5 Qa5+ 17. c3 ({Grozi kolejno 18. Sxd6+, 19. Gxe5 i 20. Hxf7+. Białe miały do przeanalizowania dwie możliwości: 17.b4 i 17.c3. Zacznijmy od forsowniejszych wariantów:} 17. b4 Qxb4+ 18. c3 Qc5 19. Nxd6+ Ke7 {Skoczka można teraz wziąć na dwa sposoby, ale jak się okazuje, jest to wybór „z dwojga złego”. I. —} 20. Bxe5 ({II. —} 20. Qxe5 Bf2+ $1 21. Kd2 Rxa2+ 22. Kd3 Qxe5 23. Bxe5 Rd8 24. Kc4 Ra5 $1 $19) 20... Bf2+ 21. Kd2 Rxa2+ 22. Kd3 {i czarne mogą zremisować po} Qe3+ ({lub zaryzykować grę na wygraną po} 22... Rf8 {.}) 23. Kc4 Qc5+) 17... Nbc6 ({Czarne nie mogą zapobiec utracie pionka na polu d6:} 17... Ra6 $2 18. Bxe5 dxe5 19. Qxe5 $18) ( {lub} 17... Ke7 18. Rxd6 $1 (18. Nxd6 $4 Nd3+ {z utratą hetmana.}) 18... Ng6 19. Rd3 {z groźbami 20. Wxe3 i 20. Gd6+. W tej sytuacji konieczna staje się obrona skoczka na polu e5. Przegrywa np. 17… Sg6 z powodu 18. Gd6 Gb6 19. Gb4.}) 18. Nxd6+ Ke7 {Jeśli natychmiast forsowną kontynuacją białe nie rozbiją pozycji czarnych, grozi im przegrana. Na szczęście jest taki wariant…} (18... Kf8 19. Bb5 f6 20. Bxe5 Nxe5 21. Qe8+ Kg7 22. Qe7+ $16) 19. Bxe5 $1 {Wstęp do kombinacji.} ({Jeden z ważniejszych momentów w partii. Czarne mają figurę za dwa pionki i grożą 19… Sd3+. Narzucające się} 19. Bb5 {z groźbą 20. Gxe5 nic nie daje, wobec} f6 $1 20. Bxc6 Nd3+) 19... Nxe5 20. Rd5 $3 exd5 {Odejście hetmana oznaczało przegraną bez walki.} 21. Qxe5+ Be6 {Dzięki posunięciu w partii czarne uniemożliwiły dalsze szachy hetmanem i obroniły wieżę na polu h8.} (21... Kf8 22. Qe8+ Kg7 23. Qxf7#) ( 21... Kd8 22. Nxf7+ $18) (21... Kd7 22. Bb5+ $18) 22. Nf5+ {W partii nastąpiło} Kd8 ({Wykonując (po analizie) 22. posunięcie, białe rozumowały następująco: Przegrywa odejście króla na ósmą linię. Należy wobec tego grać 22… Kd7.} 22... Kd7 {Niespodziewanie jednak analiza ta była krótka:} 23. Qd6+ Kc8 (23... Ke8 24. Ng7#) 24. Ne7#) 23. Qxh8+ Kd7 24. Qe5 Bxf5 25. Qxf5+ Ke7 26. Qe5+ Kf8 27. Qd6+ Ke8 (27... Kg7 {(g8)} 28. Qg3+ ) 28. Rh3 Qc5 29. Bb5+ $1 ({Z propozycją} 29. Bb5+ Qxb5 30. Rxe3 d4 31. Rg3 {itd., na co czarne poddały się.}) 1-0 Musisz włączyć obsługę JavaScript, aby umożliwić wyświetlanie gry szachowej.

4. A.Lutowinow – J.Marcinkiewicz, 1984–1986

[Site "Półfinał XV Mistrzostw Świata w grze korespondencyjnej, 1984–1986 (A36)"] [Date "1986.??.??"] [Round "?"] [White "Lutowinow, Aleksander"] [Black "Marcinkiewicz, Jan"] [Result "0-1"] [ECO "A36"] [Annotator "Jan Marcinkiewicz (Szachy 5/1987)"] 1. e4 c5 2. c4 Nc6 3. Nc3 g6 4. g3 Bg7 5. Bg2 d6 6. Nge2 e6 7. O-O Nge7 8. d3 O-O {W ten sposób powstała pozycja z partii angielskiej, różniąca się od zamkniętego wariantu obrony sycylijskiej położeniem pionka „c”, utrudniającego czarnym prowadzenie klasycznego ataku na skrzydle hetmańskim, ale… równocześnie osłabiającego pionka na polu d3.} 9. Bg5 a6 10. Qd2 Rb8 11. Bh6 Nd4 ({Drugą możliwością było} 11... b5 {np.:} 12. Bxg7 Kxg7 13. cxb5 axb5 14. d4 {z niewielką przewagą białych.}) 12. Bxg7 Kxg7 13. Nxd4 ({ W partii Raićević – Śibarević, Vrnjaćka Banja 1974, białe zagrały} 13. f4 e5 14. h3 Be6 15. g4 Nxe2+ 16. Nxe2 exf4 17. Rxf4 $16) 13... cxd4 14. Ne2 e5 15. f4 f6 16. a4 $6 a5 $1 {Czarne rezygnują z przygotowań do b7-b5, na rzecz sparaliżowania wyżej ukazanego planu gry białych.} ({Właściwy plan w niewłaściwej redakcji. Białe chcą osiągnąć dwa zadania: 1/ utrudnić} 16... b5 17. cxb5 axb5 18. a5 $1 {i 2/ uzyskać atak pionkami na skrzydle hetmańskim. Po replice czarnych okaże się, że solidniejsze było 16. b4.}) 17. b4 $6 {Konsekwentnie, co nie znaczy, że dobrze w danej sytuacji.} axb4 18. Qxb4 Qc7 19. Rab1 $2 {Zamiast wywierać nacisk na słabego pionka b7 i pole b6, białe już teraz powinny pomyśleć o obronie pionka na polu a4.} Ra8 $1 { Jakże często powrót figury na pole wyjściowe komentowany jest w wielu partiach jako „smutna konieczność” i jak niewiele wspólnego z tym określeniem ma posunięcie zagrane w partii.} 20. Rb2 Nc6 21. Qa3 Nd8 $1 { Stwarzając jednostkową groźbę 22… Gd7, czarne realizują cel dalekosiężny – nacisk na pionka d3.} 22. Ra1 Ne6 23. Bh3 {Białe wykorzystują okazję, aby pozbyć się złego gońca.} Nc5 24. Bxc8 Rfxc8 25. a5 {[#]} b6 $3 {Najtrudniejsze posunięcie w partii, nie tylko dlatego, że trzeba było prawidłowo obliczyć i ocenić konsekwencje przejścia do końcówki z pionkiem mniej, ale przede wszystkim dlatego, iż zbyt szybko i bez analizy można było wykonać mało logiczne posunięcie 25… Wa6.} 26. Rxb6 Qxb6 27. axb6 Rxa3 28. Rxa3 Rb8 29. Ra7+ Kg8 30. b7 Nxb7 31. Ra6 Nc5 32. Rxd6 Kg7 {Tę pozycję miały czarne w planie, wykonując swoje 25. posunięcie. } 33. g4 {Gorączkowa próba poszukiwania kontrgry przez powiększenie przestrzeni działania dla króla i skoczka.} Rb1+ 34. Kg2 Re1 35. Kf3 Nxd3 { Czarne odbiły ofiarowany materiał i wykorzystując fatalne położenie białych figur, całkowicie przejmują inicjatywę.} 36. fxe5 Rf1+ 37. Kg3 (37. Kg2 Rf2+ 38. Kg1 Rxe2 (38... fxe5 $2 39. Nc1 $1) 39. exf6+ Kf7 $19) 37... fxe5 38. Rd5 Ne1 $1 39. g5 (39. Rxe5 $2 Rf3+ 40. Kh4 Ng2+ 41. Kg5 h6#) 39... Rf3+ 40. Kg4 Rf2 $1 41. Ng3 (41. c5 Rxe2 42. c6 Rc2 43. Rd7+ Kf8 44. c7 d3 45. Rd8+ Ke7 46. c8=Q Rxc8 47. Rxc8 d2 $19) 41... Nc2 42. Rd7+ ({Znowu pionek na polu e5 był nietykalny:} 42. Rxe5 $2 Ne3+ 43. Kh3 d3) 42... Kf8 43. h4 (43. c5 Ne3+ 44. Kh3 Rc2) 43... Ne3+ 44. Kh3 Ke8 45. Rd6 Nxc4 46. Rd5 Ne3 $1 ({Z propozycją} 46... Ne3 47. Rxe5+ Kd7 48. Ra5 d3 {itd., wobec czego białe poddały się.}) 0-1 Musisz włączyć obsługę JavaScript, aby umożliwić wyświetlanie gry szachowej.

5. D.Allberg – J.Marcinkiewicz, 1984–1987

[Site "Półfinał XV Mistrzostw Świata w grze korespondencyjnej, 1984–1987 (E74)"] [Date "1987.??.??"] [Round "?"] [White "Allberg, Dick"] [Black "Marcinkiewicz, Jan"] [Result "0-1"] [ECO "E74"] [Annotator "Jan Marcinkiewicz (Szachy 4/1988)"] {Czy partia korespondencyjna może dostarczyć wielu emocji? W zasadzie nie, ponieważ praktycznie nie ma tu ograniczonego czasu do namysłu, a emocje najczęściej są związane tylko z jednym posunięciem, niespodziewanym lub niedocenianym, po którym gra toczy się w sposób logiczny i zrozumiały. Świadomość przegranej lub wygranej rodzi się przez kilkanaście posunięć, czy raczej miesięcy, przed zakończeniem partii, a w późniejszych komentarzach po znaku +- pojawia się prawie niezmiennie wynik 1-0 lub 0-1 po znaku -+. Poniższa partia jest odstępstwem od tych reguł – można w niej znaleźć zdarzenia oznaczone wszelkimi możliwymi symbolami szachowymi oceny pozycji. Tak zmienny przebieg gry obniża oczywiście wartość partii, ale kilka pozycji i idei godnych jest obejrzenia.} 1. c4 Nf6 2. Nc3 g6 3. e4 Bg7 {Gdyby to była partia bezpośrednia, przy trzecim posunięciu czarnych powinien być znak zapytania, z powodu 4. e5. Białe zaproponowały jednak 3… Gg7 4. d4, co sprowadza się do przestawienia posunięć.} 4. d4 d6 5. Be2 O-O 6. Bg5 c5 7. d5 h6 8. Bf4 e6 9. dxe6 Bxe6 10. Bxd6 Re8 11. Nf3 Qb6 12. Bxb8 Raxb8 13. Qc2 Nh5 14. Nd2 Nf4 {W radzieckim „Szachowym biuletynie” nr 5/1983, w artykule D.Plisieckiego „Nowinki ubiegłego roku”, powstałą pozycję oceniono jako minimalnie lepszą dla czarnych. Odpowiedź białych chyba podważa tę ocenę.} 15. Bf1 $1 $14 Qa5 16. g3 Nh3 17. Nb3 Qb4 $6 (17... Bxc3+ $5) 18. O-O-O $1 $16 {Po tym posunięciu czarne postanowiły pójść na pozycję forsownie powstającą po 25. ruchu, błędnie oceniając ją jako remisową. Pewnym usprawiedliwieniem czarnych jest brak innej, wartościowej kontynuacji.} Bxc3 19. bxc3 Qa3+ 20. Kb1 (20. Qb2 Qxb2+ 21. Kxb2 Nxf2 {.}) 20... b5 21. cxb5 Bxb3 22. axb3 Nxf2 23. Qxf2 Qxb3+ 24. Kc1 Qxc3+ 25. Qc2 Qe3+ 26. Kb1 Rxe4 {Dopiero po} 27. Ka2 $1 {zorientowały się one, że ich pozycja jest o wiele gorsza niż sądziły.} ({Uważając 26. Kb1 Wxe4 za słabe, z powodu wariantu} 27. Bc4 Rxb5+ $1 28. Bxb5 Rb4+ 29. Ka2 Qe6+ 30. Bc4 Rxc4 31. Qb3 Ra4+ $19 {czarne zaproponowały remis.}) 27... a6 28. Bd3 Rb4 ({Nie przechodziło} 28... Rxb5 $2 29. Bxb5 axb5 30. Rd8+ Kh7 31. Rf1 $1 Ra4+ 32. Qxa4 $1 $18 {.}) 29. Bc4 Rxc4 {Za cenę kolejnego poświęcenia czarne starają się podtrzymać zamierającą inicjatywę. Groziło zresztą 30. Hxg6+.} 30. Qxc4 axb5 31. Qd5 c4 32. Rd2 $1 {Wystarczająca obrona przed wiecznym szachem.} b4 ({Jeśli} 32... Rb7 $2 {to} 33. Qd4 Ra7+ 34. Kb1 $18 {.}) 33. Rf1 Rb7 $1 {Broni pionka na polu f7, grożąc 34… Hb3+ oraz 35… Wa7+. Brać wieży nie można, gdyż nastąpiłoby 34… Hxd2+, ze zdobyciem drugiej wieży.} 34. Kb1 Re7 ({Początkowo czarne chciały grać} 34... Ra7 {i na} 35. Qd4 Qa3 36. Qb2 Qa5 {lecz zauważyły} 37. Qf6 $1 Kh7 38. Rd8 Qa2+ 39. Kc1 Qa1+ 40. Kd2 Ra2+ 41. Ke3 Ra3+ 42. Ke4 {z wygraną.}) 35. Qd4 $2 {Decydujący moment w partii.} ({Grając} 35. Rdf2 $1 {białe stawiały przeciwnika przed nierozwiązalnymi problemami:} Qb3+ 36. Rb2 Qc3 37. Qd2 Qe5 38. Qxb4 Qe4+ 39. Kc1 Qe3+ 40. Qd2 Qa3 41. Kb1 Ra7 42. Ra2 Qb3+ 43. Ka1 c3 44. Qf2 $1 $18) 35... Qe6 36. Ra2 {Przypuszczalnie z powodu tego posunięcia białe zrezygnowały z 35. Wdf2! Groźba Wa8+ wygląda na rozstrzygającą. [#]} Qe1+ $3 {Cóż można napisać o takim posunięciu? Cokolwiek by napisać i tak ubogi język szachowych komentarzy nie odda bogactwa szachowych kombinacji.} 37. Qd1 $2 ({ Czarne proponowały:} 37. Rxe1 Rxe1+ 38. Kc2 Re2+ 39. Kd1 (39. Qd2 b3+ 40. Kd1 bxa2 $1 $19) 39... Rxa2 40. Qxc4 Rxh2 {z teoretycznym remisem, co zapewne wyprowadziło przeciwnika z równowagi. Białe podejmują więc jeszcze jedną, tym razem ryzykowną próbę uniknięcia remisu, kończącą się zupełnie nieoczekiwanie.}) 37... Qe4+ 38. Kb2 (38. Qc2 $2 b3 $1) 38... b3 $1 39. Ra5 { Inne odejścia wieży były słabsze.} c3+ $3 {Kolejna niespodzianka.} 40. Ka3 {Bicie któregokolwiek pionka prowadzi do szybkiej przegranej,} ({np.:} 40. Kxb3 Rb7+ 41. Ka2 (41. Kxc3 Qb4+) 41... Qg2+) (40. Kxc3 Rc7+ 41. Kb2 (41. Kxb3 Rb7+ 42. Ka2 Qc4+) 41... Rc2+ 42. Ka3 Qc4 (42... Ra2+ $2 43. Kxb3 Rxa5 44. Qd8+ ) 43. Qd8+ Kh7 44. Ra1 b2 $19 {.}) 40... b2 $1 {Teraz czarne grają na wygraną,} ({rezygnując z remisu po} 40... Rb7 41. Ra8+ Kh7 42. Qd6 Qe2 43. Rh8+ $1 Kxh8 44. Qf8+ Kh7 45. Rxf7+ {.}) 41. Qb3 ({Nie ratowało} 41. Qd8+ Re8 42. Qd7 Rf8 43. Qb5 Qe3 44. Ka2 (44. Qb4 Qc1) (44. Qc5 Qxc5+ 45. Rxc5 Ra8+ 46. Kb3 Ra1 $19) 44... Qc1 45. Ra6 c2 $1 46. Rxg6+ $1 Kh7 $1 47. Rg7+ Kh8 $1 48. Rh7+ Kxh7 49. Qf5+ Kg7 $19 {.}) 41... Qd3 $1 42. Ra8+ ({Na} 42. Rd1 {czarne przygotowały} b1=Q $1 43. Rxb1 Rb7 $3 44. Ra8+ (44. Qxb7 c2+ 45. Ka2 cxb1=Q+ 46. Qxb1 Qd2+ $17) 44... Kg7 45. Qxb7 c2+ 46. Ka2 cxb1=Q+ 47. Qxb1 Qd5+ $17 {.} ) 42... Kg7 43. Qb8 {Wydaje się, że szanse na wygraną ponownie są po stronie białych.} b1=N+ $1 44. Ka2 ({Przegrywało} 44. Qxb1 {lub 44. Wb1} c2+ {.}) 44... Qe2+ $1 45. Ka1 Re8 $1 {Decyduje o wyniku partii.} 46. Rxf7+ { Oto, dlaczego przy 44. ruchu czarnych jest wykrzyknik; przy hetmanie na polu c2 wygrałyby białe.} Kxf7 47. Qf4+ {Jednego tempa brakowało białym do remisu w końcówce pionkowej} (47. Qxe8+ Qxe8 48. Rxe8 Kxe8 49. Kxb1 Ke7 50. Kc2 Ke6 51. Kxc3 Kf5 52. Kd4 Kg4 53. Ke5 Kh3 54. Kf6 g5 $1 55. Kg6 Kxh2 56. Kxh6 g4 $19 {.}) 47... Kg7 48. Ra7+ Re7 49. Rxe7+ {Białe nie mogą uniknąć wymiany wież, jeśli chcą zabrać skoczka na polu b1.} Qxe7 50. Kxb1 g5 $1 { Umożliwia przedostanie się czarnego monarchy do białych pionków.} 51. Qd4+ Qf6 52. Qd7+ $2 Kg6 53. Qe8+ Kf5 54. Kc2 Kg4 {i białe poddały się. Dramatyczna partia !} 0-1 Musisz włączyć obsługę JavaScript, aby umożliwić wyświetlanie gry szachowej.

6. F.Frilli – J.Marcinkiewicz, 1987–1989

[Site "Eliminacje XI Olimpiady w grze korespondencyjnej, 1987–1989 (B93)"] [Date "1989.??.??"] [Round "?"] [White "Frilli, Fabio"] [Black "Marcinkiewicz, Jan"] [Result "0-1"] [ECO "B93"] [Annotator "Jan Marcinkiewicz (Szachy 6/1990)"] 1. e4 c5 2. Nf3 d6 3. d4 cxd4 4. Nxd4 Nf6 5. Nc3 a6 6. f4 {Posunięcie, świadczące o tym, że białe nie chcą się wdawać w teoretyczne dyskusje, jakie są prowadzone zazwyczaj po 6. Gg5, 6. Gc4 lub 6. Ge2.} Qc7 7. Be2 e6 8. g4 $5 {Jeszcze była możliwość wejścia na główne szlaki wariantu scheveningen} ({po} 8. O-O {,}) ({albo} 8. Be3 {.}) 8... Nc6 9. g5 Nd7 { Koniec teorii, przynajmniej według jugosłowiańskiej Encyklopedii, tom II, Belgrad 1975, w której powstała pozycja oceniana jest oceniana jako skomplikowana.} 10. Nxc6 $6 bxc6 11. f5 $6 {Białe zbyt forsują grę, nie stwarzając czarnym wiele okazji do popełnienia błędów.} exf5 $1 {Czarne otwierają linię „e” i przejmują kontrolę nad centrum, podczas gdy wysunięte pionki białych na skrzydle królewskim staną się przyczyną kłopotów, niż środkiem do prowadzenia ataku.} 12. exf5 d5 13. Be3 { Analizując pozycję „na czasie” przeciwnika, czarne bardziej obawiały się posunięcia 13. Hd4! z komplikacjami.} Rb8 {Wprawdzie było kilka innych kontynuacji, jednak z istotną wadą – wszystkie umożliwiały białym wykonanie długiej roszady.} 14. Bd4 $2 {Demonstracyjna próba zastraszenia przeciwnika przed wzięciem na polu b2, lecz lepsze było 14. Wb1.} Rxb2 $1 { Czarne konsekwentnie realizują plan zatrzymania białego króla w centrum, nawet za cenę ofiary jakości.} 15. Nxd5 cxd5 16. Bxb2 Bb4+ 17. c3 ({Gorsze było} 17. Kf1 {(f2)} Qf4+ $19) 17... Bxc3+ 18. Bxc3 Qxc3+ 19. Kf2 O-O 20. Qxd5 Re8 21. Qf3 $2 ({Spośród wielu pozornie wystarczających obron przed 21… He3+, tylko jedna zapewniała długą grę:} 21. Rhe1 $1 Re5 22. Qf3 Qc5+ 23. Kg2 Rxf5 24. Rac1 $1 Rxg5+ 25. Kh1 Qf8 26. Rg1 Ra5 $17) 21... Qd4+ 22. Kg2 {[#]} Bb7 $1 0-1 Musisz włączyć obsługę JavaScript, aby umożliwić wyświetlanie gry szachowej.

7. J.Marcinkiewicz – H.Kretschmar, 1988–1989

[Site "Finał III Drużynowych Mistrzostw Europy w grze korespondencyjnej, 1988–1989 (B02)"] [Date "1989.??.??"] [Round "?"] [White "Marcinkiewicz, Jan"] [Black "Kretschmar, Heinz"] [Result "1-0"] [ECO "B02"] [Annotator "Jan Marcinkiewicz (Szachy 4/1990)"] 1. e4 Nf6 2. e5 Nd5 3. d4 d6 4. Nf3 Nc6 {Najpopularniejsze jest 4… Gg4, chociaż można również grać 4… Gf5, 4… Sb6, 4… g6 i 4… c6.} 5. c4 Nb6 6. e6 $1 fxe6 7. Ng5 {Inne kontynuacje, rozpatrywane w podręcznikach to: 7.h4 i 7. Gd3.} e5 ({Groźny atak uzyskiwały białe po} 7... Qd7 8. Be3 e5 9. d5 Nd8 10. Be2 c6 11. Qc2 Qc7 12. Nxh7 cxd5 13. Qg6+ Kd7 14. Bg4+ {Makaryczew – Kuraszow, Moskwa 1964.}) 8. Bd3 Nxd4 ({Nie dawało wyrównania} 8... g6 9. Nxh7 Kf7 10. Ng5+ Kg7 11. d5 Nd4 12. Na3 $16 {.}) 9. Qh5+ ({Jeden z największych znawców tego debiutu, Władimir Bagirow, w swojej książce „Obrona Alechina” (Moskwa 1987) uważa, że dla oceny granego systemu decydujący jest wariant:} 9. Bxh7 Rxh7 10. Nxh7 Bf5 11. Na3 Nxc4 12. Nxc4 Nc2+ 13. Kf1 Nxa1 14. Nxf8 Kxf8 15. Ne3 Qd7 16. Bd2 $1 {z niejasną pozycją. W obawie przed niespodziankami w głównym wariancie, białe postanowiły wkroczyć w pod wariant rozpoczynający się posunięciem w partii.}) 9... g6 10. Bxg6+ hxg6 11. Qxg6+ (11. Qxh8 $2 Nc2+ 12. Kd1 Bf5 13. Ne6 Bxe6 14. Kxc2 Qd7 $17) 11... Kd7 12. Nf7 Qe8 13. Nxh8 Qxg6 14. Nxg6 Bg7 15. Na3 Nxc4 {[#]} 16. Nxc4 $1 $18 { Nowinka, prawdopodobnie obalająca cały system związany z ruchem 4… Sc6, bo w tak forsownie przebiegającej grze trudno będzie znaleźć wzmocnienie dla czarnych.} ({We wspomnianej monografii W.Bagirow podaje tylko} 16. O-O Nxa3 17. bxa3 {ze skomplikowaną grą, powołując się na analizę R. Schwartza.}) 16... Nc2+ 17. Kd1 Nxa1 18. Bg5 Ke8 19. Ne3 (19. Kd2 $2 Nc2 20. Kxc2 Bf5+) 19... e4 20. Kc1 Be6 21. Kb1 Nb3 22. axb3 Kf7 23. Nxe7 Bxb3 24. f3 exf3 25. Rf1 Ke6 26. Rxf3 Be5 27. Ng6 Rg8 28. Nf8+ 1-0 Musisz włączyć obsługę JavaScript, aby umożliwić wyświetlanie gry szachowej.

8. J.Marcinkiewicz – M.Nimtz, 1988–1990

[Site "III Drużynowe Mistrzostwa Europy w grze korespondencyjnej, 1988–1990 (B99)"] [Date "1990.??.??"] [Round "?"] [White "Marcinkiewicz"] [Black "Nimtz, Manfred"] [Result "1-0"] [ECO "B99"] [Annotator "Jan Marcinkiewicz (Szachista 1/1991)"] 1. e4 c5 2. Nf3 d6 3. d4 cxd4 4. Nxd4 Nf6 5. Nc3 a6 6. Bg5 e6 7. f4 Be7 8. Qf3 Qc7 9. O-O-O Nbd7 10. g4 b5 11. Bxf6 Nxf6 12. g5 Nd7 13. f5 Nc5 14. f6 gxf6 15. gxf6 Bf8 16. Rg1 Bd7 {Mało skuteczne okazały się inne próby nawiązania skutecznej walki z białymi:} ({A.} 16... b4 17. Nd5 $1 exd5 18. exd5 Bd7 {lub} (18... Nd7 19. Ne6 Qb7 20. Re1 Ne5 21. Qh5 $16) 19. Rg7 O-O-O 20. Rxf7 Bh6+ 21. Kb1 Rdf8 22. Re7 $16) ({B,} 16... Bb7 17. Bh3 O-O-O 18. Nd5 $16) ({C.} 16... h5 17. a3 Bd7 18. Rg7 Qb7 19. b4 $1 Na4 20. Nxa4 bxa4 21. Bc4 Bxg7 22. fxg7 Rg8 23. Rf1 O-O-O 24. Qc3 $1 Kb8 25. Rxf7 Qxe4 26. Nxe6 $1 Rc8 27. Nc5 dxc5 28. Rxd7 Qf4+ 29. Kb1 Rge8 30. bxc5 Rxc5 31. Qb4+ {1-0, Bauer – Schwarz, XX Korespondencyjne Mistrzostwa RFN 1989.}) 17. Rg7 Bxg7 18. fxg7 Rg8 19. e5 O-O-O ({Posunięcie} 19... d5 $2 {nie ma zwolenników z powodu partii Lobron – Chandler, RFN 1988} 20. Qf6 $1 b4 21. Nf5 $1 exf5 22. Nxd5 Qd8 23. Qd6 f6 24. Bc4 Be6 25. Nc7+ Kf7 26. Bxe6+ {1-0}) 20. exd6 Qb6 ({Najpierw grywano} 20... Qb7 21. Qxf7 b4 22. Nce2 Qd5 ({Próba wzmocnienia wariantu} 22... Bb5 {w partii Harma Dias – da Costa Junior, koresp. 1988, zakończyła się niepowodzeniem:} 23. Qh5 $1 Qa7 $2 ({ chociaż wzbudzało zaufanie proponowane w komentarzach} 23... Qb6 {zwłaszcza, że po} 24. Qxh7 $2 ({Dopiero partia korespondencyjna Forsberg – Marcinkiewicz. 1990, pozbawiła czarne wszelkich złudzeń: zamiast 24. Hh7? białe zagrały } 24. Nxb5 $1 axb5 25. Qf7 Qb7 26. d7+ $3 Nxd7 27. Bh3 Qe4 28. Bxe6 (28. Rxd7 $5 Rxd7 29. Qxg8+ Kc7 30. Qc8+ $1 Kxc8 31. g8=Q+ Kc7 32. Qg3+ Kc8 33. Qf2 $16) 28... Rxg7 29. Qxg7 Qxe6 30. Qg2 $16) {można odpowiedzieć} 24... Qxd6 $1 { z groźbami po linii „d”.}) 24. Qe5 $1 Rxg7 25. Nxb5 axb5 26. Nd4 $1 $16) 23. Nb3 Nxb3+ 24. axb3 Qg5+ 25. Kb1 Rxg7 26. Qf2 Bb5 {, ale okazało się, że} 27. Bh3 Qe5 28. Nf4 Rxd6 29. Re1 {stawia czarne w trudnym położeniu.}) 21. Ne4 Bc6 ({W partii Wolff – Browne, Filadelfia 1987, czarne zagrały} 21... Nxe4 22. Qxe4 Qxd6 $2 (22... Kb8) 23. Qa8+ Qb8 24. Qxa6+ Qb7 25. Qa5 Qc7 26. Qa8+ Qb8 27. Qf3 $1 Qb7 28. Qxf7 Qd5 29. h4 Qxa2 30. Nb3 $16) 22. Nxc6 Qxc6 {[#]} 23. Qc3 $1 ({Wolff, komentując wspomnianą wyżej partię dla jugosłowiańskiego Informatora nr 44, rekomendował jako najlepsze} 23. Qxf7 Nxe4 24. Qxe6+ Kb8 25. Bg2 Rde8 ({co następnie zostało zweryfikowane w partii Warłamow – Kiriłłow, Korespondencyjne Mistrzostwa ZSRR 1988, w której czarne zagrały} 25... Rxg7 26. Bxe4 Qc5 $11) 26. Bxe4) 23... Qxe4 24. Qxc5+ Kb7 25. Qc7+ Ka8 26. Bd3 Qe3+ ({ Zamysł białych, zapoczątkowany 23. posunięciem, uwidacznia się w wariancie } 26... Qb7 27. Bxh7 Qxc7 28. dxc7 Rxd1+ 29. Kxd1 $16 {.}) ({Na uwagę zasługiwało} 26... Qf4+ 27. Rd2 f5 28. Be2 $1 $16 {.}) 27. Kb1 f5 28. a4 Qa7 29. axb5 axb5 (29... Qxc7 30. dxc7 Rc8 31. b6 Kb7 32. Bc4 Kxb6 33. Bxe6 {.}) 30. Qc6+ Qb7 31. Qc5 Qd5 ({Wprawdzie szybko przegrywało} 31... Rxg7 $2 32. Bxb5 {,}) ({lecz najdłuższy opór zapewniała kontynuacja} 31... Qa7 32. Qe5 Qxg7 33. Qxe6 $16 {.}) 32. Qa3+ Kb8 33. Be2 Qb7 34. Bf3 Qa7 35. Qb4 Qb6 (35... Qa6 36. Rd3 {z dalszym Wa3+.}) 36. c4 Rxg7 37. c5 {Czarne poddały się (37… Ha6 38. c6).} 1-0 Musisz włączyć obsługę JavaScript, aby umożliwić wyświetlanie gry szachowej.

9. J.Marcinkiewicz – A.Ludgate, 1987–1991

[Site "Eliminacje XI Olimpiady w grze korespondencyjnej, 1987–1991 (B06)"] [Date "1991.??.??"] [Round "?"] [White "Marcinkiewicz, Jan"] [Black "Ludgate, Alan"] [Result "1-0"] [ECO "B06"] [Annotator "Jan Marcinkiewicz (Szachista 1/1992)"] 1. e4 g6 2. d4 Bg7 3. Nc3 d6 4. f4 Nf6 5. Nf3 O-O ({Ostatnio modny jest wariant } 5... c5 6. Bb5+ Bd7 7. e5 Ng4 8. e6 {itd.}) 6. Bd3 Nc6 7. O-O Bg4 8. e5 dxe5 9. dxe5 Nd5 10. h3 Nxc3 11. bxc3 Bf5 12. Be3 Qd7 13. Qe2 Rad8 ({Lepiej grały czarne w partii Hellers – Ftaćnik, Haninge 1989:} 13... Rfd8 14. Rad1 Bxd3 15. cxd3 b5 16. Bc5 e6 17. Ng5 b4 18. c4 Nd4 19. Qf2 a5 20. Ne4 Rab8 21. Rd2 a4 { ze skomplikowaną pozycją.}) 14. Bb5 $1 {Nowe posunięcie, którego sens polega na tym, by po odejściu hetmana na c8 rozbić hetmańskie skrzydło czarnych przez Gxc6.} ({Zamiast posunięcia w partii, do tej pory grywano 14. Wfd1 lub 14. Wad1. Jednym z ostatnich znanych przykładów jest partia Franzen – Sterud, koresp. 1988:} 14. Rad1 Bxd3 15. cxd3 b5 16. Bc5 Rfe8 17. d4 e6 18. Ng5 a6 19. Ne4 Ne7 20. Bxe7 Qxe7 21. Nc5 Ra8 22. Qf3 a5 23. Qc6 b4 24. c4 Red8 25. d5 {z przewagą białych.}) 14... Qe8 ({Czarne muszą przeciwdziałać nieprzyjemnym groźbom 15. Wad1 lub 15. Sd4, ale nie mogą tego czynić grając:} 14... a6 15. Rad1 Qe8 16. Rxd8 Qxd8 17. Bxc6 {z wyraźną przewagą.} ) 15. Bc5 $1 {Grozi 16. Gxc6 Hxc6 17. Gxe7.} Bd7 {Czarne zneutralizowały wspomniane wyżej groźby, ale za cenę wycofania się na „z góry upatrzone pozycje”, co nie wróży im niczego dobrego.} 16. Bc4 {Likwiduje przejrzystą groźbę 16… Sxe5 i tworzy nieprzyjemny nacisk po przekątnej a2-g8. Czarne muszą już liczyć się z Sg5 i e5-e6 lub natychmiastowym e5-e6. } b6 17. Ba3 h6 18. Nh4 Kh7 19. Rad1 Rh8 {Zagrane z myślą o 20… e6, po którym mogła powstać pozycja trudna do przebicia. Pierwsze wrażenie jest takie, że przewaga białych, widoczna zwłaszcza po 16 posunięciu, zaczyna się rozpływać. [#]} 20. Rxd7 $1 Rxd7 ({Nie można grać} 20... Qxd7 {ponieważ po} 21. Bxf7 {pozycja czarnych rozsypuje się.}) 21. e6 fxe6 22. Bxe6 Rf8 { Czarne są gotowe zwrócić poświęconą jakość, byle tylko osłabić nadciągający atak.} 23. f5 $1 Rd6 24. Bxd6 cxd6 25. Nxg6 ({Bardziej efektowne, lecz mniej efektywne było} 25. Bf7 Qc8 26. fxg6+ Kh8 27. Nf5 Ne5 {. }) 25... Rf6 26. Bd5 Ne5 {Wymuszone z uwagi na groźbę 27. Hb5 lub 27. Gxc66, ze zdobyciem pionka e7. Oddając drugiego pionka, czarne poszukują remisowych szans w końcówce z różnobarwnymi gońcami.} 27. Nxe5 dxe5 28. Qxe5 Rd6 29. Qe4 Kh8 30. c4 Qd8 31. Rd1 {Plan białych jest oczywisty – wygrać można jedynie pionkami skrzydła królewskiego. Nie wolno jednak pozwolić czarnym na podważenie pozycji Gd5 w centrum, przez b6-b5.} Qc7 32. Rd3 Rd8 33. g4 Qe5 {Dążenie czarnych do wymiany ciężkich figur jest zrozumiałe – bez nich pozycja jest remisowa, natomiast wyczekująca gra nie dawała szans na remis, gdyż białe mają możliwość systematycznego wzmacniania nacisku.} 34. Qxe5 Bxe5 35. Kg2 Kg7 36. h4 Kf6 37. Kf3 Rd7 38. Ke4 Bd6 39. Rd1 {Z planem Wg1 oraz g4-g5+.} Bg3 40. Rh1 Rd8 41. Kf3 Bd6 42. Rd1 Rh8 43. Re1 ({Czarne nie mogą przeszkodzić w zagraniu g4-g5, ale pragną przynajmniej uzyskać kontrgrę po linii „h”:} 43. Ke4 Kg7 44. g5 hxg5 45. hxg5 Rh2 {(lub Wh3).}) 43... Be5 44. Be6 Bd6 45. Bd7 $1 {Umożliwia wieży wtargnięcie do obozu przeciwnika.} Rf8 46. Re6+ Kg7 47. Rg6+ Kh7 48. g5 hxg5 49. hxg5 {Białe realizowały podstawową część planu, bez jakichkolwiek ustępstw pozycyjnych.} Bc5 50. Be6 Rd8 51. Rh6+ (51. Bd5 $2 Rd6) 51... Kg7 52. Bd5 ({Chęć szybkiej wygranej mogłaby zniweczyć dotychczasowe wysiłki np.:} 52. Kg4 Bd4 53. Rg6+ Kh7 54. Kh5 Rf8 $1 {i z realizacją przewagi byłyby pewne kłopoty.}) 52... Rd6 53. Rh2 Rd8 54. Kg4 ({Groziło 54.g6 i 55. Wh7+ z wygraną. Gdy czarna wieża stoi na ostatniej linii:} 54. g6 $2 Rh8 $11) 54... Bb4 55. a4 a5 56. Rh6 Rd6 57. c3 $1 Bc5 (57... Bxc3 58. Rxd6) 58. Be6 Rd2 59. Rg6+ Kh7 60. Bg8+ Kh8 61. Bd5 Kh7 62. Rc6 1-0 Musisz włączyć obsługę JavaScript, aby umożliwić wyświetlanie gry szachowej.

10. L.Wydrowski – J.Marcinkiewicz, 1997

[Site "XII DMP – I liga w grze korespondencyjnej, 1997 (B02)"] [Date "1997.??.??"] [Round "?"] [White "Wydrowski, Leszek"] [Black "Marcinkiewicz, Jan"] [Result "0-1"] [ECO "B02"] [WhiteElo "2325"] [BlackElo "2395"] [Annotator "Jan Marcinkiewicz (Szachista 7/1997)"] 1. e4 Nf6 2. e5 Nd5 3. d4 d6 4. Nf3 Nc6 5. c4 Nb6 6. e6 fxe6 7. Ng5 e5 8. Bd3 Nxd4 9. Qh5+ ({Niezbyt oryginalny przebieg miała partia T.Runowiecki – J.Marcinkiewicz z tego samego turnieju:} 9. Bxh7 Rxh7 10. Nxh7 Bf5 11. Na3 Nxc4 12. Nxc4 Nc2+ 13. Kf1 Nxa1 14. Nxf8 Kxf8 15. Ne3 Qd7 {i zamiast 6. Gd2 ze skomplikowaną grą, nastąpił podręcznikowy błąd:} 16. Qf3 $2 g6 17. g4 Qc6 18. Qxc6 Bd3+ 19. Ke1 bxc6 20. Kd2 Bb1 $19) 9... g6 10. Bxg6+ hxg6 11. Qxg6+ Kd7 12. Nf7 {[#]} Nxc4 $3 {To posunięcie prowadzi do oryginalnej pozycji, w której dwie lekkie figury i pionek okażą się niewystarczającą rekompensatą za hetmana.} ({Tak grano w partii J.Marcinkiewicz – H.Kretschmar, koresp. 1989, w której czarne szybko otrzymały przegraną pozycję po} 12... Qe8 13. Nxh8 Qxg6 14. Nxg6 Bg7 15. Na3 Nxc4 16. Nxc4 $1) 13. Nxd8 ({Czarne spodziewały się przede wszystkim} 13. Nh6 {na co miały zamiar grać} Qe8 14. Nf7 c6 {chociaż na uwagę zasługiwało natychmiastowe 13… c6 W obu przypadkach gra jest tak skomplikowana, że podanie konkretnych, nie budzących wątpliwości kontynuacji, jest praktycznie niemożliwe. Wiarę w jakość swojej pozycji czarne opierały więc tylko na przekonaniu, iż aktywne położenie figur wynagradza aż nadto ubytek materiału.}) 13... Kxd8 14. b3 {W tak nieprzeniknionej pozycji trudno o jednoznaczne rekomendacje, poparte wiarogodnymi wariantami,} ({ale lepiej wyglądało} 14. Nd2 Bf5 15. Qf7 {.}) ({Nie wykluczone, że czarnym trudniej byłoby poruszać się w gąszczu kombinacji, gdyby białe zagrały} 14. Nc3 Bf5 15. Qf7 {,}) ({lub} 14. g4 { utrudniając ważny ruch Gf5.}) 14... Bf5 15. Qf7 Nb6 16. Be3 ({Jeśli} 16. Na3 {to} Kd7 {z ideą Wh7.}) ({Po} 16. Bb2 {czarne miały dwie możliwości zdobycia przewagi:} Be6 ({oraz} 16... Rh7 17. Qg8 (17. Qxf8+ Kd7 18. Qxf5+ (18. Qxa8 Nc2+) 18... Nxf5) 17... Nc2+ 18. Ke2 Kd7 {.}) 17. Qg6 Rh6 18. Qg3 Nc2+ { i potem Sa1.}) 16... Rh7 $3 17. Qg8 ({Dopiero z perspektywy dalszych wydarzeń łatwiej polecać} 17. Qxf8+ Kd7 18. Qxf5+ Nxf5 {, natomiast w trakcie partii białe nie zdecydowały się na gorszą końcówkę, nie widząc konsekwencji ruchu w partii.}) 17... Nc2+ 18. Kd2 Kd7 19. Bxb6 axb6 20. Nc3 Rg7 21. Qc4 ({ Wyraźną przewagę daje czarnym} 21. Qh8 Nxa1 22. Rxa1 Rxg2) 21... Rg4 22. Qf7 ({Przegrywa} 22. Qb5+ c6 23. Qxb6 Rb4 {ze złapaniem hetmana.}) 22... Bg6 23. Qd5 Nd4 $1 {Natychmiastowe 23… c6 utrudniało realizację przewagi.} 24. Kd1 c6 25. Qc4 b5 $1 26. Nxb5 ({Nie ratowało} 26. Qf1 Nxb3 27. Ke2 Nd4+ 28. Kd1 Nc2 29. Ke2 Rc4 $1 $19) 26... Bc2+ 27. Ke1 cxb5 $1 {To jest lepsze od banalnego 27… Sf3+.} 28. Qc3 {Na 27… cb5 28. Hc3 czarne przygotowały} Bxb3 $1 29. Qh3 Be6 30. Qh7 Bf5 31. Qh5 Rxg2 {z łatwą wygraną. Białe poddały się.} 0-1 Musisz włączyć obsługę JavaScript, aby umożliwić wyświetlanie gry szachowej.

Wybrane partie Jana Marcinkiewicza