Henryk Swinarski

 

Henryk Swinarski

 Wspomnienie

W latach 1926–1929 był skarbnikiem w zarządzie Akademickiego Związku Szachowego w Warszawie. Po wojnie należał do czołowych organizatorów i działaczy życia szachowego. W latach 1947-1949 był wiceprezesem zarządu Krakowskiego Okręgu Szachowego. W 1948 zdobył – w barwach miasta Kraków – złoty medal Drużynowych Mistrzostw Polski. Od 1949 do 1973 piastował funkcję prezesa Gdańskiego OZSzach. W 1951 pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Organizacyjnej Związku Korespondencyjnej Gry Szachowej, a następnie do 1963 – przewodniczącego Związku Korespondencyjnej Gry Szachowej. Był członkiem sekcji szachów GKKF, a następnie przewodniczącym Sądu Koleżeńskiego PZSzach. Na Kongresie ICCF w 1973 otrzymał tytuł sędziego międzynarodowego gry korespondencyjnej. Był dwukrotnym finalistą Indywidualnych Mistrzostw Polski w szachach korespondencyjnych (6. finał – XVIII m., 7. finał – XVI m.).

Odznaczony Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznakę „Za zasługi w odbudowie Warszawy”. W 1970 odznaczony został Złotą Odznaką Honorową PZSzach (nr legitymacji 73). W 1973 uhonorowany został tytułem członka honorowego PZSzach,

źródło: „Szachy” 2/1975

 Inne informacje

W latach 1980–1983 rozegrano Memoriał Henryka Swinarskiego w szachach korespondencyjnych (sędzia główny: IAc Jan Danieyko), w którym zwyciężył Władimir Zagorowski (mistrz świata w latach 1965–1967), uzyskując 8½/11 (źródło).