Teofan Maria Domżał
ur. 23 września 1927
kandydat na mistrza krajowego (1959)
Drużynowe Mistrzostwa Polski (2 medale)
Wybrane sukcesy w innych turniejach
1955 – IX m. w Łodzi (półfinał MP , grupa B)
1958 – dz. III m. w Portorožu (V MFS, turniej kandydatów)
1996 – I m. w Warszawie (Mistrzostwa Warszawy oldbojów)
Najwyższe rankingi w karierze (aktualizacja 2025-09)
szachy klasyczne – 2090 (2005-04)
szachy błyskawiczne – 2023 (2019-09)
Z zawodu lekarz medycyny, neurolog, profesor doktor habilitowany nauk medycznych. W 1964 roku uzyskał habilitację, natomiast w 1982 roku otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. W 1964 objął stanowisko kierownika Kliniki Neurologicznej Wojskowej Akademii Medycznej w nowo powstałym II Centralnym Szpitalu Klinicznym przy ulicy Szaserów w Warszawie. Kierował kliniką przez ponad 30 lat, osiągając stopień pułkownika i tytuł profesora. Przez 20 lat był naczelnym neurologiem wojskowym. Przez dwie kadencje zajmował stanowisko prezesa Polskiego Towarzystwa Neurologicznego. W 2007 otrzymał tytuł doktor honoris causa Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Zasłynął nowatorskimi metodami leczenia bólu, choroby Parkinsona, otępienia. Opublikował 250 prac i 9 książek. 6 jego podopiecznych uzyskało habilitację.
[Site "Łódź, mistrzostwa Łodzi (B91)"]
[Date "1952.??.??"]
[Round "?"]
[White "Domżał, Teofan"]
[Black "Gadaliński, Jan"]
[Result "1-0"]
[Annotator "Konstanty Wróblewski (Szachy 4/1952)"]
1. e4 c5 2. Nf3 d6 3. d4 cxd4 4. Nxd4 Nf6 5. Nc3 a6 {Posunięcie wprowadzone do praktyki
turniejowej przez Opocensky’ego, a stosowane ostatnio często i z dużym
powodzeniem przez Najdorfa. Jest ono jednak nieco wyczekujące i zostawia
białym wybór między kilku dobrymi ruchami: 6.Ge2, 6.Gg5 lub posunięcie zagrane w partii} 6. g3
b5 $2 ({O słabości tego posunięcia przekonał się Najdorf w partii z Finem
(Nowy York 1949). Można grać} 6...e6 7. Bg2 Qc7) ({Niezłą opinią cieszy
się również} 6...Bg4 7. Qd3 Nc6 8. Nxc6 bxc6 9. Bg2 e5 10. f4 Bd7 {z
minimalną przewagą białych, jak np. w partii Reshevsky – Najdorf, Amsterdam
1950.}) 7. Bg2 Bb7 8. O-O e6 9. Re1 Qc7 $2 ({Jak się okaże z dalszego
przebiegu partii, ruch ten będzie tylko stratą tempa. Bezpieczniejsze było}
9...Be7) 10. Nd5 $5 {Zupełnie nieoczekiwane i co najmniej bardzo śmiałe
poświęcenie figury, poważnie dezorganizujące pozycję czarnych. Trudno
jednak orzec, czy najzupełniej poprawne.} exd5 ({Czarne przyjmują ofiarę.
Możliwe było odrzucenie jej ruchem} 10... Qd8 {i po} 11. Nxf6+ {odbicie}
gxf6 $1 ({ale oczywiście nie} 11... Qxf6 $2 {ze względu na} 12. e5 Qe7 13.
exd6 Qd7 14. Bxb7 Qxb7 15. Bf4)) 11. exd5+ Kd8 (11...Be7 {było
naturalnie niewystarczające wobec} 12. Nf5) 12. Bg5 Nbd7 13. Qe2 Qc4 {Groził
bezpośredni mat na polu e8!} 14. Qd2 Nb6 $2 ({Lepsze} 14...Rc8 $1) ({Poważnie
wchodziło w rachubę również „radykalne”} 14...Bxd5 $1 {, po czym tak w jednym,
jak i drugim wypadku nie wiadomo w jaki sposób białe prowadziłyby swój
atak.}) 15. Nc6+ Kc7 $2 ({Drugi błąd, konieczne było spokojne} 15...Bxc6 16.
dxc6 Kc7) 16. b3 Qg4 17. Bxf6 gxf6 $2 ({Trzecia omyłka, tym razem już
decydująca. Atak białych okaże się przemożny. Jeszcze i teraz nie było
za późno na} 17...Bxc6 $1) 18. Na5 $1 Rc8 19. c4 $1 Kb8 20. a4 $1 bxc4 21. bxc4
Nxc4 22. Qb4 $1 Qd7 ({Po} 22...Rc7 {nastąpi} 23. Re8 Ka7 24. Rb1 {z groźbą
25. Hxb7+! Wxb7 26. Wxb7 mat, a jeśli} 24...Qd7 {to} 25. Nc6 Rxc6 26. dxc6 {itd.})
23. Nxc4 {Białe nie osłabiając ataku, odebrały figurę. Partia czarnych jest
beznadziejna.} Qc7 24. Rab1 Ka7 25. Na5 Ba8 (25...Rb8 {przegrywa natychmiast
po} 26. Rec1 Qd7 27.Nc6+ Ka8 28. Qb6 $1) 26. Qd4+ Qc5 27. Rec1 $3 {Brawurowe
zakończenie energicznie przeprowadzonej ostatniej fazy ataku.} Qxd4 28. Rxc8 {
Grozi 29. Wc7+ i mat w dwu posunięciach.} Bxd5 ({Po} 28... Qb6 {nastąpi} 29.
Rxa8+ Kxa8 30. Rxb6) ({, a jeżeli} 28... Qc5 {to} 29. Rxc5 dxc5 30. Nc6+ Bxc6
31. dxc6 {i czarne są bezsilne.}) 29. Nc6+ $1 Bxc6 30. Bxc6 {Grozi mat na trzy sposoby:
z a8, b7 i c7 !} Qb6 31. Ra8# {Niezupełnie co prawda poprawna, ale żywa i interesująca partia,
dobrze świadcząca o talencie młodego łódzkiego szachisty.} 1-0
Musisz włączyć obsługę JavaScript, aby umożliwić wyświetlanie gry szachowej.
[Site "Eliminacje Drużynowych Mistrzostw Polski (B71)"]
[Date "1955.??.??"]
[Round "?"]
[White "Domżał, Teofan"]
[Black "Wismont, Sotero"]
[Result "1-0"]
[Annotator "Teofan Domżał (Szachy 6/1955)"]
1. e4 c5 2. Nf3 d6 3. d4 cxd4 4. Nxd4 Nf6 5. Nc3 g6 6. f4 {Białe
wybierają to mniej znane posunięcie Lewenfisza, unikając celowo
klasycznego wariantu smoczego. Posunięcie to, uważane zresztą przez
niektórych za przedwczesne, prowadzi do ostrej, często obosiecznej gry i przy
prawidłowej obronie czarnych nie przynosi białym większych korzyści.} Bg7 $2 ({
Najsłabsza odpowiedź czarnych, uważana prawie za błąd. Silniejsze jest}
6...Nc6) ({lub} 6...Nbd7) ({, albo polecane przez arcymistrzów radzieckich} 6...Qc7) 7. e5
dxe5 8. fxe5 Bg4 {Trudno tu znaleźć dobrą odpowiedź. Odejście skoczkiem
jest niewygodne, ale czarne pragną za tę cenę przynajmniej rozwinąć swe
hetmańskie skrzydło.} 9. Bb5+ Nbd7 ({Najlepsze. Po } 9... Nc6 {
następowało} 10. exf6 $1 Bxd1 11. fxg7 Rg8 12. Nxc6 Qb6 13. Nd5 $1 {itd. z
wygraną białych – wg Schwarza.}) 10. Qd3 Ng8 {Teraz już nie ma innego
odejścia skoczkiem.} 11. Qe4 ({Do tej pory gra przebiegała identycznie jak w partii
Szukszta – Wołoszyn, Iwonicz-Zdrój 1950, gdzie białe zagrały} 11. h3 {, po
czym nastąpiło} Be6 12. Nxe6 fxe6) a6 ({Lepsze niż odejście
gońcem} 11...Be6 {, po którym następowało} 12. Nxe6 fxe6 13. Qxb7 {z groźbą
zdobycia figury.}) 12. Qxg4 axb5 13. e6 f5 ({Czarne dążyły do tej pozycji,
licząc iż teraz oswobodzą się od krępującego ich pozycję piona
e6, jednak posunięcie to prowadzi tylko do straty piona i rozbicia pozycji
czarnego króla. Nie ratowało również} 13...Nde5) 14. Nxf5 $1 Bxc3+ 15. bxc3
Ndf6 {Kłopotliwa sytuacja! Dwie figury białych znalazły się nagle pod
biciem.} 16. O-O $1 {Przykra niespodzianka. Hetmana oczywiście bić nie wolno
z powodu groźby 17.Sg7 mat.} Ra4 $2 ({Błąd oczywisty. Czarne nie
zauważyły odejścia hetmana na e2 i liczyły widocznie na
zdobycie figury. Należało grać} 16... Qc7 (16...Qb6 17. Qd4)) ({lub wprost
} 16... gxf5 {dążąc do powikłań np.} 17. Qg7 Qb6+ 18. Kh1 O-O-O ({lub} 18...Qe6)
) 17. Qe2 {I skoczka już teraz bić nie można.} Qb6+ 18.
Be3 $1 Re4 {Czarne liczyły na to związanie grając 17…Hb6+, pozycja ta
jednak jest forsownie przegrana.} 19. Bxb6 $1 Rxe2 20. Rad1 Rxe6 ({Jedyne. Po}
20...Kf8 {następuje mat w trzech posunięciach.}) 21. Ng7+ Kf7 22. Nxe6 Kxe6 23.
Rd8 h5 24. Bd4 Rh7 25. Re1+ Kf7 26. Rb8 {i po kilku posunięciach czarne poddały się.} 1-0
Musisz włączyć obsługę JavaScript, aby umożliwić wyświetlanie gry szachowej.
[Site "Budapeszt, mecz Meteor – DWP (B16)"]
[Date "1957.??.??"]
[Round "?"]
[White "Domżał, Teofan"]
[Black "Flesch, Janos"]
[Result "1-0"]
[Annotator "Andrzej Pytlakowski (Szachy 12/1957)"]
1. e4 c6 2. d4 d5 3. Nc3 dxe4 4. Nxe4 Nf6 {Posunięcie to coraz rzadziej spotyka się w praktyce
turniejowej, bowiem po wymianie skoczków na d6 odbicie zarówno jednym, jak i
drugim pionkiem ma poważne minusy. Jeżeli czarne odbiją pionkiem „e”,
niebezpieczne może być dla nich przejście do końcówki z uwagi na
przewagę pionków przeciwnika na hetmańskim skrzydle. Jeśli zaś odbiją
pionkiem „g” (co zazwyczaj prowadzi do bardzo ostrych pozycji) – mocno
osłabiają królewskie skrzydło.} 5. Nxf6+ gxf6 6. Ne2 Bf5 ({Po tej
odpowiedzi trudno będzie czarnym wyrównać grę. Więcej szans daje} 6...
h5 7. Bf4 Bf5 8. Ng3 Bg6 9. h4 Nd7 10. Be2 e5 {, jak w partii Baturinski –
Simagin, Moskwa 1946, chociaż i wówczas po} 11. Be3 {mogły białe uzyskać
pewną przewagę.}) ({Pachman poleca tu jako najlepsze} 6...Bg4) 7. Ng3 Bg6 8.
Bc4 ({Logiczniejsze jest tu 8.h4, wykorzystując fatalne położenie czarnego
gońca. W partii Horowitz – Flohr (mecz radiowy ZSRR – USA, 1945) nastąpiło}
8. h4 h6 9. h5 Bh7 10. c3 Qb6 11. Bc4 Nd7 12. a4 {ze znaczną przewagą
białych.}) 8... e6 9. O-O h5 $2 {Czarne powinny jak najszybciej przygotować
długą roszadę. Zamiast tego poczynają atakować znacznie lepiej od siebie
rozwiniętego przeciwnika.} 10. f4 $1 h4 ({Konsekwentnie, ale źle. Pewne
szanse mogły jeszcze czarne zachować po} 10...f5 {, choć i wówczas stały
już zdecydowanie gorzej.}) 11. f5 hxg3 12. fxg6 Rxh2 13. gxf7+ Kd7 ({Czarny
król „na piechotę” stara się znaleźć nieco zaciszniejsze miejsce na
drugim skrzydle. Mało pociągające było} 13...Kxf7 14. Qg4) 14. Re1 Bd6 15.
Bxe6+ Kc7 16. Bh3 Qf8 17. Qh5 f5 18. Re8 Qg7 19. c3 Rxh3 20. gxh3 g2 21. Bg5 {
i czarne poddały się. Lekceważenie zasad strategii debiutowej zostało w tej partii surowo ukarane. } 1-0
Musisz włączyć obsługę JavaScript, aby umożliwić wyświetlanie gry szachowej.
złoty (liga dojazdowa 1956) – DWP Warszawa
brązowy (Częstochowa 1964) – Start Łódź