źródło: archiwum
Mirosława Gnieciaka
Tadeusz Wróbel
ur. 14 listopada 1926 w Borysławiu
zm. 9 listopada 2012 w Warszawie
I kategoria szachowa (1953)
autor książek szachowych
Pasją prof. Tadeusza Wróbla były szachy. Jako dziecko nauczył się grać w szachy od ojca szachisty – amatora. W roku 1945 zajął 4 miejsce w turnieju o mistrzostwo Politechniki Śląskiej i wstąpił do sekcji szachowej AZS Gliwice, której był współzałożycielem. W roku 1948, grając na 4-ej szachownicy, zdobył z drużyną AZS Gliwice drużynowe mistrzostwo Śląska, a w roku 1949 w Szczecinie – tytuł drużynowego mistrza Polski. W wojsku grał w szachy wyczynowo najpierw w drużynie WAT, a następnie w drużynie Domu Wojska Polskiego. W drużynie Domu Wojska Polskiego zdobył tytuł drużynowego wicemistrza Polski (1954) oraz drużynowego mistrza Polski (1956/57). W roku 1953 r. grał w finale indywidualnych mistrzostw Wojska Polskiego i w finale indywidualnych mistrzostw Warszawy. Sukcesy te zaowocowały przyznaniem Mu pierwszej kategorii szachowej. W roku 1957 zarzucił sport szachowy zamieniając pasję szachów na pasję pracy naukowej. Szachy były jednak w jego życiu obecne. Do końca życia prowadził dział szachowy w periodyku „Głos Akademicki” i sporadycznie publikował w „Panoramie Szachowej”.
źródło: Maszyny Elektryczne Nr 100/2013 cz. II,
autor opracowania Tadeusz Glinka
W 2011 został wyróżniony Złotą Honorową Odznaką Polskiego Związku Szachowego .
Drużynowe Mistrzostwa Polski w szachach (3 medale, w barwach klubu AZS Gliwice i DWP Warszawa)
Drużynowe Mistrzostwa Śląska (2 medale)
2 złote (1947, 1948)
Wybrane publikacje szachowe
[Site "Warszawa, Mistrzostwa Wojska Polskiego (C57)"]
[Date "1953.??.??"]
[Round "?"]
[White "Wróbel, Tadeusz"]
[Black "Witkowski, Stefan"]
[Result "1-0"]
[Annotator "Tadeusz Wróbel (Sekcja Szachowa AZS Gliwice)"]
1. e4 e5 2. Nf3 Nc6 3. Bc4 Nf6 4. Ng5 d5 5. exd5 b5 ({Prowadzi do ostrych i dotychczas słabo zbadanych wariantów.
Najczęściej grywa się tutaj} 5... Na5) 6. Bf1 ({Posunięcie radzieckiego
mistrza A. Konstantynopolskiego, uważane ostatnio za najlepsze. Ruch} 6. Bxb5 {
prowadzi tylko do wyrównania np.} Qxd5 7. Nc3 Qxg2 8. Qf3 Qxf3 9. Nxf3 Bd7 10.
d3 Nb4 11. Bxd7+ Nxd7 12. Kd1 h6 {itd. (W.Litmanowicz – S.Witkowski, Mistrzostwa Polski, Łódź 1951.)}) 6... Nd4 7. c3 h6
({Słabsze jest} 7... Nxd5 {, co wykazuje następujący wariant:} 8. cxd4 Qxg5 9. Bxb5+ Kd8 10. O-O Bb7 11.
Qf3 $1 {z lepszą grą białych.}) 8. cxd4 hxg5 9. dxe5 Nxd5 10. Bxb5+ Bd7 11.
Bxd7+ Qxd7 12. d4 Bb4+ 13. Bd2 Rh4 ({Na ogół grywa się najpierw} 13... Bxd2+
14. Nxd2 {. W partii J.Zieliński – A.Szapiro (Gorki 1949) grano dalej:} Nf4 15.
Qf3 Rb8 16. Nb3 Qb5 17. O-O-O a5 18. Rd2 Nd5 {i czarne nie mają dostatecznej
rekompensaty za ofiarowany materiał.}) 14. O-O Rxd4 ({Lepsze dla czarnych
wydaje się} 14... Bxd2 15. Nxd2 O-O-O {, jak wykazał A.Szymański w 4. numerze
„Szachów” (O pewnych wariantach Obrony 2 skoczków).}) 15. e6 $1 Qxe6 ({
Nie wolno} 15...fxe6 {z powodu} 16.Qh5) 16. Re1 Re4 17. Bxb4 Nxb4
18. Qa4+ Kf8 19. Rxe4 Qxe4 20. Nc3 Qb7 21. Rd1 Re8 22. Qb3 Qb6 23. Na4 Qa5 24.
h3 c6 25. Nc3 Na6 26. Qc4 Nb8 {Skoczek na b8 stoi źle, co pokazuje
dalszy przebieg partii.} 27. Ne4 Kg8 28. Nc3 Qb6 {Próba przejęcia przez
czarne inicjatywy, jednak nieudana.} 29. b3 Qb7 30. Ne4 Qe7 31. Ng3 g6 32. Nf1
Qc7 33. Qd4 Qb6 34. Qd2 Qb5 35. Ne3 Qe5 36. Ng4 Qe6 37. Qd4 {Należało
po prostu bić na g5, jednak obaj przeciwnicy znajdując się w dużym
niedoczasie, nie obierają najlepszych posunięć.} Rc8 38. Nf6+ Kf8 39. Nh7+ ({
Jeszcze lepsze było} 39. Nd7+ {np.} Kg8 (39...Nxd7 (39...Qxd7 40.Qh8) 40. Qh8+ {
z wygraną białych.})) 39... Kg8 40. Nxg5 Qe7 41. Ne4 ({Do ciekawych wariantów prowadziło} 41. Qh4 {, na co trzeba
odpowiedzieć} 41...f6 ({niebezpiecznie} 41...Qf6 {z powodu} 42. Qh7+ Kf8 43. Ne4
{i czarnym trudno byłoby utrzymać partię.})) c5 42. Nxc5
Rxc5 43. Qd8+ Qxd8 44. Rxd8+ Kg7 45. Rxb8 {Białe wzięły na siebie
obowiązek realizować przewagę w żmudnej końcówce wieżowej: dużo pracy
ale za to mniej ryzyka.} Rc1+ 46. Kh2 Rc2 47. a3 Ra2 (47... Rxf2 48. Ra8 {i białe zostaną z dwoma pionkami przewagi.})
48. a4 Rxf2 49. Rb7 Rb2 50. h4 a5 51. Kh3 Rd2 52. g3 Rd3 53. Kg4 Kh6 54. Kf4 f5 55. Rb5 Kg7 56. Rb7+ {
W nowym niedoczasie białe starają się powiększyć liczbę wykonanych
posunięć.} Kh6 57. Rb5 Kg7 58. h5 gxh5 59. Rxf5 Rxb3 60. Rxa5 Rb4+ $2 ({
Decydujący błąd. Należało grać} 60...Ra3) 61. Kg5 $1 {Pułapka!}
h4 ({Czarne nie mają nic lepszego. Przegrywa natychmiast} 61...Rg4 62.Kxh5 Rxg3 63.Rg5 $1 {Dzięki posunięciu
w tekście czarne mają do czynienia z pionkiem h zamiast pionka g. Dalszy ciąg jest
już tylko sprawą niezbyt trudnej techniki.}) 62. gxh4 Rb7 63. Ra8 $2 ({Należało grać} 63.Rb5) Rc7 64. Ra5 Kh7 65.
h5 Rg7+ 66. Kf6 Rg4 67. Ke6 Kh6 68. Kd6 Rc4 69. Ra8 Kxh5 70. a5 Ra4 71. a6 Kg6 72. Kc6 Kg7 73. Kb7 Kf6 74. a7 Rb4+ 75. Kc6 1-0
Musisz włączyć obsługę JavaScript, aby umożliwić wyświetlanie gry szachowej.
[Site "Gliwice, mecz kwalifikacyjny (C17)"]
[Date "1949.06.03"]
[Round "3"]
[White "Wróbel, Tadeusz"]
[Black "Sowiński, Jerzy"]
[Result "1-0"]
[Annotator "Tadeusz Wróbel (Sekcja Szachowa AZS Gliwice)"]
1. e4 e6 2. d4 d5 3. Nc3 Bb4 {Czarne obrały system Nimzowitscha obrony francuskiej. W owym czasie był on bardzo popularny.
Jego ideą jest atak na skrzydle hetmańskim. Ruch c7-c5 daje czarnym wiele
możliwości.} 4. e5 c5 5. Bd2 ({Częściej stosowanym wariantem jest} 5. a3
Bxc3 6. bxc3 Ne7 7. Qg4 Nf5 8. Bd3 h5 9. Qf4 Qh4 $1 10.Bxf5 Qxf4 11. Bxf4 exf5 {z
wyrównaną grą.}) Ne7 6. Nb5 Bxd2+ 7. Qxd2 O-O 8. c3 ({8. dxc5 $2 Nd7 9. c3 a6
10. Nd6 Qc7 {z lepszą grą czarnych.}) Nd7 $2 ({Lepiej było} 8...Nf5 9. Bd3 Bd7
10. Nf3 Bxb5 11. Bxb5 Qb6 12. Bd3 Nc6 13. dxc5 Qxc5 14.O-O {z wyrównaniem
(Stolz – Nimzowitsch).}) 9. Nd6 Qb6 10. Bd3 cxd4 11. cxd4 f6 12. f4 fxe5 13.
fxe5 Nc6 14. Nf3 {Czarne mają powód, by być niezadowolone z pozycji
jaka się wytworzyła po 14. posunięciu białych. Biały skoczek jest bardzo
dobrze uplasowany. Białe figury dysponują przestrzenią, zaś czarne są
ściśnięte i pasywne. Skoczek na d7 stoi źle. Czarne decydują się więc na
ofiarę jakości, mając na uwadze również zyski w pionach.} Rxf3 $2
15. gxf3 Nxd4 {Po zlikwidowaniu skoczka f3 czarne już nie muszą bać się
ruchu Gxh7 (na razie).} 16. O-O-O Nxf3 17. Bxh7+ $1 Kxh7 18. Qd3+ Kg8 19. Qxf3
Nxe5 20. Qa3 Bd7 21. Rhg1 Qf2 22. Rdf1 Qe2 23. Rd1 Qxh2 24. Qc3 Nd3+ 25. Kb1
Qxb2+ {Rozpaczliwa próba ratowania partii przez zmniejszenie siły figur
atakujących osłabioną pozycję czarnego króla, a także szukanie szansy w
przewadze w pionach.} 26. Qxb2 Nxb2 27. Kxb2 Rd8 28. Rdf1 Ba4 29. Nf7 Rd7 30.
Ne5 Rc7 31. Rf6 Re7 32. Rgg6 Re8 33. Rf7 Bc2 34. Rgxg7+ Kh8 35. Kxc2 {Czarne
poddały się, gdyż nie ma ratunku przed matem Sg6.} 1-0
Musisz włączyć obsługę JavaScript, aby umożliwić wyświetlanie gry szachowej.
[Site "Drużynowe Mistrzostwa Śląska 1947/48 (C01)"]
[Date "1948.??.??"]
[Round "?"]
[White "Wróbel, Tadeusz"]
[Black "Bolesławski, Zbigniew"]
[Result "1-0"]
[Annotator "Tadeusz Wróbel (Sekcja Szachowa AZS Gliwice)"]
1. e4 e6 2. d4 d5 3. exd5 exd5 4. Nf3 Be6 5. Bd3 h6 6. Bf4 Bd6 7. Bxd6 Qxd6 8.
O-O Nd7 9. Nbd2 O-O-O 10. c4 dxc4 11. Bxc4 Ngf6 12. Bxe6 Qxe6 13. Qa4 a6 14.
Rfe1 Qd5 15. Nc4 Ne4 16. Rac1 Rhe8 17. Qc2 c6 $2 18. Rxe4 $1
{Czarne poddały partię, gdyż ze względu na grożące widły
skoczkiem nie są w stanie odbić utraconej figury.} 1-0
Musisz włączyć obsługę JavaScript, aby umożliwić wyświetlanie gry szachowej.