źródło: archiwum
mm Andrzeja Filipowicza
Wacław Łuczynowicz
- ur. 4 czerwca 1922 w Wilnie
- zm. 2 stycznia 1986 w Polanicy-Zdroju
- mistrz krajowy (1955)
- trener szachowy
Osiągnięcia szachowe:
Reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych
- Warszawa 1956 – trójmecz Polska–Czechosłowacja–Węgry (VIII szach., ½/3)
Indywidualne Mistrzostwa Polski (6 finałów w latach 1948–1975, 1 medal)
brązowy
- Częstochowa 1956 – III m. (11½/19) [dz. III-V m.]
- pozostałe finały
- Kraków 1948 – IX m. (11½/20)
- Łódź 1951 – XII m. (5/15)
- Kraków 1953 – XVI m. (7/17)
- Wrocław 1955 – VII m. (10/18) [dz. VII-VIII m.]
- Poznań 1975 – XXIX m. (7/13) [system szwajcarski]
Drużynowe Mistrzostwa Polski (5 medali)
srebrny (Wrocław 1962)- 4 brązowe (Wisła 1963, Kraków 1965, Poznań 1968, Poznań 1970)
Indywidualne Mistrzostwa Polski w szachach błyskawicznych
- dwukrotnie X m. (Łódź 1966, Wrocław 1967)
Wybrane sukcesy w innych turniejach
- 1947 – II m. w Lądku-Zdroju (półfinał MP – awans)
- 1953 – dz. II m. w Częstochowie (półfinał MP, grupa B – awans)
- 1955 – dz. III m. w Zakopanem (półfinał MP, grupa F – awans)
- 1956 – II m. w Koszalinie (półfinał MP, grupa C – awans)
- 1982 – dz. III m. w Otominie k/Gdańska
Ranking Chessmetrics
- najwyższy ranking w karierze – 2474 (październik 1957)
Wybrane osiągnięcia trenerskie
- Do jego wychowanków należeli m.in. Jacek Bielczyk i Jerzy Bany.
- W latach 1983–1985 był dyrektorem Międzynarodowego Turnieju Szachowego o Puchar Wyzwolenia Katowic.