Wacław Łuczynowicz


źródło: archiwum
mm Andrzeja Filipowicza

 

Wacław Łuczynowicz

  • ur. 4 czerwca 1922 w Wilnie
  • zm. 2 stycznia 1986 w Polanicy-Zdroju
  • mistrz krajowy (1955)
  • trener szachowy
  • działacz szachowy
 Wspomnienie

2 stycznia 1986 r. zmarł w sanatorium w Polanicy Zdroju, zamieszkały w Chorzowie mistrz Wacław Łuczynowicz, jeden z czołowych polskich szachistów lat powojennych.

Urodził się 4 czerwca 1922 r. w Wilnie. Grać w szachy zaczął już w szkole podstawowej, nie rozstawał się z królewską grą także w latach okupacji hitlerowskiej, do ostatnich dni swojego życia pozostał wierny tej dyscyplinie sportu. Po zakończeniu II wojny światowej zamieszkał w Szczecinie. Od 1962 r. Jego dalsze losy związane były ze Śląskiem, chociaż przez jakiś czas grywał w klubach wrocławskich, a także w Hutniku Warszawa. Był podporą takich klubów jak „Szombierki” Bytom, „Kolejarz” Katowice, ostatnio „Start” Katowice. Należał do ścisłej czołówki szachistów lat 50-tych, Wielokrotnie uczestniczył w finałach mistrzostw Polski. Zanim podjął pracę szkoleniową z młodzieżą uczestniczył w wielu turniejach krajowych i zagranicznych. W 1970 r. był współorganizatorem kursu instruktorskiego w Wiśle, w 1972 r. objął kierownictwo Komisji Szkoleniowej Śląskiego OZSzach. O Jego talencie pedagogicznym niech świadczy fakt wychowania takich szachistów, jak mistrzowie międzynarodowi Jacek Bielczyk i Jerzy Bany.

Życie Wacława Łuczynowicza splatało się ściśle z rzetelną pracą zawodową oraz działalnością społeczną – zawsze wybierał postawę aktywną, służył innym. Pracował w Biurze Zbytu Przemysłu Materiałów Izolacji Budowlanej w Katowicach, jednak od kilku lat, z powodu choroby serca, przebywał na rencie inwalidzkiej. Mimo to , nigdy nie tracił optymizmu i zapału do działalności sportowej, zajmując się nadal organizacją życia szachowego wśród młodzieży szkolnej. Prowadził również działa szachowy w katowickim „Wieczorze”.

Pozostanie w naszych sercach takim, jakim jeszcze niedawno spotykaliśmy do podczas międzynarodowego turnieju „Barbórka 85”, przy szachownicy.

Źródło: „Szachy” 3/1986

 Szachy klasyczne

Reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych

  • Warszawa 1956 – trójmecz Polska–Czechosłowacja–Węgry (VIII szach., ½/3)

Indywidualne Mistrzostwa Polski (6 finałów w latach 1948–1975, 1 medal)


Drużynowe Mistrzostwa Polski (5 medali, w barwach klubu Start Katowice)


Wybrane sukcesy w innych turniejach

  • 1947 – II m. w Lądku-Zdroju (półfinał MP – awans)
  • 1953 – dz. II m. w Częstochowie (półfinał MP, grupa B – awans)
  • 1955 – dz. III m. w Zakopanem (półfinał MP, grupa F – awans)
  • 1956 – II m. w Koszalinie (półfinał MP, grupa C – awans)
  • 1982 – dz. III m. w Otominie k/Gdańska
 Szachy błyskawiczne

Indywidualne Mistrzostwa Polski w szachach błyskawicznych

 Ranking Chessmetrics

Najwyższy ranking w karierze

  • szachy klasyczne – 2474 (1957-10)
 Inne informacje
 Wybrane partie szachowe



 Strony internetowe